Στα μισά του δρόμου / Φάε κι έλα… / Κίνηση ματ / Πόσο σεφ είσαι τελικά; / Τι plasma είσαι εσύ;

Στα μισά του δρόμου

Οι «Madmen» δεν μένουν πια εδώ. Το Alter πρόβαλε μερικά επεισόδια του σπουδαίου σίριαλ, με θέμα τη ζωή των νεοϋορκέζων διαφημιστών τη δεκαετία του ’60 και τέρμα. Επόμενος κύκλος, ως φαίνεται, δεν θα προβληθεί∙ τη συνέχεια δεν θα τη μάθουμε ποτέ. Δεν είναι η πρώτη φορά που τα κανάλια μάς δίνουν μέλι και μετά μας παίρνουν πίσω τη μελωμένη φέτα. Και με το «Lipstick jungle» το ίδιο έγινε, για να θυμηθούμε ένα μόνο παράδειγμα. Τις αγοράζουν τις ξένες σειρές χωρίς καν να ξέρουν τι παίρνουν και έτσι και δεν απογειωθούν οι ακροαματικότητες τις διακόπτουν άρον άρον και άσε τον τηλεθεατή να παρηγορείται με Σεχραζάτ και Ονούρ. Απερίγραπτος αντιεπαγγελματισμός!

Φάε κι έλα…

Αν κάποτε το τραπέζι ήταν «για να τρώμε και όχι για να βάζουμε πάνω του τα πόδια μας», όπως έλεγε η αγριεμένη μανούλα μας, ο κινηματογράφος, ακόμα κι αν ενίοτε βάζουμε τα πόδια μας στην καρέκλα του μπροστινού, έτσι για να ξεπιαστούμε, δεν είναι σε καμία περίπτωση χώρος φαγητού. Παρακολούθησα τον «Μεγάλο ύπνο» (Μπόγκαρτ – Μπακόλ) και μ’ έπνιξε η μυρωδιά των ταγκισμένων νάτσος και του λιωμένου τυριού που καταβρόχθιζαν οι διπλανοί μου. Ούτε στο «Μεγάλο φαγοπότι» τέτοιο τσιμπούσι! Χρόνια σινεφίλ, εξακολουθώ να μην μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο όταν πεινάς πρέπει να… πας να δεις μια ταινία: Φάε πρώτα, χώνεψε, και η μεγάλη οθόνη είναι εκεί, αμετακίνητη, σε περιμένει. ΄Η, αν δεν μπορείς να αντέξεις χωρίς τέχνη, πάρε την (κινηματογραφική) δόση σου και πήγαινε μετά για φαγητό. Για να συζητήσεις την ταινία με την παρέα σου και να ρευτείς με την ησυχία σου…

Κίνηση ματ

Εναλλακτικός ήταν πάντα. Στον τρόπο σκέψης, γραφής και έκφρασης. Όμως ο… καλός ο εναλλακτικός στη φουρτούνα φαίνεται και ο Φοίβος Δεληβοριάς, εν μέσω δισκογραφικής και γενικότερης κρίσης, απέδειξε ότι είναι. «Παιδί» μίας πολυεθνικής δισκογραφικής εταιρείας, από τη δεύτερη προσωπική του δουλειά μέχρι και πολύ πρόσφατα, αποφάσισε να μην αναζητήσει μία νέα μεγάλη εταιρεία για μεταγραφή ούτε να πάει στον όμιλο στον οποίο καταφεύγει κάθε πικραμένος της δισκογραφίας για να βγάλει το cd του όταν δεν τον θέλει κανείς άλλος. Με μία κίνηση–ματ, ο Δεληβοριάς υπέγραψε με την περιφερειακή εταιρεία Inner Ear, η οποία εδρεύει στην Πάτρα. Μικρή αλλά θαυματουργή η εταιρεία, έχει βγάλει προς τα έξω, μέχρι σήμερα, ονόματα όπως ο Lolek, οι Modrec, οι Film, ο Boy, οι Gad και άλλα πρόσωπα που έχουν ανανεώσει το χώρο της εναλλακτικής ελληνικής μουσικής. Έτσι, ο Φοίβος Δεληβοριάς γίνεται de facto συνομιλητής μίας ομάδας από την οποία έχει πολλά να πάρει και στην οποία έχει εξίσου πολλά να δώσει. Δεν πρόκειται για μία εμπορική κίνηση αλλά για μία πράξη αυτοσυντήρησης. Οι πολυεθνικές εταιρείες και τα… departments τους στην Ελλάδα λειτουργούν όλο και πιο ασφυκτικά, όλο και πιο περιοριστικά απέναντι στους καλλιτέχνες. Εμπορεύονται τα πάντα, ανάλογα με τον τραγουδιστή-προϊόν: από παρακμιακή ποπ πίστα, μέχρι έντεχνη μιζέρια. Ο Δεληβοριάς αλλάζει περιβάλλον. Υπήρξε ο τραγουδοποιός που εξέφρασε τη γενιά των «20 και κάτι» στα νιάτα του. Τώρα που η γενιά του οδεύει σιγά σιγά προς τα δεύτερα «-άντα» και γίνεται όλο και πιο συμβιβασμένη, εκείνος κάνει την επαναστατική του πράξη. Περιμένουμε το νέο οξυγόνο που θα αναπνεύσει να φανεί και στα τραγούδια του. Το έχει (και το έχουμε) ανάγκη.

Πόσο σεφ είσαι τελικά;

Δεν είναι λίγο προκλητικό, στις μαύρες μέρες του ΔΝΤ και της τρόικας, της ανεργίας και της νέας φτώχιας, της οικονομικής κατάρρευσης και του μνημονίου, οι δυο μεγαλύτεροι τηλεοπτικοί σταθμοί της χώρας να συναγωνίζονται για το ποιος θα παρουσιάσει το πιο πετυχημένο τηλεπαιχνίδι… μαγειρικής; Το Mega και ο Antenna έχουν επιδοθεί τις τελευταίες μέρες σε ένα κυνήγι μαγείρων και παρουσιαστών και κάνουν αγώνα δρόμου για το ποιος θα ντεμπουτάρει πρώτος. Δυο πασπαρτού πρόσωπα, Αρναούτογλου και Μανωλίδου, και ατέλειωτα ονόματα chef με προεξάρχοντα τον Μαμαλάκη φιγουράρουν σε δελτία τύπου, κουτσομπολιά και φήμες για το Top Chef και το Master Chef. Χιλιάδες αιτήσεις επίδοξων μαγείρων-υποψήφιων παικτών σε reality με θέμα τη δημιουργική κουζίνα και άλλα… επίκαιρα και φλέγοντα ζητήματα του Ελληνισμού καταφθάνουν στα γραφεία των καναλιών. Και οι τηλεθεατές αναμένουν εναγωνίως να «θαυμάσουν», στην τηλεόραση, όλα όσα δεν πρόκειται να γευτούν ποτέ στην πραγματική ζωή τους. Αν υποθέσουμε ότι σε κάθε παιχνίδι θα συμμετέχουν 16 παίκτες επί 16 εβδομάδες και ότι σε κάθε εκπομπή θα μαγειρεύουν δύο με τρία φαγητά, μαζί με τη φύρα μας κάνει περίπου 2000 μερίδες με τον πιο μετριοπαθή υπολογισμό. Ατέλειωτο φαΐ που θα πάει στα σκουπίδια! Στον κάλαθο των αχρήστων της ξιπασμένης μας ευζωίας. Εκεί που όλο και περισσότεροι συνάνθρωποί μας ψάχνουν καθημερινά. Τα κανάλια, ωστόσο, κάνουν την ανεκδοτολογικού τύπου ρήση της Μαρίας Αντουανέτας περί παντεσπανιού να φαντάζει τόσο ξεπερασμένη… Φάτε μάτια chef λοιπόν και κοιλιά reality.

Γιάννης Κουκουλάς

Τι plasma είσαι εσύ;

Ποιος να μου το έλεγε όταν αγόραζα την plasma, για το κακό που με περίμενε; Πού να ’ξερα ότι θα ήταν όλοι σαν την Mις Πίγκυ; Ότι πια δεν θα ξεχωρίζεις τον Πάγκαλο απ’ την Τουίνγκι; Λέω, δε γίνεται ή μου ήρθε πρόωρα ο καταρράκτης ή όλοι όσοι βγαίνουν στην TV το τρώνε το φαγάκι τους! Τι κρίση και αηδίες… Είχα δει μια φορά στον δρόμο έναν τηλεαστέρα και μου φάνηκε ψηλός και αδύνατος… Λέω, μπα δεν θα τον είχα προσέξει… Συζητούσα τις προάλλες για την ξανθιά την παρουσιάστρια, «κόκαλο άμα τη δεις από κοντά!» μου λέει μια φίλη… Άρχισα ν’ ανησυχώ. Παίζω μια μέρα με το τηλεκοντρόλ και βλέπω κάτι περίεργους αριθμούς, σαν διαίρεση ένα πράμα, πατάω τα κουμπιά αλλάζει η οθόνη, το βάζω στο 4:3, ΟΛΟΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ!!!! Αυτό ήταν! Τα γουρουνοπόδαρα της πρωταγωνίστριας καλλίγραμμα!! Ο κοντός ζεν πρεμιέ, δίμετρος πάλι! Έτσι ανοίχτηκε μπροστά μου ένας ολοκαίνουριος κόσμος, πιο fit, πιο slim, πιο… μηδέν τις εκατό! Ποτέ πια 16:9, ακούς κούκλα μου; Μόνο 4:3!! Τώρα θα μου πεις, τι τα ’σκασα τα χιλιάδες ευρώ για την 45άρα plasma αφού πρέπει, τελικά, να μικρύνω την οθόνη για να δω; Σωστά ε! Αυτό είναι μια άλλη ιστορία…