Με μια πρώτη ματιά η Τουρκία είναι δημοφιλής τουριστικός προορισμός, χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ κι επίδοξος συμπαίκτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με μια πρώτη ματιά η Τουρκία είναι δημοφιλής τουριστικός προορισμός, χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ κι επίδοξος συμπαίκτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κάτω από την επιφάνεια, όμως, πολλές πόλεις και χωριά της Τουρκίας αποτελούν πρόσφορο έδαφος στρατολόγησης των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους που, μετά και τα τελευταία γεγονότα, σκορπάνε τον τρόμο όχι πλέον μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά και στην Ευρώπη.

Στη γειτονική χώρα εξαπλώνονται αδιάκοπα οι οπαδοί του χαλιφάτου που προσηλυτίζουν νεαρούς άντρες, γυναίκες, αλλά και παιδιά κυρίως από φτωχογειτονιές, όπως τα υποβαθμισμένα προάστια της Κωνσταντινούπολης. Οι τρομοκράτες του Ι.Κ. κυκλοφορούν ανενόχλητοι μέσω των διάτρητων τουρκικών συνόρων με τη Συρία, ενώ η κυβέρνηση Ερντογάν παρακολουθεί σιωπηλά.

Τα «ανύπαρκτα» σύνορα αποτελούν πια τη «λεωφόρο των τζιχαντιστών». Εξάλλου, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι «στις 8 Ιανουαρίου πέρασε από την Τουρκία στη Συρία η καταζητούμενη σύζυγος και κατηγορούμενη ως συνεργός του 32χρονου μακελάρη στη Γαλλία Αμεντί Κουλιμπαλί, η Χαγιάτ Μπουμεντιέν».

Τούρκοι τζιχαντιστές

Ο αριθμός των Τούρκων, μάλιστα, που είτε δελεάστηκαν να περάσουν στη Συρία και το Ιράκ είτε απήχθησαν – κυρίως μικρά παιδιά – παραμένει επίσημα άγνωστος, αλλά ανεπίσημα υπολογίζεται σε αρκετές χιλιάδες.

Το καλοκαίρι η εφημερίδα «Μιλιέτ» έγραφε ότι τουλάχιστον 3.000 Τούρκοι έχουν προσχωρήσει στις τάξεις του Ι.Κ. Στην ίδια την Κωνσταντινούπολη λειτουργεί οργανωμένο δίκτυο προσηλυτιστών που στοχοποιεί κυρίως νεαρούς από τις υποβαθμισμένες συνοικίες, συχνά χρήστες ναρκωτικών. Ο αριθμός των Τούρκων που τάσσονται με το Ι.Κ. αυξάνεται καθημερινά και οι οικογένειές τους καταγγέλλουν την τουρκική αστυνομία για απραξία.

Η Δύση, από την άλλη, δεν παύει να κατηγορεί την Τουρκία ότι έμμεσα διευκολύνει την κυκλοφορία όπλων, αλλά και ξένων μαχητών προς το Ι.Κ. μέσω μιας πολιτικής ανοιχτών συνόρων με τη Συρία. Πολλές υποβαθμισμένες βιομηχανικές περιοχές της Τουρκίας έχουν μετατραπεί, υπό την ισλαμιστική κατά πολλούς διακυβέρνηση Ερντογάν, σε παράδεισο για συντηρητικά θρησκευτικά κινήματα, που αποτελούν τη μαγιά για προσηλυτισμό.

Διάχυτος είναι, επίσης, ο φόβος ότι Τούρκοι οπαδοί του Ι.Κ. μπορεί να εμπλακούν σε χτυπήματα και μάχες εντός της χώρας με ομάδες που συνδέονται με τους Κούρδους μαχητές στη Συρία. Οι προσηλυτισμένοι Τούρκοι τζιχαντιστές έχουν απειλήσει ότι αν οι αρχές κλείσουν τα σύνορα της χώρας είναι ικανοί να προχωρήσουν σε βομβιστικές επιθέσεις και να προκαλέσουν κοινωνικό και οικονομικό χάος.

Αν και οι θηριωδίες του Ι.Κ. προκαλούν αποστροφή και αηδία στην πλειονότητα των Τούρκων, το χαλιφάτο καταφέρνει να προσελκύει όλο και περισσότερα άτομα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει δημοσκόπηση του Σεπτεμβρίου της Metropoll, όπου μόνο το 62,5% των ψηφοφόρων του AKP, του κόμματος του Ερντογάν, θεωρεί το Ι.Κ. τρομοκρατική οργάνωση!

«Ανίερες συμμαχίες»

Ως απάντηση στην απειλή του Ι.Κ. έχει σχηματιστεί στην περιοχή μια μάλλον ανορθόδοξη συμμαχία. Η ιρανική Χεζμπολάχ αλλά και οι Κούρδοι είναι οι μεγαλύτεροι αντίπαλοι των τζιχαντιστών του χαλιφάτου. Είναι δεδομένο ότι Ιράν, Ισραήλ, Σ. Αραβία, Αίγυπτος αλλά και Δύση ανησυχούν για τη στάση της Τουρκίας, η οποία δείχνει να αντιμετωπίζει τους τζιχαντιστές διαφορετικά από τα κράτη της περιοχής.

Η Τουρκία κατηγορείται ότι έχει επιτρέψει σε χιλιάδες μαχητές να περάσουν τα σύνορά της και να ενταχθούν στο Ι.Κ. ακριβώς επειδή το Ι.Κ. είναι εναντίον του Άσαντ και κυρίως εναντίον των Κούρδων μαχητών και του PKK, το οποίο οι Τούρκοι θεωρούν μόνιμη απειλή. Οι τζιχαντιστές χρησιμοποιούν επίσης το πέρασμα των τουρκικών συνόρων για μεταφορά χρημάτων και κλεμμένων αρχαιοτήτων από το Ιράκ.

Κι ενώ η Τουρκία συνορεύει με τους αγριότερους φανατικούς του σουνιτικού Ισλάμ, ο Ερντογάν, ο οποίος πια έχει τέτοιο εύρος εξουσιών που μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτό του Κεμάλ Ατατούρκ, προωθεί αναβίωση της σουνιτικής ισλαμοποίησης των σχολείων στη χώρα, έχοντας ήδη αυξήσει σε ποσοστό 90% τα θρησκευτικά σχολεία.

Η κυβέρνηση μετατρέπει όλο και περισσότερα σχολεία σε ιμάμ-χατίπ, δηλαδή ισλαμικά θρησκευτικά σχολεία, όπου το 1/3 των διδακτικών ωρών είναι αφιερωμένο στη μελέτη του σουνιτικού Ισλάμ. Η προοδευτικότερη μερίδα των γονιών και της τουρκικής κοινωνίας κατηγορεί τον Ερντογάν ότι ενώ ήρθε στην εξουσία ως μεταρρυθμιστής, επιχειρεί να ισλαμοποιήσει πλήρως τη χώρα και να τη μετατρέψει σε Ιράν.

Ισλαμική ατζέντα

Τα κυβερνητικά σχέδια για να μπει ακόμη βαθύτερα το Ισλάμ στο τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα περιλαμβάνουν πλάνο για την ανέγερση τζαμιών σε 80 κρατικά πανεπιστήμια. Τον Δεκέμβριο η κυβέρνηση πρότεινε την αύξηση των ήδη υποχρεωτικών μαθημάτων θρησκευτικών και σε όλα τα κανονικά δημοτικά σχολεία, αλλά και μια επιπλέον ώρα υποχρεωτικής μελέτης θρησκευτικών στους μαθητές Γυμνασίου. Κι όλα αυτά παρά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που ζητά από την Τουρκία να αποσύρει το υποχρεωτικό εβδομαδιαίο μάθημα θρησκευτικών στους μαθητές Γυμνασίου, Λυκείου.

Ενδεικτικό της ισλαμικής ατζέντας Ερντογάν είναι το γεγονός ότι το 2002, όταν το κόμμα του ανέλαβε την εξουσία, μόλις 65.000 μαθητές ήταν εγγεγραμμένοι στα θρησκευτικά σχολεία. Σήμερα ο αριθμός έχει ανέβει σε σχεδόν 1 εκατ. παιδιά! Τα θρησκευτικά σχολεία από 493 το 2010 είναι τώρα 936.

Ένα μεγάλο κομμάτι της τουρκικής κοινωνίας, ιδιαίτερα οι πιο μορφωμένοι και μετριοπαθείς, φοβούνται ότι η αυξανόμενη ένταση λόγω της σκληρής ισλαμικής ατζέντας της κυβέρνησης θα καταστήσει τη χώρα ιδιαίτερα ευάλωτη σε μια διάχυση της εμφύλιας διαμάχης που σπαράζει Συρία και Ιράκ. Η πόλωση στην Τουρκία είναι ήδη τόσο μεγάλη, που πρακτικά η χώρα έχει χωριστεί στα δύο, στους υποστηρικτές και στους αντιπάλους του κόμματος Ερντογάν…