Το «πλιάτσικο» στα έσοδα του προϋπολογισμού ένας ακόμη λόγος που καθιστά μη βιώσιμο το χρέος.

Το «πλιάτσικο» στα έσοδα του προϋπολογισμού ένας ακόμη λόγος που καθιστά μη βιώσιμο το χρέος.

«Κάνε κουράγιο, Ελλάδα μου, κι όσο μπορείς κρατήσου, και στα παλιά παπούτσια σου γράψε όσα λέν’ οι εχθροί σου» έγραφε ο Μίμης Τραϊφόρος (και τραγουδούσε η Σοφία Βέμπο, σε μουσική του Μιχάλη Σουγιούλ, στο αθηναϊκό θέατρο «Κεντρικόν») το 1947, όταν ήδη μας είχαν «πουλήσει» οι «σύμμαχοί» μας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο!

Πόσο επίκαιρο ακούγεται και σήμερα που πάνε να μας «στραγγαλίσουν» με τα αδιέξοδα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής και τα ληστρικά μνημόνια. Αλλά κυρίως με τις δήθεν απειλές τους περί… Grexit, τις οποίες αναμασάνε τα διεθνή κοράκια που ποντάρουν στην καταστροφή και εν συνεχεία στη λεηλασία της Ελλάδας.

Το παιχνίδι είναι βρόμικο μεν, αλλά πολύ καλά στημένο, αφού η προπαγάνδα επηρεάζει δυστυχώς όχι μόνο τους εγχώριους, αλλά και τους ξένους «παίκτες». Όλοι όμως λογαριάζουν χωρίς τον… ξενοδόχο! Διότι τα… όμορφα χωριά της Ευρώπης όμορφα θα «καούν» στην περίπτωση που τολμήσουν να υλοποιήσουν τυχόν σχέδια περί αποπομπής της χώρας μας από την ευρωζώνη.

Οι επιπτώσεις θα είναι ραγδαίες και θα ταράξουν συθέμελα όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ακόμη κι αν σήμερα ούτε μια τράπεζα στην Ευρώπη – μπορεί και στον κόσμο όλο – δεν έχει στην κατοχή της ελληνικά ομόλογα.

Και αυτό διότι το χρέος μας το έχουν στα χέρια τους τα κράτη, που – ευτυχώς για μας – δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος μιας ελληνικής «τραγωδίας», όσο κι αν υποστηρίζουν ότι μετά την πρώτη μεγάλη κρίση τώρα είναι όλοι έτοιμοι και δεν θα υπάρξει πρόβλημα από τυχόν αποχώρηση μιας χώρας – μέλους από το τραπέζι της ευρωζώνης.

Προσπαθούν οι πάντες να κρύψουν τον κίνδυνο και να καθησυχάσουν τα «συστήματά» τους, διότι πολύ απλά τον ελληνικό λογαριασμό θα πληρώσουν, σε περίπτωση Grexit, ακόμη πιο ακριβά οι φορολογούμενοι των εταίρων μας.

Το παραμύθι κι ο εφιάλτης

Η πρώτη «βόμβα» θα σκάσει στην «καρδιά» της μερκελικής Ενωμένης Ευρώπης, το Βερολίνο! Το χτύπημα μάλιστα θα είναι διπλό. Επειδή τα πράγματα πάντα είναι απλά – άσχετα από το εάν εμείς τα κάνουμε δύσκολα – και στην οικονομία ένα κι ένα κάνουν δύο, πόσα μας έχουν δανείσει οι φίλοι μας Γερμανοί μέχρι σήμερα; Περί τα 70 δισ. ευρώ από τα συνολικά δάνεια των περίπου 240 δισ. ευρώ που έχουμε πάρει ως χώρα. Συγκεκριμένα η Γερμανία συμμετείχε με 15,2 δισ. ευρώ στο πρώτο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδα και με 38,5 στο δεύτερο.

Στην περίπτωση δε που υπολογιστούν ο κίνδυνος για περαιτέρω απώλειες περίπου 6 δισ. ευρώ αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) διαγράψει τα ελληνικά ομόλογα, καθώς και ότι η Τράπεζα της Ελλάδος έχει 38,5 δισ. ευρώ συμμετοχή στο ευρωσύστημα, από όπου το υποθετικό μερίδιο της Γερμανίας είναι 10,4 δισ. ευρώ, συνολικά της χρωστάμε 70,1 δισ. ευρώ! Τα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι το εν λόγω ποσό περιορίζεται στα 60 δισ. ευρώ, δηλαδή είναι 10 δισ. λιγότερα, όπως υπολογίζουν ορισμένοι Γερμανοί οικονομολόγοι.

Είτε έτσι, όμως, είτε αλλιώς, το «πακέτο» είναι πολύ μεγάλο για να το αντέξει η γερμανική οικονομία, που επιβραδύνεται σημαντικά τα τελευταία τρίμηνα. Ακόμη κι αν η «αγαπημένη» μας Άνγκελα Μέρκελ ακούσει τις συμβουλές των «ακραίων» φωνών της καγκελαρίας και κάνει αυτή το πρώτο βήμα για να μας «πετάξει έξω», ώστε να παραδειγματίσει τα υπόλοιπα «κακά παιδιά» του Νότου, το κόστος είναι τεράστιο όχι μόνο για την ίδια, αλλά και για τη χώρα της.

Διότι, πολύ απλά, θα πρέπει να καλύψει τις απώλειες των 70 δισ. ευρώ από το ελληνικό «ναυάγιο», γνωρίζοντας μάλιστα ότι θα πρέπει να «χύσει» και γερμανικό αίμα! Κοινώς, θα πρέπει είτε να εφαρμόσει και εντός των τειχών της ένα πρόγραμμα αυστηρής δημοσιονομικής λιτότητας, ελληνικού τύπου, με άγρια και άδικη φορολογία, είτε θα πρέπει να κόψει κονδύλια από τον προϋπολογισμό και φυσικά να περιορίσει ακόμη περισσότερο το κοινωνικό της κράτος.

Άντε λοιπόν και τα έκανε αυτά στη Γερμανία, αφού αυτή… κόβει και ράβει! Τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε., που μπορεί να μας έχουν δανείσει λιγότερα, αλλά πάντα σεβαστά ποσά, πώς θα τις πείσει να πράξουν το ίδιο στο εσωτερικό τους;

Τυχαία βγήκε την τρέχουσα εβδομάδα ο πρόεδρος των Φιλελευθέρων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Γκι Φερχόφστατ και αποκάλυψε ότι, με τις εγγυήσεις που έχουν δοθεί από τα κράτη – μέλη, ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα κόστιζε 3 δισ. ευρώ στην Ιρλανδία, 6 δισ. ευρώ στην Πορτογαλία, 29 δισ. ευρώ στην Ισπανία, 44 δισ. ευρώ στην Ιταλία και 49 δισ. ευρώ στη Γαλλία;

Και βέβαια όχι. Στην πραγματικότητα ο Φερχόφστατ έστειλε σήμα στην καγκελαρία ότι κανείς από τους εταίρους δεν πρόκειται να δεχθεί έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, διότι ελλείμματα και χρέη όλων των χωρών θα πήγαιναν στον… θεό. Ως εκ τούτου, ύστερα υποχρεωτικά θα έπρεπε να γίνει διαγραφή χρεών των υπολοίπων, οπότε γιατί να μην γίνει τώρα διαγραφή χρέους για την Ελλάδα, ώστε να αποφευχθούν νέα ευρωπαϊκά δράματα!

Άλλωστε συμφέρει περισσότερο τους Γερμανούς ακόμη κι ένα «κούρεμα» 50% του ελληνικού χρέους, αφού θα περιόριζε τη «χασούρα» τους σε 35 δισ. ευρώ και μάλιστα χωρίς το ρίσκο να στοχοποιηθούν από τις αγορές οι υπόλοιπες χώρες του ευρώ!

Από την άλλη πλευρά, ποια χώρα άραγε στην Ευρώπη θα δεχόταν να μπει σε μια σφικτή πολιτική λιτότητας για να περιορίσει ελλείμματα και χρέη που τυχόν θα τους φορτώσει η Ελλάδα, την ώρα που η ανεργία σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο καλπάζει, με περίπου 24,5 εκατομμύρια ανέργους, εκ των οποίων περίπου 18 εκατ. είναι πολίτες κρατών – μελών της ευρωζώνης; Χώρια που… λεφτά δεν υπάρχουν πουθενά με την περιοριστική πολιτική του επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι.

Ο «φόβος» του Νότου

Είναι λοιπόν φανερό ότι το «έργο» του Grexit θα πρέπει πολύ σύντομα να το αφήσουν στην άκρη τα ευρωπαϊκά κέντρα που επιχειρούν να ασκήσουν επιρροή εντός ή εκτός της χώρας μας, αφού από οικονομικής πλευράς όχι μόνο δεν συμφέρει κανέναν, αλλά μπορεί να βυθίσει σε έναν νέο κύκλο ύφεσης την παγκόσμια οικονομία, κάτι που απεύχονται και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού.

Από την άλλη πλευρά, ακόμη και όσοι επιθυμούν να ασκούν πολιτική «τρομοκρατίας» και πιέζουν τους Γερμανούς και τη Μέρκελ να προχωρήσουν μονομερώς στο Grexit, στην περίπτωση που νέα κυβέρνηση στη χώρα μας αναδειχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, για να «φοβίσουν» τις υπόλοιπες χώρες του Νότου και να τις παραδειγματίσουν, προφανώς ξεχνούν ότι σε λίγο καιρό ο ευρωπαϊκός Νότος πάει κι αυτός σε κάλπες!

Πέραν της Ελλάδας φέτος αναμένεται να διεξαχθούν εθνικές εκλογές σε Ισπανία και Πορτογαλία, αλλά και δημοτικές εκλογές στη Γαλλία. Το μόνο λοιπόν που δεν θα ήθελε η Γερμανίδα καγκελάριος, τώρα που επιβραδύνεται η οικονομία της, είναι να ανοίξει νέα «μέτωπα» στον Νότο και να δώσει «πάτημα» – με τυχόν απομάκρυνση της Ελλάδας από το ευρώ – για αμφισβήτηση όχι μόνο των πολιτικών λιτότητας που πρεσβεύει, αλλά και ολόκληρου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Άλλωστε και η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) προειδοποίησε πρόσφατα ότι οι συνέπειες ενός Grexit θα είναι δραματικές για τις υπερχρεωμένες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Προβλέπει μάλιστα ότι στην Ισπανία η ανεργία θα αγγίξει το 37%, ενώ στη Γαλλία θα διαμορφωνόταν στο 17%.
Και το ερώτημα που γεννάται λοιπόν είναι:

Ποιος πολιτικός αρχηγός θα στείλει τη χώρα του στον «γκρεμό» για να ικανοποιήσει ένα πολιτικό «καπρίτσιο» της Μέρκελ εάν δεν τα βρει με τον Αλέξη Τσίπρα στην περίπτωση που αύριο αναλάβει το τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας; Η απάντηση περιττή…

Καταστροφή οι τόκοι

Ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν ή όχι οι «φίλοι» και εταίροι μας ή τι σχεδιάζουν, είναι γεγονός ότι για την οικονομία και τους φορολογούμενους είναι εφιάλτης δίχως τέλος η εξέλιξη των δαπανών για τις πληρωμές τόκων, αφού η «μαύρη τρύπα» που δημιουργεί απορροφά το 30% – 40% των φορολογικών εσόδων, αλλά και τα ισχνά πρωτογενή πλεονάσματα.

Είναι αξιοσημείωτο ότι φέτος οι τόκοι θα φτάσουν περί τα 23 δισ. ευρώ, γεγονός που σημαίνει ότι θα πρέπει να απορροφήσουν περίπου το 32% των εσόδων του προϋπολογισμού εάν τελικά επιβεβαιωθεί η εκτίμηση ότι θα εισπραχθούν έως το τέλος του έτους 55,3 δισ. ευρώ.

Πρόκειται για εφιαλτικές προβλέψεις της εξέλιξης των μεγεθών του Μεσοπρόθεσμου, που πιστοποιούν για ακόμη μια φορά την αβεβαιότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, η οποία, παρά την εξαιρετικά αυστηρή φορολόγηση ακόμα και των εισοδημάτων νοικοκυριών κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το δημοσιονομικό πρόβλημα.

Η οξύτητα του προβλήματος και τα αδιέξοδα είναι φυσικά γνωστά εδώ και χρόνια, αν αναλογιστεί κανείς ότι η σχέση εσόδων και τόκων βαίνει αυξανόμενη μέχρι και φέτος.

• Το 2012 οι τόκοι ήταν στα 16,9 δισ. και στο 30,1% των εσόδων.
• Το 2013 αυξήθηκαν σε 19,5 δισ. και στο 34,1% των εσόδων.
• Το 2014 έφτασαν τα 22 δισ. ευρώ και στο 37% των εσόδων.

Τα στοιχεία αυτά αποτελούν περίτρανη απόδειξη του ότι η δημοσιονομική πολιτική, την οποία εμπνεύστηκε η τρόικα και αποδέχθηκαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, με το κονδύλι των τόκων να απορροφά μέχρι το 40% των εσόδων του κράτους, είναι δυσχερής και σίγουρα όχι βιώσιμη.

Ας μην ξεχνάμε εξάλλου ότι το 70% του ελληνικού δημόσιου χρέους κατέχουν ξένοι δανειστές, που σημαίνει ότι ένα ανάλογο ποσοστό των πληρωμών για τόκους που καταβάλλει το Δημόσιο εισπράττεται από τους ξένους επιβαρύνοντας το ισοζύγιο, αλλά και στερώντας πόρους που θα μπορούσαν να διατεθούν για την ανάπτυξη.

Τόκοι 164 δισ. έως το 2030!
  
Σε κάθε περίπτωση, Grexit ή μη Grexit, η πικρή αλήθεια είναι, πέρα από τους προϋπολογισμούς και την ανάπτυξη, την ανεργία και τα «παιχνίδια» των κερδοσκόπων και της πολιτικής «τρομοκρατίας» της Γερμανίας, ότι η εξίσωση δεν βγαίνει.

Κι αν οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος τολμούσαν να πουν στον ελληνικό λαό τη μόνη «αλήθεια», ότι δηλαδή έως το 2030 θα πρέπει να πληρώσουμε μόνο για τόκους 164 δισ. ευρώ, όλοι θα καταλάβαιναν το αδιέξοδο. Θα καταλάβαιναν επίσης γιατί είναι αναγκαία και επιβεβλημένη όσο ποτέ μια συζήτηση για το «κούρεμα» του χρέους. Τα επίσημα στοιχεία του ΟΔΔΗΧ αποδεικνύουν του λόγου το αληθές:

Το συμπέρασμα που προκύπτει από τον πίνακα είναι καταλυτικό: Τα έτη 2013-2030 θα καταβάλουμε συνολικά:

• Για χρεολύσια 176,642 δισ. ευρώ.
• Για τόκους ελάχιστα λιγότερα: 164,242 δισ. ευρώ.

Και ας μην ξεχνάμε ότι από το 1991 μέχρι το 2011, δηλαδή μέσα σε μια εικοσαετία, πληρώσαμε για τοκοχρεολύσια πάνω από 664 δισ. ευρώ, ενώ, αν προσθέσουμε και τα τοκοχρεολύσια του 2012, που ξεπερνούν τα 79,65 δισ. ευρώ, το συνολικό ποσό που έχει διαθέσει ο ελληνικός λαός μόνο για τόκους και χρεολύσια από το 2011 μέχρι σήμερα αγγίζει σήμερα τα 743 δισ. ευρώ!

Πόση ακόμη συζήτηση πρέπει να γίνει για να αντιληφθούν όλοι αυτό για το οποίο βοά ο… μισός πλανήτης, ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι δυνατόν να αποπληρωθεί;
Αυτή ακριβώς τη συζήτηση αρνούνται να κάνουν Σαμαράς και Βενιζέλος…