Είναι σκληρά τα γηρατειά. Μένεις γαντζωμένος στη ζωή, χάνοντας διαρκώς τις δυνάμεις σου, τους συγγενείς σου, τους φίλους σου, βλέποντας το δικό σου προσωπικό σύμπαν να κατακρημνίζεται και να χάνεται σε μια μαύρη τρύπα, και κυρίως χάνοντας διαπαντός την ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες.

Τα δύο πρόσωπα του Ιανού

Ο Αλέν Ντελόν, έζησε μια θαυμαστή ζωή. Ήταν -και είναι- μια παγκόσμια προσωπικότητα. Η φύση τον προίκισε με ταλέντο και ομορφιά, έζησε ίσως τις πλέον ενδιαφέρουσες μεταπολεμικές δεκαετίες του 1950, του 1960, του 1970, γνώρισε τη δόξα και την αποθέωση, γεύτηκε τον έρωτα των γυναικών, αλλά και τον φθόνο των αντρών. Όσα πικρά επεισόδια του επιφύλαξε η ζωή, προτίμησε να τα περάσει μόνος του.

Η αλήθεια είναι ότι ο Αλέν Ντελόν, πάντα είχε κι ένα σκοτεινό κομμάτι. Η θητεία του στη Λεγεώνα των Ξένων, η συνάφειά του με την γαλλική ακροδεξιά και τον υπόκοσμο, η διοργάνωση αγώνων μποξ και παράνομων στοιχημάτων, η φιλοξενία ερωτικών οργίων στο κρυφό του διαμέρισμα στο Παρίσι, εκεί απ’ όπου πέρασαν οι περισσότεροι Γάλλοι δεξιοί πολιτικοί ασκώντας τα βίτσια και τις σεξουαλικές παρεκτροπές τους, η δολοφονία του σωματοφύλακά του Μάρκοβιτς, η οποία έγινε «αστικός μύθος» στο Παρίσι και θεωρείται ότι έγινε από τον ίδιο τον Αλέν Ντελόν για να μην υπάρχουν μάρτυρες, η σκληρότητα με την οποία κράτησε σε απόσταση τον γιο που έκανε με την γοητευτική Nico τραγουδίστρια των Velvet Underground, είναι αναμφίβολα μερικές από τις πιο κοφτερές ακμές του αστραφτερού διαμαντιού της ζωής του.

Οι αλλεπάλληλες Απώλειες

Ο Γάλλος ηθοποιός το 2017, έχασε τη σύντροφό του Μιρέιγ Νταρκ, και καθώς ένιωσε να χάνει το άλλο του μισό, δήλωσε ότι δεν θα μπορούσε να αντέξει για πολύ ακόμα χωρίς εκείνη, και ότι ήταν «προετοιμασμένος και έτοιμος να φύγει».

Ο Αλέν Ντελόν, το 2018, έπαθε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο τις συνέπειες του οποίου και αντιμετώπισε χειρουργικά, περιορίζοντας τις βλάβες. Από τότε διαμένει στην Ελβετία, έχοντας πάντοτε μια πολύ καλή ποιότητα ζωής, και την καλύτερη δυνατή ιατρική παρακολούθηση. Όμως η υγεία του φθίνει, και ο Αλέν Ντελόν στα 86 του χρόνια, γνωρίζει καλά ότι δεν έχει να ελπίζει σε τίποτε.

Τον Ιανουάριο του 2021, ο Αλέν Ντελόν αποχαιρέτησε και την πρώτη του σύζυγο (το διάστημα 1964-1969) Ναταλί Ντελόν, η οποία ήταν μητέρα του γιου του Άντονι Ντελόν. Η Ναταλί Ντελόν υπέφερε από καρκίνο στο πάγκρεας, και είχε εκφράσει την επιθυμία να κάνει ευθανασία, κάτι που δεν είναι νόμιμο στη Γαλλία.

Πριν λίγους μήνες (Σεπτέμβριος 2021), όταν πέθανε ο σχεδόν συνομήλικός του Ζαν Πολ Μπελμοντό, με τον οποίο άρχισαν ταυτόχρονα την καριέρα τους πριν 60 χρόνια, στάθηκε συντετριμμένος παρακολουθώντας την πάνδημη κηδεία του, και δήλωσε ότι: «Με τον Μπεμπέλ αρχίσαμε μαζί το σινεμά, και κανονικά θα έπρεπε να φύγουμε μαζί…»  

Φαίνεται λοιπόν ότι ο Αλέν Ντελόν έχει συνειδητοποιήσει και προσχεδιάσει την εξέλιξη των πραγμάτων. Πριν λίγες μέρες, ο γιος του, Άντονι Ντελόν, σε συνέντευξή του στο γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι RTL, δήλωσε ότι ο πατέρας του αποφάσισε να πεθάνει με ευθανασία και ότι ο ίδιος είναι αποφασισμένος να σεβαστεί την επιθυμία του και να σταθεί στο πλευρό του τις τελευταίες στιγμές της ζωής του. Τις πληροφορίες αυτές δημοσίευσε το ιταλικό περιοδικό «Vanity Fair».

Ο Αλέν Ντελόν, είχε πράγματι δηλώσει, ότι: «Το γήρας είναι φρικτό. Η ευθανασία είναι ίσως το πιο λογικό και φυσικό πράγμα. Από μια ηλικία και ύστερα, έχουμε το δικαίωμα να φύγουμε ήσυχα κι αθόρυβα από τη ζωή, χωρίς υποστήριξη από νοσοκομεία και εξάρτηση από συσκευές που απλά συντηρούν τη ζωή».

Ο Γάλλος ηθοποιός έχει την ελβετική υπηκοότητα από το 1999, και μένει μόνιμα πλέον στην Ελβετία, από το 2019 που χειρουργήθηκε, οπότε μπορεί να υποβληθεί σε ευθανασία όποτε αυτός αποφασίσει. Όμως μια αμφιλεγόμενη δήλωσή του, έθεσε ένα ακόμα ακανθώδες ζήτημα. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Liberation», o Αλέν Ντελόν δήλωσε σε ένα ειδικό αφιέρωμα του περιοδικού Paris Match (20/1/2018) για εκείνον, και τον πιστό του σκύλο, Loubo (ένα λυκόσκυλο Mαλινουά), ότι: «Εάν πεθάνω πρώτος, θα ζητήσω απ’ τον κτηνίατρο να φύγουμε μαζί. Να τον ‘’κοιμίσει’’ και να φύγει στην αγκαλιά μου. Το προτιμώ, από το να ξέρω ότι θα μείνει πίσω, και θα πεθάνει πάνω στον τάφο μου υποφέροντας από θλίψη».

Η ευθανασία σίγουρα είναι δικαίωμα κάθε έλογου όντος, είναι όμως ηθικό να εφαρμοστεί «post mortem» και στον σκύλο; Η περίπτωση αυτή λέγεται «euthanasie de convenance»  (ευθανασία διευκόλυνσης), και ο κτηνίατρος εξετάζει από το μικροτσίπ το όνομα και τον ιδιοκτήτη (ή ιδιοκτήτες) του σκύλου. Εάν δεν ζουν, μπορεί η οικογένεια να ζητήσει την ευθανασία, αλλά ο κτηνίατρος μπορεί να αρνηθεί και να αναζητήσει κάποια άλλη λύση ή να στείλει το σκύλο σε κάποιο καταφύγιο ζώων.

Φαίνεται λοιπόν πως ο Αλέν Ντελόν είναι αρκετά χρόνια που σκέπτεται την ευθανασία, και αν τελικά την επιλέξει -κάτι που θεωρείται και το πιθανότερο- πρέπει όλοι να σεβαστούμε την επιθυμία του. Όσο για τον Loubo, νομίζω πως απεικονίζει τέλεια αυτή τη «σκοτεινή πλευρά» της φιλίας του Αλέν Ντελόν, και αρκετοί έχουν προθυμοποιηθεί να τον υιοθετήσουν. Ανεξάρτητα απ’ αυτό το τελευταίο, είναι μάλλον τυχερός εκείνος που έχει τη διαύγεια, τη γαλήνη, και την τόλμη να βάλει ένα τέλος σε μια ζωή που πλέον δίνει μόνο πόνο.   

Διαβάστε επίσης

Κάτια Ταραμπάνκο: Τι αποκάλυψε για το συμβόλαιό της στο Survivor (Video)

Ζαχάροβα: Οι ουκρανικές αρχές έχασαν την ευκαιρία τους για ένα κυρίαρχο κράτος

Στο θωρηκτό Αβέρωφ «έπεσαν» οι υπογραφές για 3 Belharra και 6 επιπλέον Rafale