– Φεύγει και ο Φεβρουάριος σιγά – σιγά, αλλά νιώθω λες και είμαστε μέσα στο καταχείμωνο. Όχι, δεν φταίει (και τόσο) ο καιρός, αλλά με τόσες θεατρικές πρεμιέρες είναι σαν να είμαστε καταμεσής της σεζόν κι όχι να πλησιάζουμε στο τέλος της.

– Φεύγει και ο Φεβρουάριος σιγά – σιγά, αλλά νιώθω λες και είμαστε μέσα στο καταχείμωνο. Όχι, δεν φταίει (και τόσο) ο καιρός, αλλά με τόσες θεατρικές πρεμιέρες είναι σαν να είμαστε καταμεσής της σεζόν κι όχι να πλησιάζουμε στο τέλος της. Και στο μεταξύ, σιγή ιχθύος από πλευράς Φεστιβάλ Αθηνών…

– «Καταστράφηκα οικονομικά με τις παραγωγές, δεν έχασα απλώς λεφτά. Οι παραγωγές στο θέατρο είναι extreme sports. Πρέπει να είσαι παλαβός για να κάνεις παραγωγές στο θέατρο». Αυτά δήλωσε σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή ο Άλκης Κούρκουλος και δεν έχει άδικο. Από την άλλη, όμως, το extreme sport του θεάτρου συνεχίζει να γοητεύει γιατί, σύμφωνα με μια καταμέτρηση του «Αθηνοράματος», από τη στήλη θεαμάτων του έχουν «περάσει» μέχρι τώρα 855 παραστάσεις μέσα στο 2013, ενώ από τον Οκτώβριο μέχρι σήμερα έχουν σηκώσει αυλαία 525!!!

– Έκανε πρεμιέρα και ο πρώτος Πιραντέλλο του Εθνικού, «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά (που το καλοκαίρι, στα 26 του, θα γίνει ο νεαρότερος σκηνοθέτης που θα ανεβάσει έργο στην αρχαία Επίδαυρο). Δεν έχω προλάβει να τη δω, αλλά βρίσκω ενδιαφέρουσα την πληροφορία που έμαθα: ότι ο νεότατος σκηνοθέτης χρησιμοποιεί ως σκηνικό εύρημα μια… πόρτα που προέρχεται από παλαιότερο σκηνικό του Λευτέρη Βογιατζή.

– Στο μεταξύ – κι αφού άκουσε πολλά – ο Νίκος Ορφανός επανήλθε στο θέμα της «απόσυρσης των ραμολιμέντων» με μια μακροσκελέστατη επιστολή – απολογία, από την οποία η μισή απευθυνόταν προσωπικά στον Κώστα Βουτσά, τον οποίο και θεωρεί «δάσκαλο». Πέραν των όσων συγκινητικών ανέφερε ο Νίκος Ορφανός (ότι πάντα φροντίζει να μαθαίνει δίπλα στους παλιούς κ.λπ.) τόνισε, υπερτόνισε θα λέγαμε, ότι η φράση του ειπώθηκε off the record κατά τη συνομιλία του με τον δημοσιογράφο. «Διαρροή» την αποκάλεσε. «Αυτή η ατυχής έκφραση ήταν ένα εκτός συνέντευξης χαριτολόγημα, διαφορετικά διατυπωμένο, στο κλίμα μιας πολύ γενικής κουβέντας, που ουδόλως αφορούσε οποιονδήποτε ζώντα συνάδελφο ανεξαρτήτως ηλικίας». Αλλά off, on, άνω, κάτω ή πλαγίως, χαριτολόγημα ή μη, ήταν βαρύτατο αυτό που είπε.