search
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 08:54
MENU CLOSE

«Elenit» του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ

τεύχος 2102
5-12-2019
07.12.2019 04:00
evripidis-laskaridis.jpg

 

«Μια κυρία κοντή, νευρική, με απίστευτο μαλλί και έναν έντονο ρυθμό στο κεφάλι» που είδε ο Ευριπίδης Λασκαρίδης του έδωσε το έναυσμα να δημιουργήσει την κυρίαρχη περσόνα του στο καινούργιο του έργο «Elenit».

Μια περσόνα που τη φαντάστηκε μέσα σε έναν φωτεινό κύκλο να παίζει κιθάρα και να τραγουδάει και που στην παράστασή του, ντυμένη ως Μαρία Αντουανέτα, γίνεται μια αλλόκοτη ύπαρξη, φορτωμένη φτιασίδια και βερνίκια, με γαμψή μύτη, πεσμένα στήθη και διαρκή τσιγαρόβηχα, περιτριγυρισμένη από τέρατα με ακαταλαβίστικες φωνές.

Μπορούμε άραγε αλλιώς να συνεννοηθούμε;

Δεν είναι εύκολο να περιγράψεις τη δουλειά του ταλαντούχου Έλληνα καλλιτέχνη με ένα τόσο παραπλανητικό μέσο όπως οι λέξεις. Ούτε να την κατατάξεις καθώς γλιστρά μεταξύ θεάτρου, χορού και περφόρμανς.

Στην προκειμένη περίπτωση προχωράει τον χορό ένα βήμα μπροστά με έναν απόλυτα δικό του τρόπο. Οι ερμηνευτές του, με απειροελάχιστες, εξαιρετικά ασκημένες κινήσεις, δημιουργούν απίστευτα έντονες, παραμορφωτικές εικόνες που άλλες ξεπηδούν από τον πίνακα του Ντιέγο Βελάσκεθ «Las Meninas» («Δεσποινίδες των τιμών») και άλλες αναφέρονται σε εικαστικές συνθέσεις των Γκόγια, Ντελακρουά, Κέντριτζ κ.ά. (έξοχα τα κοστούμια του Άγγελου Μέντη), ενώ στροβιλίζονται μέσα σε απόκοσμα ηχητικά τοπία, υπερβατικές οπερατικές μεταγραφές, καπνούς, λέιζερ και στροβοσκοπικούς φωτισμούς.

Και σαν αποτέλεσμα φελινικά σύμπαντα, σουρεαλιστικές ατμόσφαιρες και αποκυήματα επιστημονικής φαντασίας συνδυάζουν το γελοίο με το τρομακτικό, τον ψηφιακό με τον αναλογικό κόσμο, τη λάμψη ενός υπερθεάματος με ευτελή υλικά της καθημερινότητας, όπως την κυματοειδή λαμαρίνα που λανθασμένα – αλλά εν γνώσει του – αποκαλεί elenit.

Ωστόσο το καρκινογόνο αυτό υλικό, που αποτελεί τον τίτλο του έργου, σηματοδοτεί και την ουσία του. Τίποτα δεν έχει αλλάξει από τα βάθη της «δολοφονικής» Ιουράσιας περιόδου ή την ελληνιστική εποχή μέχρι σήμερα, μοιάζει να υπονοεί ο Λασκαρίδης. Και τροφοδοτεί το φαντασιακό, εφιαλτικό του ταξίδι μέσα στον χρόνο με συμβολικά σκηνικά στοιχεία: ένας μεταλλαγμένος δεινόσαυρος, το άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης, ένας σύγχρονος ψύκτης νερού και ανεμογεννήτριες.

Σ’ αυτήν την γκροτέσκο τραγική κωμωδία κανείς δεν μπορεί να αποφύγει το προπατορικό αμάρτημα. Ούτε ο μοναδικός κανονικός άνθρωπος – ένας dj, ο οποίος παίζει ζωντανά μέρος από την εκπληκτική μουσική του Γιώργου Πούλιου – που θα μαγευτεί από τις προκλήσεις για να γίνει στη συνέχεια λεία του συστήματος.

Αναμφισβήτητα εμπνευσμένο το παράδοξο θέαμα του Λασκαρίδη, που, ανοιχτό σε ερμηνείες, ειρωνικό, αυτοσαρκαζόμενο αλλά και με την αιφνιδιαστική ανάδυση σκοτεινών σημείων, χρησιμοποιεί την ακατάληπτη γλώσσα σαν δραματική μουσική παρτιτούρα. Αν υπάρχει μια μικρή ένσταση είναι στη διαχείριση του χρόνου της παράστασης – όπως για παράδειγμα τη μεγάλη διάρκεια της σκηνής που τα αλλόκοτα πλάσματα παίζουν χαρτιά.

Υπέροχοι όλοι οι ερμηνευτές/χορευτές της: Μιχάλης Βαλάσογλου, Αμαλία Κοσμά, Χαρά Κότσαλη, Μάνος Κότσαρης, Θάνος Λέκκας, Δημήτρης Ματσούκας, Ευθύμιος Μοσχόπουλος, Γιώργος Πούλιος, Φαίη Τζούμα και ο σκηνοθέτης Ευριπίδης Λασκαρίδης (περσόνα).

Info: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Λεωφόρος Ανδρέα Συγγρού 107-109

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 08:54