Η Δήμητρα Γαλάνη ξεδιπλώνει τη σκέψη της και λέει τη γνώμη της σχετικά με την τάση του σημερινού ανθρώπου να επιθυμεί να παραμείνει αναλλοίωτος στον χρόνο.

Οι άνθρωποι προσπαθούν με νύχια και με δόντια να παρατείνουν τη νεότητα. Το ξέρει και το κατανοεί. Και είναι πολύ ανθρώπινο, ωστόσο δηλώνει:

«Από την άλλη, δεν είναι γελοίο να βγαίνει τόσο χρήμα βασισμένο στον φόβο και στη ματαιοδοξία του ανθρώπου; Και να άξιζε τον κόπο… Το αποτέλεσμα είναι να παράγεται ένας τύπος ανθρώπου που είναι πανομοιότυπος. Λίγο σαν επιστημονική φαντασία. Ότι τι, δηλαδή; Θα σταματήσουμε τον χρόνο; Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν μεγάλη σημασία στο τι θα δουν το πρωί στον καθρέφτη.

Εγώ πηγαίνω, βουρτσίζω τα δόντια μου και κοιτάω μόνο τα δόντια μου και τίποτε άλλο. Αλλοι δεν είναι έτσι. Νομίζω, όμως, ότι πίσω απ’ όλα αυτά ένας φόβος υπάρχει, αυτός του θανάτου. Ο τρόμος του ανθρώπου μπροστά στη μοίρα του; Ότι τι, όμως; Θα ξεγελάσουμε τον θάνατο άμα μας δούμε νεότερους; Είναι παιδαριώδες».

Ποιες είναι οι δικές της αγωνίες;

«Μα όλα αυτά. Ο,τι μας απασχολεί όλους. Απλώς θέλω να βλέπω τα θετικά από αυτή την ιστορία. Το καλό του να μεγαλώνεις είναι πως γνωρίζεις ακριβώς τι θέλεις, είσαι πιο ήρεμος και είσαι πολύ πιο δεκτικός και ανοιχτός στα πράγματα. Σταματάς να γίνεσαι καταδικαστικός με ανθρώπους. Αναπτύσσεις την κατανόηση σου. Απολαμβάνεις κάθε στιγμή. Σε αυτό συμπληρώνω και την ανάγκη μου να κοιτώ μόνο μπροστά.

Σαφώς έρχονται και οι μαύρες σκέψεις, σκοτάδι, αλλά το βλέπω, το αναγνωρίζω και δεν εγκαθιστώ την αγωνία του στη ζωή μου παραπάνω απ’ όσο θα έπρεπε. Έχω αναπτύξει τη σκέψη μου και ανανεώνω τις γνώσεις μου συνεχώς, το δικαίωμα μου το έχει δώσει η ζωή, αλλά και η τέχνη μου.

Γιατί μέσα από την τέχνη μου παύει για μένα να υπάρχει ο γήινος χρόνος. Πέρα από τον αντικειμενικό χρόνο. Και η γνώση μου και η ενασχόληση μου με αυτό με κάνουν καλύτερη. Γενικά, όποια τέχνη και αν κάνεις, εφόσον είναι δημιουργική και την αγαπάς, αν την ανανεώνεις, αυτομάτως διευρύνεις την αντίληψη σου και ανανε­ώνεσαι κι εσύ. Γιατί, αν υπάρχει ένα νόημα στη, ζωή, αυτό είναι νο­μίζω το να δουλεύεις με τον εαυτό σου μέσα από αυτό που κάνεις και αγαπάς», λέει στο Downtown.