Η χρονική στιγμή για τη χώρα μας είναι κρίσιμη. Την ώρα που η κυβέρνηση παίζει επικοινωνιακό παιχνίδι με τον ανασχηματισμό (θα έχουμε να λέμε μέρες, μέχρι να αποσαφηνιστούν οι αρμοδιότητες του νέου σχήματος), τα συνήθη διεθνή κέντρα… σχηματισμού εντυπώσεων άρχισαν το σφυροκόπημα: Μέχρι και για το ότι έρχεται… εμφύλιος λόγω των μέτρων λιτότητας ακούσαμε.

Η χρονική στιγμή για τη χώρα μας είναι κρίσιμη. Την ώρα που η κυβέρνηση παίζει επικοινωνιακό παιχνίδι με τον ανασχηματισμό (θα έχουμε να λέμε μέρες, μέχρι να αποσαφηνιστούν οι αρμοδιότητες του νέου σχήματος), τα συνήθη διεθνή κέντρα… σχηματισμού εντυπώσεων άρχισαν το σφυροκόπημα: Μέχρι και για το ότι έρχεται… εμφύλιος λόγω των μέτρων λιτότητας ακούσαμε.

Η δήλωσε αυτή έγινε από τον Γερμανό προϊστάμενο του ινστιτούτου IFO, το οποίο έχει τεράστια επιρροή. Οι Γερμανοί, δηλαδή, που μας έσπρωξαν μέχρι την πόρτα του ΔΝΤ ώστε να πάρουμε σκληρά (και αντιπαραγωγικά) μέτρα λιτότητας, τώρα μας λένε ότι τα μέτρα αυτά θα προκαλέσουν τέτοια κοινωνική αναταραχή, ώστε ενδέχεται να φθάσουμε ακόμα και σε εμφύλιο πόλεμο. Και μας συστήνουν επιστροφή στη δραχμή!

Βέβαια κανείς δεν πιστεύει ότι την αναταραχή δεν μπορούσαν να την προβλέψουν από την αρχή. Η Γερμανία συνεχίζει να παίζει το δικό της παιχνίδι και να χρησιμοποιεί την Ελλάδα για να περάσει την πολιτική της στην Ε.Ε., που δεν είναι άλλη από την (οικονομική) διακυβέρνηση της Ένωσης από μικρή μερίδα χωρών, των οποίων θα προΐσταται η ίδια. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι Γερμανοί σκοπεύουν να επαναφέρουν την πρόταση για ελεγχόμενη πτώχευση μέσα στην ευρωζώνη, ακόμη και την προοπτική αποπομπής μιας χώρας από τη ζώνη του ευρώ.

Η υστέρηση των εσόδων του προϋπολογισμού επανέφερε και τα σενάρια περί σταδιακής αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους, την οποία οι Γερμανοί θεωρούν πλέον αναπόφευκτη. Όμως η… μεγαλομανία της Γερμανίας χρησιμοποιείται από το αγγλοσαξονικό λόμπι ως δούρειος ίππος για την περαιτέρω αποσταθεροποίηση του ιδίου του ευρώ. Δεν είναι τυχαίο ότι η αμερικάνικη εφημερίδα «Wall Street Journal», όχημα προώθησης των αμερικάνικων επενδυτικών συμφερόντων, εξαπέλυσε επίθεση προς την Ε.Ε. την ημέρα συνεδρίασης των υπουργών Οικονομίας στις Βρυξέλλες.

Έγραψε ότι τα ευρωπαϊκά στρες τεστ των τραπεζών είναι διάτρητα και αναξιόπιστα. Το δημοσίευμα ισχυρίζεται ότι ορισμένες ευρωπαϊκές τράπεζες δεν κοινοποίησαν την πραγματική εικόνα των χρεών τους και την υπερέκθεσή τους σε ομόλογα από χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία. Οι εξελίξεις προβληματίζουν έντονα τους ιθύνοντες στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θέλουν να αρχίσουν να αποδεσμεύονται από την αγορά ομολόγων.

Υπάρχει όμως φόβος ότι μια πρόωρη απεμπλοκή θα προκαλούσε νέο κύκλο αναταραχής στον χρηματοπιστωτικό τομέα και επιστροφή στην ύφεση. Μπροστά σε μια γενικευμένη αναταραχή, η τρόικα φαίνεται πως θα προτιμήσει μια ελεγχόμενη πτώχευση στην Ελλάδα, αφού όμως πρώτα ολοκληρωθούν οι απαραίτητες απορρυθμίσεις σε ασφαλιστικό, εργασιακό και ενέργεια.

Ο πονοκέφαλος «Σλοβακία»

Πλήγμα στο κύρος της ευρωζώνης παραμένει η άρνηση της Σλοβακίας να μας… δανείσει τα περίπου 800 εκατομμύρια ευρώ που της αναλογούν. Παρ’ ότι ο αρμόδιος επίτροπος Όλι Ρεν δήλωσε ότι οι πιέσεις ώστε να υποκύψει η Σλοβακία θα συνεχιστούν, είναι διάχυτος ο προβληματισμός για το τι θα γίνει εάν και άλλες χώρες ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα.

Νομικό πλαίσιο για τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπάρχει, γι’ αυτό σύσσωμοι οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες απειλούν τη φτωχότερη χώρα της ευρωζώνης με απομόνωση. Όλα αυτά όταν, ακόμη μια φορά, οι 27 υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε. απέτυχαν να συμφωνήσουν στα θέματα διακυβέρνησης, εποπτείας του τραπεζικού συστήματος και αυστηροποίησης των ποινών του Συμφώνου Σταθερότητας. Το βρετανικό βέτο παρέμεινε και η Κομισιόν καλείται να συνεχίσει τις διαβουλεύσεις.

Ασυμφωνία είχαμε και στην πρόταση επιβολής φόρου στις τράπεζες (ώστε να επιστρέψουν στους φορολογούμενους τη βοήθεια που εισέπραξαν λόγω κρίσης) και στη φορολογία επί τραπεζικών συναλλαγών.

Όσο για την πολυδιαφημιζόμενη συμφωνία εποπτείας των εθνικών προϋπολογισμών, οι συνεχιζόμενες ενστάσεις είχαν αποτέλεσμα ένα χαλαρό κείμενο, βάσει του οποίου η Κομισιόν θα εξετάζει μεν κάθε άνοιξη τους προϋπολογισμούς, οι συστάσεις όμως θα έχουν συμβουλευτικό χαρακτήρα. Με άλλα λόγια, δεν θα μπορεί να επιβάλλει αλλαγές και μέτρα. Άλλη μια απόδειξη της αποτυχίας να επιβληθούν κεντρικά μέτρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, παρ’ ότι είναι βέβαιο ότι, όσο σφίγγουν τα πράγματα, οι προσπάθειες για την επιβολή ενός είδους «οικονομικής διακυβέρνησης» θα συνεχίζονται.