Όπως αναμενόταν, ο Γιώργος Παπαλιός είναι και ξανά πρόεδρος στο διοικητικό συμβούλιο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου με απόφαση του υπουργού πολιτισμού που ευτυχώς δεν άκουσε τις κακόφωνες κραυγές όσων αντιμάχονται (με λύσσα) την ανανεωτική πολιτική του. Μια πολιτική για το σινεμά που οι καρποί της λάμπουν ως ώριμα φρούτα στο δέντρο της ελληνικής τέχνης.

Το καλό θα νικήσει

Όπως αναμενόταν, ο Γιώργος Παπαλιός είναι και ξανά πρόεδρος στο διοικητικό συμβούλιο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου με απόφαση του υπουργού πολιτισμού που ευτυχώς δεν άκουσε τις κακόφωνες κραυγές όσων αντιμάχονται (με λύσσα) την ανανεωτική πολιτική του. Μια πολιτική για το σινεμά που οι καρποί της λάμπουν ως ώριμα φρούτα στο δέντρο της ελληνικής τέχνης. Τέσσερις ταινίες, παραγωγής (και) του ΕΚΚ θα προβάλλονται σε λίγες μέρες στο φεστιβάλ Βενετίας, ενώ οι πρόσφατοι ελληνικοί θρίαμβοι σε φεστιβάλ («Στρέλλα», «Κυνόδοντας», «Ακαδημία Πλάτωνος») παραμένουν ακόμη νωποί. Οι δάφνες ανήκουν βεβαίως στους δημιουργούς τους, αλλά ακόμη κι αν ακούγεται κυνικό στην προ Παπαλιού εποχή, άνθρωποι όπως ο Κούτρας, ο Λάνθιμος, ο Τζουμέρκας, η Τσαγγάρη δύσκολα θα έβλεπαν κρατική ενίσχυση. Οι ταινίες τους θα κρίνονταν «ακατάλληλες» αφού οι ίδιοι δεν έχουν καμιά σχέση με τις συντεχνίες και τα κυκλώματα που για χρόνια «λυμαίνονταν» τα χρήματα του κράτους για τον κινηματογράφο. Η μεγαλύτερη επιτυχία της διοίκησης του Γιώργου Παπαλιού ήταν ότι αναζήτησε, αναγνώρισε και χρηματοδότησε το ταλέντο κι όχι τα γνωστά ονόματα, τις παλιές δόξες ή τους «κολλητούς». Και η πρακτική του αυτή ήρθε φυσικά σε σύγκρουση με ένα κατεστημένο που έσερνε για χρόνια το ελληνικό σινεμά στον βόρβορο της αδιαφορίας και της βαρεμάρας. Και που ευτυχώς όσο κι αν κάποιοι ουρλιάζουν, επιτέλους πεθαίνει.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.