Στην γειτονική Τουρκία που λένε το ψωμί ψωμάκι, ο κόσμος παρακαλάει για ένα εμβόλιο. Πρόκειται για μια χώρα που πριν από 100 χρόνια ήταν ακόμα αυτοκρατορία, πρόκειται για μια χώρα που προσπαθεί τον τελευταίο καιρό να τα βάλει με όλο τον πλανήτη, που έχει ξεθάψει την Μεγάλη Οθωμανική Ιδέα και ονειρεύεται μια Τουρκία που θα εκτίνεται ως το διάστημα.   

Πρόκειται για μια χώρα που από το πρωί μέχρι το βράδυ εκτοξεύει απειλές εναντίον των πάντων. Μπορεί να κυριαρχήσει στον κόσμο αλλά δεν μπορεί να δώσει ψωμί, μπαγιάτικο έστω, στους πολίτες της.

Από την άλλη, εδώ έχουμε μια χώρα με πολίτες που διαμαρτύρονται εφ όλης της ύλης, με πολίτες που δεν μπορείς να τους …πιάσεις από πουθενά, με κάποιους πολίτες που ξυπνούν κάθε μέρα με μοναδικό σκοπό της ζωής τους να θίξουν την δημοκρατία, να βρουν ψεγάδια, να καταγγείλουν, να καταργήσουν την κοινή λογική, να μην ευχαριστούνται με τίποτα. Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα ανισσόροπων που έχουν για σκοπό της ζωής τους να υπονομεύσουν την ζωή της πλειοψηφίας.

Στην Ελλάδα, το πρόβλημα δεν είναι τα εμβόλια και ο εμβολιασμός αλλά  το ποιό εμβόλιο θα διαλέξει ο κακομαθημένος πολίτης! Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι να κλείσεις το ραντεβού άμεσα και με ακρίβεια λόγω της άψογης οργάνωσης αλλά πόσες φορές θα το αλλάξει ο κακομαθημένος πολίτης για να εμβολιαστεί όπως γουστάρει και βολεύει την πάρτη του με το εμβόλιο της αρέσκειας του -γιατί το δικαιούται. Δικαιούται να έχει το καλύτερο και το δικαίωμα να διαμαρτύρεται ασταμάτητα και ακούραστα μέρα νύχτα. 

Πρόκειται για μια κατηγορία πολιτών που αρνούνται υπαρξιακά ότι η χώρα τους, τους παρέχει την δυνατότητα να εμβολιαστούν με τις καλύτερες συνθήκες που επικρατούν στον κόσμο ολόκληρο, με όλες τις ανέσεις! Δεν τους νοιάζει αν τις ανέσεις τους δεν μπορούν να τις διανοηθούν τα 2/ 3 των πολιτών του πλανήτη – ίσως και παραπάνω… Φαίνεται ότι η ευγνωμοσύνη είναι για τους losers, καθώς οι ελεύθερες κοινωνίες καλλιεργούν την απόλυτη γαϊδουριά.  

Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή γίνονται μαζικοί εμβολιασμοί, έχουμε πρόσβαση σε φάρμακα υψηλής αποτελεσματικότητας στα οποία  δεν έχουν άλλες χώρες και όλα αυτά είναι κεκτημένα της δημοκρατίας και όχι αυτών που την υπονομεύουν συστηματικά σε όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Έχουμε όμως και μια πολιτική ασυνειδησία που ξεπερνά κάθε προηγούμενη. Πριν ανοίξουν οι διάφορες δραστηριότητες, το πρόβλημα είναι γιατί δεν άνοιγαν. Όταν άνοιξαν, είναι γιατί βιάστηκαν να ανοίξουν. Ο κακομαθημένος πολίτης είναι αυτός που μέσα στο άρρωστο μυαλό του θεωρεί ότι  δημοκρατία είναι να έχει ο ίδιος μια κυβέρνηση να δουλεύει για την πάρτη του. Αλλά και πάλι, κάτι θα έβρισκε για να διαμαρτυρηθεί!

Ένα βασικό θέμα αυτής της χώρας είναι ότι κάθε προβληματικός και μίζερος πολίτης έχει την δυνατότητα  να κάνει την ψυχανάλυσή του σε βάρος της ζωής των υπολοίπων.