Ξεφυλλίζοντας αυτήν τη μυθιστορηματική αφή­γηση που κάθε της κεφάλαιο φέρει κι ένα γυναι­κείο όνομα, μεταφερόμαστε ανεπαίσθητα σε μια γυναικεία συνθήκη αντίληψης του κόσμου όπου όλα αποπνέουν έναν θηλυκό ρυθμό ζωής.

Δώρα Κασκάλη

Εκδόσεις: Γαβριηλίδη

Σελ.: 182

Ξεφυλλίζοντας αυτήν τη μυθιστορηματική αφή­γηση που κάθε της κεφάλαιο φέρει κι ένα γυναι­κείο όνομα, μεταφερόμαστε ανεπαίσθητα σε μια γυναικεία συνθήκη αντίληψης του κόσμου όπου όλα αποπνέουν έναν θηλυκό ρυθμό ζωής. Έτσι, στήνεται με αφοπλιστική φυσικότητα ένα ιδιότυ­πο σκηνικό μητριαρχίας όπου ο κόσμος κινείται γύρω από τις ηρωίδες. Γι’ αυτήν τη συνθήκη, ο βασικός τόπος της μυθιστορηματικής πλοκής και εξέλιξης με την έννοια της γεωγραφίας είναι ιδα­νικός, μια και όλα ξεκινούν – πριν καταλάβουν τις διαστάσεις τους ευρύτερα στον χρόνο και τον χώ­ρο – στο ορεινό χωριό ενός νησιού. Με επίκεντρο έναν τουριστικό ξενώνα στήνεται μια κοινότητα ανθρώπων στην οποία ο καθένας αποδεικνύεται τόσο διαφορετικός και τόσο όμοιος με τον άλλο. Μέσα από τα καλοκαιρινά σαλιαρίσματα, άλλοτε ράθυμα, άλλοτε πρόθυμα ή μεθυσμένα, η αφήγη­ση παίρνει διαστάσεις και μοιάζει σαν να θέλει να ανοίξει τα φτερά της. Μια σειρά από γυναικοϊστο-ρίες προεκτείνονται με αφορμή το σύγχρονο πα­ρόν σε ένα διάστημα δυο αιώνων με μια μυστική διάθεση σύγκρισης ρόλων μέσα στον χρόνο. Το βιβλίο που δεν στερείται πλεονεκτημάτων ρίχνει το βάρος του κριτικά στις σύγχρονες πολιτικοκοι­νωνικές εξελίξεις με παράλληλες προβολές στο παρελθόν. Χαρακτηριστική η περίπτωση της θεί­ας που τη βάφτισαν Δημοκρατία και τη φώναζαν για λόγους σκοπιμότητας Μπεμπέκα, μέσα από την πατρική καταγωγή αλλά και τους τρεις γάμους της οποίας παρελαύνει περήφανα ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της χώρας.

Ξενοφών Μπρουντζάκης [email protected]