Ψυχρολουσία για τους κυβερνητικούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η αποκάλυψη της νέας πρότασης που προσκόμισε η Αθήνα στους δανειστές με τα 8 δισ. μέτρα, η οποία διέρρευσε το απόγευμα της Δευτέρας λίγο πριν από την έναρξη της έκτακτης συνόδου κορυφής των χωρών της ευρωζώνης. 

 

Λίγη ώρα πριν από τη λήξη της συνόδου είχε βγει με ένα ακόμη non paper και η κυβερνητική γραμμή για τη δικαιολόγηση της πρότασης που έδειξε να ανοίγει τον δρόμο για συμφωνία: Πρόκειται για «βιώσιμη λύση» που δεν επιβαρύνει τα χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα, δεν καταδικάζει τη χώρα στη σκληρή λιτότητα, μεταθέτει τα βάρη σε αυτούς που μπορούν να πληρώσουν, προβλέπει χαμηλότερα πλεονάσματα από αυτά που είχε συμφωνήσει η Ν.Δ. με αποτέλεσμα να χαμηλώνει τον λογαριασμό κατά 8 δισ. ευρώ. 

 

Αυτά υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει τελικά και η διευθέτηση του χρέους και της μεσοπρόθεσμης χρηματοδότησης και η πρόβλεψη για αναπτυξιακό πακέτο.

 

Αυτή την επιχειρηματολογία χρησιμοποίησε και ο Αλέξης Τσίπρας στη δήλωσή του μετά την ολοκλήρωση της συνόδου λέγοντας ότι «προστατεύουμε μισθούς, συντάξεις, προστατεύουμε τη μέση ελληνική οικογένεια».

 

Στο κόμμα και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα η αναμονή των τελευταίων εικοσιτετραώρων έδωσε τη σκυτάλη σε αναβρασμό και αμέσως υπήρξαν, μέσω δημόσιων τοποθετήσεων, τα πρώτα μηνύματα ότι η συμφωνία «δεν περνάει» από τη Βουλή. Έκτοτε τα πράγματα έδειχναν να χειροτερεύουν, με τους δανειστές, και κυρίως το ΔΝΤ, να προβάλλουν νέες απαιτήσεις. 

 

 

Αν και τα πράγματα παρέμεναν εξαιρετικά θολά – ως προς το αν έχουμε ή όχι συμφωνία και με τι μέτρα – την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, η εικόνα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ διαμορφωνόταν ως εξής:

 

Το επιχείρημα της δικαιότερης κατανομής των βαρών έδωσε τη δυνατότητα σε κυβερνητικά στελέχη να μιλούν, με αρκετή δόση αμηχανίας, για συμφωνία «υπερασπίσιμη» ή «διαχειρίσιμη» (Σκουρλέτης), υπό την προϋπόθεση ότι θα ικανοποιηθούν οι παράμετροι του χρέους και της ανάπτυξης, η οποία μπορεί να έχει τη στήριξη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας (Παππάς). 

 

Το δίλημμα αυτομάτως διαμορφώθηκε σε «ψήφιση ή εκλογές» τόσο για να πιεστούν οι κυβερνητικοί βουλευτές όσο και για να διευκρινιστεί ότι δεν υπάρχουν άλλα σενάρια κατά νου, όπως κυβερνήσεις «εθνικής ενότητας» με πρωθυπουργό Τσίπρα. Σε αυτό επέμεινε ο Νίκος Παππάς λέγοντας ότι ο Τσίπρας «δεν πρόκειται να γίνει Παπαδήμος». 

 

Παράλληλα οι λεγόμενοι «γραμμιτζήδες» άρχισαν να προωθούν το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση πρέπει να στηριχθεί και κόμμα και κυβέρνηση να επωμιστούν τις συνέπειες, προκειμένου να κρατηθεί αρραγής ο ΣΥΡΙΖΑ και να μην οδηγηθεί σε πολιτικές περιπέτειες που θα δώσουν την ευκαιρία στους πολιτικούς αντιπάλους να ανακάμψουν και να εγκλωβίσουν το μετριοπαθές κομμάτι του σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ και λοιπούς συγγενείς της μνημονιακής αντιπολίτευσης. Προσθέτοντας ότι η έντιμη στάση για τους βουλευτές που δεν θέλουν να ακολουθήσουν τον δύσκολο δρόμο είναι αυτή της παραίτησης. 

 

Το κλίμα, πάντως, όπως προκύπτει από δημόσιες τοποθετήσεις, συσκέψεις των τάσεων (π.χ. «53», Αριστερή Πλατφόρμα), που πραγματοποιήθηκαν ενόψει της χθεσινής Πολιτικής Γραμματείας, αντιδράσεις βουλευτών που φτάνουν στο γραφείο του πρωθυπουργού κ.λπ., δείχνει να μην σηκώνει τη συμφωνία με τα 8 δισ. μέτρα, πόσο μάλλον αν αυτή επιδεινωθεί.

 

 

Τα παραπάνω επαναφέρουν στο τραπέζι το σενάριο των εκλογών, το οποίο φαίνεται να έχει συζητηθεί ήδη στο Μαξίμου, χωρίς όμως σαφείς λεπτομέρειες, αν δηλαδή ένα τέτοιο ενδεχόμενο οδηγεί στις κάλπες και μόνο στην υποψία μαζικής καταψήφισης, δηλαδή πριν η συμφωνία να έρθει στη Βουλή, ή σε περίπτωση απώλειας δεδηλωμένης ή οριακής πλειοψηφίας. 

 

Διαφορετικά, αν υπάρξει συμφωνία με βάση ό,τι έχει συζητηθεί μέχρι στιγμής, θα επιχειρηθεί οι διαδικασίες επικύρωσης στη Βουλή να τρέξουν γρήγορα προκειμένου να μην δοθεί περιθώριο για διαλυτικά φαινόμενα και προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να μαζευτούν οι διαρροές. 

 

Πάντως αρκετοί εξ όσων αντιδρούν απαντούν ήδη στο επιχείρημα ότι, αν δεν στηρίξουν τη συμφωνία, θα πρέπει να παραιτηθούν της έδρας τους στη Βουλή με το αντεπιχείρημα ότι δεσμεύονται από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ με το οποίο εκλέχθηκαν και μόνο, επομένως, από τη στιγμή που η συμφωνία απέχει σημαντικά από αυτό, δεν τους δεσμεύει ο κανονισμός της Κ.Ο. 

 

Όσον αφορά τις δημόσιες αντιδράσεις, πρώτοι των πρώτων διατύπωσαν την αντίθεσή τους ο Αλέξης Μητρόπουλος και ο Γιάννης Μιχελογιαννάκης το βράδυ της έκτακτης συνόδου, αν και ο αντιπρόεδρος της Βουλής το επόμενο πρωί, παρά τη σκληρή κριτική, αναδιπλώθηκε σε στάση αναμονής μέχρι να αποσαφηνιστεί αν θα υπάρξει μια ρητή δέσμευση για το χρέος.

 

Από την Αριστερή Πλατφόρμα ο Στάθης Λεουτσάκος (φέρεται να ανήκει στους σκληροπυρηνικούς του Αριστερού Ρεύματος) έδειξε να επιφυλάσσεται μέχρι να διαφανεί αν η συμφωνία θα περιλαμβάνει και αναφορά στο χρέος και το αναπτυξιακό πακέτο, ενώ ο Κώστας Λαπαβίτσας, που έχει δείξει όλο το προηγούμενο διάστημα ότι διαφωνεί, τοποθετήθηκε προσεκτικά λέγοντας πως, αν η συμφωνία φέρνει υφεσιακά μέτρα, θα δημιουργήσει πολιτικά προβλήματα και οι βουλευτές από όλες τις πτέρυγες του κόμματος θα δυσκολευτούν να την ψηφίσουν.

 

Την κριτική και τη διαφωνία τους άσκησαν και οι βουλευτές Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, Δημήτρης Κοδέλας και Ελένη Σωτηρίου (οι δύο τελευταίοι προέρχονται από την ΚΟΕ), ενώ και ο βουλευτής Βορείου Αιγαίου Γιάννης Ζερδελής έθεσε ως κόκκινη γραμμή την κατάργηση της έκπτωσης του ΦΠΑ στα νησιά. 

 

Ωστόσο, φαίνεται οι αντιδράσεις να είναι εκτεταμένες και να μην προέρχονται μόνο από τους «συνήθεις υπόπτους», αλλά και από βουλευτές της πλειοψηφίας που πρόσκεινται στον πρόεδρο…