Του Γιώργου Ι. Αλλαμανή

Τι αντιτάσσεις απέναντι στη συμμορίτικη βία της Χρυσής Αυγής; Η επιχειρηματολογία του γρονθοκοπήματος, η αντίληψη του μπαρμπα Γιώργου («Πάρ’ και τούτη! Πάρ’ και κείνη!») για όποιον διαθέτει ιστορική αντίληψη και μνήμη χρειάζεται ομάδες λαϊκής αυτοάμυνας.

Του Γιώργου Ι. Αλλαμανή 

Τι αντιτάσσεις απέναντι στη συμμορίτικη βία της Χρυσής Αυγής; Η επιχειρηματολογία του γρονθοκοπήματος, η αντίληψη του μπαρμπα Γιώργου («Πάρ’ και τούτη! Πάρ’ και κείνη!») για όποιον διαθέτει ιστορική αντίληψη και μνήμη χρειάζεται ομάδες λαϊκής αυτοάμυνας. Διαφορετικά θα γίνουμε όλοι «διαφορετικοί», όπως οι Ρινόκεροι στο κλασικό θεατρικό του Ευγένιου Ιονέσκο. Και οι διαφορετικοί θα γκρε­μίζονται στον Καιάδα: στη συνένοχη σιωπή, στον φόβο για το μαχαίρι που αστράφτει στο σκοτάδι. 

Για μια στιγμή όμως. Πριν περάσουμε στο «βία στη βία», ίσως μπορεί να γίνει κάτι και τώρα. Ας θυμηθούμε ότι δεν υπάρχει ισχυρή παράδοση φασιστικών κομμάτων στην Ελλάδα. Ούτε ο Μεταξάς, ούτε οι κλόουν της 21ης Απριλίου είχαν κομματική βάση, ευρεία λαϊκή κάλυψη – μόνον ανοχή για λίγο και από λίγους. Βέβαια με τη Χρυσή Αυγή για πρώτη φορά ένας πολιτικός φορέας αντιδημοκρατικής ιδεοληψί­ας – για ιδεολογία, άσ’ τα να πάνε… – εξακοντίζεται στο 7%. 

Με όση νηφαλιότητα μας απομένει, ας δεχτού­με ότι στη μνημονιακή Ελλάδα ο εκφασισμός όλο και ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων δεν έχει φτάσει ακόμη στο σημείο της μη επι­στροφής. 

Ορθός Λόγος εναντίον χρυσής χολής. Πώς θα γίνει αυτό; Πρώτα απ’ όλα με την καθημερινή «πολεμική» εκστρατεία των ΜΜΕ εναντίον του νέου φιδιού – με ρεπορτάζ, στοιχεία, καταγ­γελίες. Κόντρα στο εμετικό φλερτ ορισμένων εφημερίδων με τον φανατισμό, όταν τα κουπό­νια με λεφτά που μοιράζουν δεν ανεβάζουν την κυκλοφορία. 

Παράλληλα, με δουλειά στα σχολεία από ψυ­χωμένους εκπαιδευτικούς – και είναι αρκετοί, δουλεύοντας ηρωικά σε τρισάθλιες συνθήκες. Υπάρχουν αντιφασιστικά εργαλεία ορθού ποιοτικού λόγου, παλιά και καινούργια. Ένα

– κατακαίνουργιο! – μόλις κυκλοφόρησε. Είναι το βιβλίο του βετεράνου ιστορικού Βασίλη Κρεμμυδά «Ο θείος από την Αμερική: Παραμύ­θι για τον μετανάστη» (εκδόσεις «Τυπωθήτω», με εικονογράφηση του Ηλία Δελλόγλου).

Σε 131 σελίδες ο παππούς Αχιλλέας εξηγεί στον μιγάδα δεκάχρονο εγγονό του, τον Ηριδανό που λέγεται και Νάμπα, γιο της κόρης του και ενός μετανάστη από την Μπουργκίνα Φάσο, τα βασικά: ότι είναι Έλληνας αφού γεννήθη κε και ζει στην Ελλάδα, ότι η φτώχεια γεννά τον ξερι­ζωμό για αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, ότι οι Έλληνες παλιά μετανάστευαν μαζικά, ότι έχει κάθε λόγο να είναι αξιοπρεπής και περήφανος, ότι – μην τα πολυλογούμε – ο άνθρωπος είναι «μέτρον πάντων». 

Αναζητήστε αυτό το βιβλιαράκι. Χαρίστε το στα παιδιά. Δώστε τους εργαλεία για να γκρεμί­σουν τη μισανθρωπία με τη λογική.