Την ώρα που διεθνείς οίκοι αξιολόγησης αναβαθμίζουν με σταθερούς ρυθμούς την αξιοπιστία της χώρας και την πιστοληπτική της ικανότητα, στην Ελλάδα καλλιεργείται συνεχής αμφισβήτηση οποιασδήποτε νέας προσπάθειας με μοναδικό στόχο να παραμείνει ζωντανή η πολιτική συζήτηση, η οποία δεν στηρίζεται σε αξιόλογη επιχειρηματολογία, αλλά μόνο σε εικασίες και στερεότυπα.

Το ανεξήγητο της επιλογής, που εκθέτει τους εμπνευστές της, καθίσταται προβληματικότερο, επειδή εμπλέκονται επώνυμοι συνταξιούχοι, πολιτικοί, διπλωμάτες και δημοσιογράφοι. Προσπαθούν απεγνωσμένα και με μεγάλη αγωνία να στηρίξουν απόψεις που καθοδηγούσαν τα βήματά τους όταν ήταν εν ενεργεία, αλλά τελικά από τις θέσεις ευθύνης δεν μπόρεσαν να υπηρετήσουν τα «πιστεύω» τους. Η πραγματικότητα της εποχής μας, με σεβασμό, τους κατατάσσει στη θέση που τους αρμόζει, όμως οι ίδιοι ανταγωνίζονται τους εαυτούς τους στην καθημερινή προσπάθεια πολιτικής επιβίωσής τους.

Οι πολιτικές, διπλωματικές και γεωστρατηγικές αναζητήσεις του 21ου αιώνα κονταροχτυπιούνται

Οι πολιτικές, διπλωματικές και γεωστρατηγικές αναζητήσεις του 21ου αιώνα κονταροχτυπιούνται κάθε στιγμή με το παρελθόν της ανθρωπότητας, που συνειδητά ή τυχαία διαμόρφωσαν και όσοι σήμερα αγωνιούν για την επιβολή της παρουσίας τους στον κόσμο που οικοδομείται, αρνούμενοι να κατανοήσουν τις ταχύτητες διαμόρφωσης των γεγονότων.

Πολλοί επιλέγουν να ταμπουρώνονται πίσω από τα στερεότυπά τους. Προτιμούν να βλέπουν ανυπέρβλητες δυσκολίες σε κάθε νεωτεριστική προτεραιότητα όχι επειδή αργούν να την αντιληφθούν και να την αφομοιώσουν, αλλά επειδή τρομάζουν στην ιδέα της ακύρωσής τους από την απαίτηση της καθημερινότητας.

Στον φθοροποιό για τους ίδιους και την υστεροφημία τους αγώνα συμβάλλουν και έγκριτες αναλύσεις που φιλοξενούνται σε έντυπα ή ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.

Πνευματική οικοσκευή

Ο χώρος που επιλέγουμε να ξεκουραστούμε στη διάρκεια των διακοπών μας διευκολύνει την περισυλλογή, την αυτοκριτική, μερικές φορές την αναθεώρηση απόψεων που δεν μπορούν να υπηρετήσουν το κοινό ενδιαφέρον και συνεπώς δεν επιτρέπεται να βαραίνουν την πνευματική μας οικοσκευή.

Η Μουσθένη, στη Βόρειο Ελλάδα, είναι ένα μικρό χωριό, λίγα χιλιόμετρα πριν από την Καβάλα, στην «ποδιά» του Παγγαίου όρους. Η περιοχή περιβάλλεται από την αίγλη της Ιστορίας, διαχρονικά, από την αρχαιότητα. Ο πλούτος του Παγγαίου, που εξασφάλισε την ισχύ της Μακεδονικής δυναστείας, η μαρτυρία του τύμβου Καστά, οι αγώνες για τη Μακεδονία, οι βουλγαρικές κατοχές, η συμβίωση μουσουλμάνων και χριστιανών, ο μόχθος όλων των κατοίκων στην αγροτική παραγωγή – και ειδικότερα στην καλλιέργεια του καπνού – συνθέτουν την ιστορία του τόπου και τη σύγχρονη πραγματικότητά του.

Ιστορία που διατρέχει την περιοχή, σημαδεύει τους λαούς και κάποιες στιγμές της καλοκαιρινής χαλάρωσης φορτίζεται από αντιδραστικούς κάθε καταγωγής που τα βάζουν με τις σημαίες και τους τοπικούς πληθυσμούς. Παραδόξως, τις στιγμιαίες ακρότητες επιλέγουν να προβάλλουν όσοι προτιμούν να κατατάξουν τους εαυτούς τους στους περιπτωσιολόγους.

Ο κόσμος «τρέχει»

Στην όμορφη περιφέρειά μας, όπως η Μουσθένη, οι ταχύτητες ανάπτυξης ιδιωτικών πρωτοβουλιών, επενδυτικών, πολιτιστικών δεν αναστέλλονται ευτυχώς από τους ξεπερασμένους προβληματισμούς που προβάλλονται στην πρωτεύουσα της χώρας.

Μικρές μονάδες τουρισμού παράγουν εξαιρετικές υπηρεσίες στη φιλοξενία και την εστίαση, που κανένας από τους ταξιδιώτες της κλειστής, ταχείας κυκλοφορίας Εγνατίας Οδού δεν μπορεί να αντιληφθεί αν δεν αναζητήσει το διαφορετικό. Προφανώς, μεταξύ των ταξιδιωτών των δρόμων του εξελιγμένου οδικού δικτύου, των μεγάλων ταχυτήτων, που δεν σου επιτρέπουν να εντοπίσεις την οποιαδήποτε «Μουσθένη», συγκαταλέγονται πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, περισπούδαστοι διπλωμάτες και πολυγνώτες δημοσιογράφοι.

Κάποιες στιγμές όμως χρειάζεται να αποκλίνεις για να δεις τις βρύσες, που ακόμη διατηρούν την ιστορία της επαρχίας, τα πέτρινα γεφύρια με τη μεγάλη καμάρα για να αφήνουν ροή στον μανιασμένο χειμωνιάτικο χείμαρρο, ασφαλισμένα με το κλειδί ισορροπίας στο μέγιστο σημείο της λιθοκατασκευής.

Εκεί, στον χώρο που ακόμα όλα κυλούν ήρεμα και δημιουργικά, συναντάς την Ελλάδα που πιστεύει στη δημιουργία. Μικρές ξενοδοχειακές μονάδες υψηλού τουρισμού που σέβονται την ιστορία και την αρχιτεκτονική του τόπου. Μονάδες εστίασης εξαιρετικής ποιότητας και προσφοράς υπηρεσιών που δεν διανοείσαι όταν τα στερεότυπά σου διατηρούν την εικόνα μίας Ελλάδας ξεπερασμένης πραγματικότητας. Στο μικρό «γαλάζιο σπίτι» που φιλοξενούμεθα, πριν από εκατόν πενήντα χρόνια, Έλληνες έμποροι στέγασαν τις οικογένειές τους και τις επιχειρηματικές εξωστρεφείς φιλοδοξίες τους.

Οι νέοι ιδιοκτήτες του ανακαίνισαν το κτήριο με πολύ σεβασμό στον αρχικό δημιουργό και στέγασαν τις επιχειρηματικές βλέψεις τους φιλοξενώντας στον χώρο τους κάθε περαστικό ταξιδιώτη που ενδιαφέρεται να γνωρίσει την Ελλάδα της δημιουργίας στην πραγματικότητα του 21ου αιώνα.

Ανατρέχοντας σε όλες τις διαδρομές μου, πυκνές και περιεκτικές, στην Ανατολική Μακεδονία και στη Θράκη, διαπιστώνω ότι υπάρχει στην περιοχή αξιοποίηση σημαντικών κτηρίων που διατηρούν την πολυπολιτισμική πραγματικότητα της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Το σημαντικό έργο για την ανάδειξη του Ιμαρέτ στην Καβάλα συνεχίζουν επιχειρηματίες με ανάδειξη σημαντικών κτηρίων και στην περιφέρεια. Η κατασκευαστική τους αναζήτηση για την τελειότητα προτάσσει σεβασμό στην αρχιτεκτονική του πρώτου δημιουργού, χωρίς να στερεί από τον φιλοξενούμενο τις τεχνολογικές και διακοσμητικές ανέσεις της εποχής.

Συνταγή συνύπαρξης

Κανείς δεν κρύβεται πίσω από στερεότυπα που πιθανώς ορίζουν τη ζωή του. Προτιμούν να εκτεθούν στους κινδύνους νέων αναζητήσεων, επειδή κατανοούν ότι σήμερα είμαστε όλοι μέσα στη διαφορετικότητα, προσπαθώντας να παραμερίσουμε τη διαφορά που μας πολώνει.

Ο Αχμέτ, ο Μπόρις, ο Δημήτρης αναζητούν τη συνύπαρξη στο περιβάλλον που ξέρουν να απολαμβάνουν και στις κοινές βάσεις που αρμονικά τους προσδιορίζουν. Διαπιστώνουν ότι συνεχώς πρέπει να αντιμετωπίζουν όσους θέλουν να τους κρατήσουν μακριά τον έναν από τον άλλον όχι επειδή είναι διαφορετικοί, αλλά επειδή οι τρίτοι επιθυμούν να οξύνουν διαφορές για να σώσουν τα στερεότυπά τους, επάνω στα οποία οικοδόμησαν την κοινωνική και πολιτική τους ύπαρξη.

Όμως ο Αχμέτ, ο Μπόρις και ο Δημήτρης, την ώρα που επέλεξαν ηγέτες, εξαφάνισαν τους περιπτωσιολόγους και τα στερεότυπά τους αναδεικνύοντας πολιτικές ηγεσίες που εισέρχονται στην πολιτική αναμέτρηση και στην προσπάθεια που απαιτεί σκληρή αντιπαράθεση στον στίβο των νέων αναζητήσεων.

Η Τουρκία, η Σερβία, η Βουλγαρία το Κόσσοβο, οι χώρες του Κόλπου και της Μέσης Ανατολής οριοθετούν το πεδίο των γειτονικών μας εξελίξεων. Στην αρένα της πολιτικής και γεωστρατηγικής αναζήτησης θα συναντηθούν όλοι και θα διεκδικήσουν τη θέση της χώρας τους αντιλαμβανόμενοι τις απαιτήσεις του κόσμου, λαμβάνοντας υπόψη, ως υπεύθυνοι πολιτικοί ηγέτες ακόμη και τις ακρότητες όσων προτιμούν την ασφάλεια ξεπερασμένων αντιλήψεων.

Η διαπραγμάτευση, συνεχής και επίπονη, δεν αλλάζει, είτε λέγεται διερευνητική είτε ουσιαστική. Οι απαιτήσεις που τίθενται επιβάλλουν στους συνομιλητές να είναι πολύ προσεκτικοί επειδή κανένας ηγέτης δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί για να παραχωρήσει.

Η εξασφάλιση της υστεροφημίας του διαπραγματευτή και του ηγέτη αποτελεί το πρώτιστο μέλημά του, κυρίως επειδή όλοι διδασκόμαστε από την εναγώνια συμπεριφορά αυτών που δεν κατόρθωσαν να επιτύχουν την υστεροφημία τους και την αποδοχή τους τη στιγμή που έφθασαν στην αποκορύφωση του υψηλού αξιώματός τους.

Όσοι ξεπεράστηκαν από την Ιστορία και τα γεγονότα, ας αναλογιστούν που έσφαλαν και μέριμνά τους να γίνει η επιστροφή τους στην πραγματικότητα του κόσμου που ζούμε και όχι στον φαντασιακό κόσμο των αποτυχημένων και ξεπερασμένων στερεοτύπων τους.

Η αναμέτρηση που, με προσωπική τους επιλογή, γίνεται με τους εαυτούς τους να πραγματοποιείται ως μία win-win συμβολή στην πολιτική και κοινωνική πρόοδο της χώρας και όχι ως «τζιχάντ» που πηγάζει από τις ευθύνες των προσωπικών αδυναμιών και αποτυχιών τους.

* Ο Θεόδωρος Ι. Θεοδώρου είναι πρέσβης επί τιμή

Διαβάστε επίσης:

Οι στόχοι του ΠΑΣΟΚ στις αυτοδιοικητικές

Nέα Φιλαδέλφεια: Μέγιστο επιχειρησιακό φιάσκο της ΕΛ.ΑΣ

Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο