Σαν σήμερα, 30 χρόνια πριν, η Τζένη Καρέζη αφήνει την τελευταία της πνοή έπειτα από μια σκληρή και γενναία μάχη με τον καρκίνο.

Στις 26 Ιουλίου του 1992, η σπουδαία πρωταγωνίστρια με το ακαμάχητο πράσινο βλέμμα σβήνει αφήνοντας πίσω της συγγενείς, συναδέλφους, φίλους και αμέτρητους θαυμαστές να θρηνούν για τον χαμό της.

Η Τζένη Καρέζη, άλλωστε, διέγραψε λαμπρή πορεία στα “χρυσά” χρόνια του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ αγαπήθηκε όσο λίγες από το ελληνικό κοινό.

Ο Κλεισθένης φωτογραφίζει την αείμνηστη ηθοποιό στους δρόμους της Αθήνας να κοιτάζει μια βιτρίνα με ρούχα. Η αδημοσίευτη φωτογραφία αναρτήθηκε σήμερα στον λογαριασμό Studio Kleisthenis στο instagram.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Kleisthenis Daskalakos (@studio_kleisthenis)

Μεταξύ άλλων, η Τζένη Καρέζη αποτέλεσε ένα από τα πρόσωπα του κινηματογράφου που οι παπαράτσι της εποχής κυνηγούσαν όσο λίγα…

Τζένη Καρέζη: Μια σπουδαία πρωταγωνίστρια

Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο πραγματοποιήθηκε το 1955 στην ταινία Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο παίζοντας τον ρόλο της Κοίτης, της νεαρής πρωταγωνίστριας του φιλμ, μετά από ένα δοκιμαστικό που της έκανε ο Αλέκος Σακελλάριος.

Η σχέση ζωής με τον Κώστα Καζάκο

Έχοντας χωρίσει από τον σύντομο γάμο της με τον Ζάχο Χατζηφωτίου, η Τζένη Καρέζη γνωρίζεται, το 1967 με τον Κώστα Καζάκο, τον άνδρα που όπως η ίδια έλεγε αποτέλεσε τον άντρα της ζωής της.

«Ναι, αυτή η χρονιά σήμαινε πολλά για μένα. Τότε γνώρισα τον Κώστα. Χρωστάμε και οι δύο αιώνια ευγνωμοσύνη στον Φίνο, γιατί γνωριστήκαμε χάρη στην ταινία του Κοντσέρτο για πολυβόλα, όπου πρωταγωνιστούσαμε.

Θυμάμαι ότι μας γνώρισαν ένα πρωινό που είχαμε γύρισμα στα Ίσθμια. Μόλις είπαμε “χαίρω πολύ”, αισθάνθηκα ένα “κρακ” μέσα μου και είπα: “Α, εδώ είναι, αυτό είναι!”. Το ένστικτό μου μου έλεγε πολλά. Γίναμε αχώριστοι. Παίζαμε τάβλι, κάναμε ατέλειωτες βόλτες, πνευματικές συζητήσεις για ώρες.

Πιστεύω πως μέχρι τότε ζούσα σε μια απόλυτη μοναξιά. Έβγαινα, διασκέδαζα, σπαταλιόμουν σε άσκοπες συζητήσεις και φιλοφρονήσεις, όμως όταν γύριζα σπίτι μου η μοναξιά μου ήταν αφόρητη. Ο Κώστας ήταν ο άνθρωπος που με επηρέασε παντοιοτρόπως, περισσότερο από οποιονδήποτε και οτιδήποτε στη ζωή μου.

Από την ώρα που τον γνώρισα κατάλαβα πόσο σημαντική είναι η προσωπική ζωή του ανθρώπου, ο σύντροφός σου στο σπίτι σου, το παιδί σου, η καριέρα σου. Μέχρι τότε ήταν τα πάντα για μένα το θέατρο.

Μετά τη γνωριμία μας χωρίστηκε το πράγμα. Εκείνος και το θέατρο με ενδιέφεραν εξίσου. Με τον Κώστα άρχισαν να με ενδιαφέρουν πιο ουσιαστικά πράγματα. Πριν μου άρεσε η κοσμική ζωή κι ολίγο να ντυνόμαστε, κι ολίγο να επιδεικνυόμαστε και κάποιο φλερτ και κάπου να χορέψουμε… Αντίθετα δεν με ενδιέφερε και ιδιαίτερα τι γινόταν γύρω μου, τα κοινωνικά προβλήματα, η πολιτική, ας πούμε. Με τον Κώστα βρήκα τον αληθινό εαυτό μου» είχε δηλώσει η ίδια.

Οι δυο τους έζησαν στιγμές επαγγελματικής ολοκλήρωσης αλλά και προσωπικής ευτυχίας η οποία ολοκληρώθηκε στις 25 Απριλίου 1969, σχεδόν έναν χρόνο μετά τον γάμο τους με τη γέννηση του γιου τους, Κωνσταντίνου.

Διαβάστε επίσης:

Πέθανε ο θρυλικός θεατρικός σκηνοθέτης Πίτερ Μπρουκ (Video)

Αναβάλλεται η «Μήδεια» στην Επίδαυρο – Απορρίφθηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα κατά της στάσης εργασίας των εργαζομένων

Λέοναρντ Κοέν: Ποιο εμβληματικό τραγούδι του απορρίφθηκε και μετά έγινε παγκόσμια επιτυχία (Video)

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.