Από το Μαρικάκι

Οι εκλογές τελείωσαν κι επειδή το κοινό αποδεδειγμένα (για όσους θένε να λάβουν το μήνυμα) έχει κουραστεί από τα θρίλερ και τα γκαγκστερικά με τα πιστόλια στον κρόταφο και λοιπούς εκβιασμούς, δόθηκε κυβερνητική εντολή η τηλεόραση (ειδικά τα δελτία των 8) να ξεκινήσει παραύτα την προβολή δακρύβρεχτων προγραμμάτων, τέτοια που δεν θ’ αφήσουν ασυγκίνητο και τον τελευταίο απέχοντα της κάλπης.

Από το Μαρικάκι

Οι εκλογές τελείωσαν κι επειδή το κοινό αποδεδειγμένα (για όσους θένε να λάβουν το μήνυμα) έχει κουραστεί από τα θρίλερ και τα γκαγκστερικά με τα πιστόλια στον κρόταφο και λοιπούς εκβιασμούς, δόθηκε κυβερνητική εντολή η τηλεόραση (ειδικά τα δελτία των 8) να ξεκινήσει παραύτα την προβολή δακρύβρεχτων προγραμμάτων, τέτοια που δεν θ’ αφήσουν ασυγκίνητο και τον τελευταίο απέχοντα της κάλπης.

Με φρεσκοανακοινωθέν το αναθεωρημένο προς τα πάνω έλλειμμα, (κάτι για το οποίο κανείς δεν πέφτει απ’ τα σύννεφα) και με τον άλλο να περιφέρεται στο Γιούρογκρουπ υποβάλλοντας τους ισχυρούς εταίρους μας σε σκωτσέζικα ντους κουτοπόνηρων εκβιασμών εναλλάξ με οσφυοκαμπτικά παρακάλια να μην είναι τόσο αυστηροί μαζί μας ,το έργο πρέπει να είναι πιο δακρύβρεχτο κι απ’ το Νησί ει δυνατόν.

Τώρα δεν ξέρω αν η Λούκα, που έχει επιστρατευτεί πρώτη απ’ όλους,  τα καταφέρνει σαν το Λοβέρδο, έχω την εντύπωση όμως ότι δεν του φτάνει ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι, ασυζητητί.

Τι να κάνει, θέλοντας και μη, ανεβάζει σε επανάληψη το έργο «σκληρές διαπραγματευτικές μάχες με την τρόικα για τα δικαιώματα των εργαζομένων», έστω με αυτή τη νέα κατώτερη των ερμηνευτικών αναγκών, διανομή.

Το δράμα αυτή τη φορά θα ξετυλιχτεί γύρω από τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας, που η «κακή» τρόικα θέλει να υπερσκελιστούν από τις επιχειρησιακές αλλά η «καλή» πράσινη υπουργός δίνει αγώνα για να γίνουν σεβαστές από την «κακή» τρόικα.

Τι τα θέλετε όμως: η Λούκα ως άμαθη υπονόμευσε από νωρίς τη δραματικότητα του ρόλου της αφού λίγες ημέρες μετά την επικαιροποίηση του μνημονίου, το οποίο σαφέστατα υποδεικνύει την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων επί των κλαδικών, άφηνε ορθάνοιχτο το παράθυρο αυτό να ισχύσει για τις περιπτώσεις όπου μια εταιρεία κινδυνεύει να κλείσει. Μόνο τότε, έλεγε. Και τσουπ! Την επομένη, το 99% των ελληνικών επιχειρήσεων δηλώνουν στα πρόθυρα της πτώχευσης. Πάρτες κάτω τις κλαδικές…

Επιπλέον, μόλις χθες δήλωσε διατεθειμένη να τετραγωνίσει τον κύκλο: ήτοι, να υπερασπιστεί ενώπιον της αιμοδιψούς τρόικας το δικαίωμα των επιχειρήσεων στην ευελιξία χωρίς να θίγονται τα εργασιακά δικαιώματα και δη αυτό των κλαδικών συμβάσεων!

Στο μεταξύ, αρχίζουν να σαλεύουν και η ΓΣΕΕ με την ΑΔΕΔΥ, μετά τη χειμερία νάρκη των εκλογών κι ετοιμάζονται για την καθιερωμένη προ -χριστουγεννιάτικη απεργία. Όχι ότι δεν είχε φανεί που πάει το πράγμα τουλάχιστον από την επικαιροποίηση της 6^ης Αυγούστου. Αλλά πριν κάνουν την επανάσταση να μην προειδοποιήσουν την κυβέρνηση καμιά δεκαριά φορές ότι αν εφαρμοστεί η ανατροπή των κλαδικών συμβάσεων και ανοίξει ο δρόμος των απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων η τελευταία θα έχει να κάνει μαζί τους;

Έτσι όπως το πάνε, και αν αφήσουμε την τύχη μας στα χέρια τους μας βλέπω να υποδεχόμαστε τις επιχειρησιακές συμβάσεις με το στιχάκι του Σαββόπουλου αναλόγως επικαιροποιημένο (ο οποίος έχει αλλάξει από χρόνια στρατόπεδο, οπότε δεν θα τον πολυπειράξει) για την νέα Ελλάδα:

Σ’ ευχαριστώ ω εταιρεία/ εν αφθονία μου παρέχεις/ υποταγή κι υπερωρία/ σ’ ευχαριστώ ω εταιρεία…