Μια από τις μεγαλύτερες απρέπειες αυτών των εκλογών είναι η αιφνίδια αντιπαλότητα με τις …χαώδεις τάχα μου ιδεολογικές διαφορές των πολιτικών ανδρών του ΣΥΡΙΖΑ όπως αυτές αναδείχθηκαν μια μόλις μέρα μετά την διάσπαση. Ξαφνικά, οι «σύντροφοι» έγιναν μισητοί αντίπαλοι, «προσκυνημένοι» ή «διασπαστές». Βέβαια, η ιστορία της Αριστεράς (με το «ηθικό πλεονέκτημα») βρίθει κομματικών διασπάσεων και  επαναλαμβάνεται μονότονα, βαρετά και απελπιστικά προβλέψιμα, πράγμα που είναι κουραστικό ακόμα και να το υποδεικνύουμε.

 

Μια από τις μεγαλύτερες απρέπειες αυτών των εκλογών είναι η αιφνίδια αντιπαλότητα με τις …χαώδεις τάχα μου ιδεολογικές διαφορές των πολιτικών ανδρών του ΣΥΡΙΖΑ όπως αυτές αναδείχθηκαν μια μόλις μέρα μετά την διάσπαση. Ξαφνικά, οι «σύντροφοι» έγιναν μισητοί αντίπαλοι, «προσκυνημένοι» ή «διασπαστές». Βέβαια, η ιστορία της Αριστεράς (με το «ηθικό πλεονέκτημα») βρίθει κομματικών διασπάσεων και  επαναλαμβάνεται μονότονα, βαρετά και απελπιστικά προβλέψιμα, πράγμα που είναι κουραστικό ακόμα και να το υποδεικνύουμε.

Ωστόσο, ενδιαφέρον έχει η πολιτική απάτη όπως αυτή ξεδιάντροπα εκτυλίσσεται  με τα καμώματα των «συντρόφων». Ξαφνικά, οι έπαινοι της κυρίας Κωνσταντοπούλου για τον «παρετηθέντα πρωθυπουργό» (όπως με έμφαση τον αποκαλεί πλέον) έχουν αντικαταστεί από ένα σχοινοτενή εξάψαλμο. Αιφνιδίως, ο κύριος Τσίπρας, ο ήρωας πρωθυπουργός που διαπραγματευόταν σκληρά μέχρι τελικής πτώσεως, αποδείχτηκε  σκάρτος…

Οι πρώην συναγωνιστές (μέχρι πριν λίγες μέρες) μετατρέπονται σε  προδότες, πραξικοπηματίες, αυτοί που έριξαν την πρώτη αριστερή κυβέρνηση ή αυτοί που προσκυνάνε τα μνημόνια και τους δανειστές! Γενικά, ο ένας ξεβρακώνει εύκολα και ανέξοδα τον άλλο, όσο εύκολα και ανέξοδα τον αποκαλούσε αγωνιστή, σύντροφο, προοδευτικό… 

…Φανταστείτε τι μακελειό θα επικρατούσε αν η Αριστερά δεν διέθετε  αυτό το περίφημο « ηθικό πλεονέκτημα»!