Ένα δράμα… σκέτη κωμωδία για την Ελλάδα της κρίσης, χαρακτηρίζει ο συγγραφέας Μηνάς Βιντιάδης το έργο του «Ο Κάτω Παρθενώνας», που παρουσιάζεται στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σε σκηνοθεσία Περικλή Χούρσογλου. 

 

Το έργο. Ο Κάτω Παρθενώνας είναι ένας μικρός «οικισμός» κάτω από την Ακρόπολη, όπου ζει, μαζί μ’ άλλους, ο «Νεοάστεγος», ένας από τους δυο βασικούς ήρωες του έργου. Για να ζήσει, πουλάει βιβλία, πλένεται σε δημόσιες τουαλέτες και τρώει στα συσσίτια του δήμου και της Εκκλησίας. Ο άλλος, ο χρηματιστής, ο «Νεόπτωχος», μεγαλοστέλεχος επενδυτικής εταιρείας ζει στο μοντέρνο διαμέρισμά του, έχει χάσει όλη την οικονομική του δύναμη και βρίσκεται σε απόγνωση. Οι δρόμοι των δυο αυτών ανθρώπων συναντιούνται ένα απόγευμα που αλλάζει η ζωή τους σε μια παρτίδα συγκρούσεων και αποκαλύψεων. Η πραγματικότητα και η φαντασία συγκρούονται στην Ελλάδα του σήμερα, της εποχής της αμηχανίας… 

 

Ο συγγραφέας. Με πέντε μυθιστορήματα στο ενεργητικό του, ο Μηνάς Βιντιάδης δοκιμάζεται τώρα και στο θέατρο. Πώς παρουσιάζει ο ίδιος ο συγγραφέας το έργο του, που… περίμενε τέσσερα χρόνια για ν’ ανέβει στη σκηνή; «Η Ελλάδα της κρίσης είναι η Ελλάδα του χτες και του αύριο;

Η πατρίδα μας; Αυτή που ξέρουμε, που αγαπάμε και αναθεματίζουμε την ίδια στιγμή;

Η ίδια είναι. Μόνο οι άνθρωποι αλλάζουν. Όχι αυτοί που γράφουν την ιστορία, μα αυτοί που είναι η ιστορία. Δυο απ’ αυτούς τους ανθρώπους συναντιούνται ένα απόγευμα. Τυχαία; Αδιάφορο.

Ποια είναι η αφορμή; Ούτε αυτό μετράει. Σημασία έχει ότι για μερικές ώρες βρίσκονται ο ένας απέναντι στον άλλο, σε μια μονομαχία του παραλόγου με τη λογική. Αν υπάρχει παράλογο κι αν ξέρουμε τι είναι λογική…

Ο ένας είναι “γιάπης” κι ο άλλος “κλοσάρ”. Πιο σωστά (και πιο ελληνικά…), ο ένας είναι ο “Νεόπτωχος” κι ο άλλος ο “Νεοάστεγος”. Ανάμεσά τους ένας τοίχος, διάφανος σαν καθρέφτης. Ένα μυστικό και μια αλήθεια. Η πραγματικότητα και η φαντασία. Ποιος είσαι εσύ; Ποιος είμαι εγώ; Ποιοι είμαστε “εμείς” και ποιοι οι “άλλοι”; Όταν πέσει η αυλαία θα ξέρουμε την απάντηση…».

 

Ο σκηνοθέτης. Βραβευμένος και γνωστός κυρίως για τις ταινίες του – «Λευτέρης Δημακόπουλος», «Διαχειριστής» κ.ά. – ο Περικλής Χούρσογλου επιχειρεί μόλις την τρίτη του σκηνοθεσία στο θέατρο. Όπως μας είπε, «δεν επιδιώξαμε την “πλάκα”, τη φάρσα, άλλωστε το παιχνίδι ανάμεσά στους δύο χαρακτήρες του έργου είναι ζωής ή θανάτου. Άλλες φορές χρησιμοποιούνται στοιχεία απολύτως ρεαλιστικά και άλλες η σκηνοθεσία λοξοκοιτά προς την ποίηση. Ελπίζω η αναλογία να είναι σωστή. Άλλες πάλι φορές, τα ψυχολογικά στοιχεία είναι το κλειδί μιας σκηνής. Φεύγοντας ο θεατής, μακάρι να έχει εισπράξει χαρά, υποκριτική δεξιοτεχνία, το αεράκι μιας φιλίας…».

 

Οι ηθοποιοί. «Γιάπης», ο Γιώργος Καύκας. «Άστεγος», ο Νίκος Γεωργάκης. Δύο τελείως αντίθετοι χαρακτήρες. Ο πρώτος νευρικός, έντονος, γεμάτος αγωνία. Ο δεύτερος αργός, ελαφρώς μπλαζέ, σιγανός 

 

Σκηνοθεσία: Περικλής Χούρσογλου

Σκηνικά-κοστούμια: Δημήτρης Πολυχρονιάδης

Φωτισμοί-βίντεο: Σταμάτης Γιαννούλης

Βοηθός σκηνοθέτη: Ιωάννα Σκυλογιάννη

Οργάνωση παραγωγής: Δημοσθένης Πάνος

Παίζουν: Νίκος Γεωργάκης (Άστεγος), Γιώργος Καύκας (Xρηματιστής)

Μονή Λαζαριστών, Μικρό Θέατρο. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη 18:00, Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο 21:00.