Στις αποκρατικοποιήσεις τα πράγ­ματα είναι χειρότερα απ’ όσο μας λένε. Πρώτο και καλύτερο παράδειγμα ο ΟΤΕ. Η κυβέρνηση, που ως αντιπολίτευση πριν από τρία χρόνια είχε καταγγείλει την πώληση του ΟΤΕ ως ένα από τα με­γαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα από τη μεταπολίτευση και μετά και διαβε­βαίωνε ότι μόλις το ΠΑΣΟΚ έλθει στην εξουσία θα επανακρατικοποιήσει τον Οργανισμό.

Στις αποκρατικοποιήσεις τα πράγ­ματα είναι χειρότερα απ’ όσο μας λένε. Πρώτο και καλύτερο παράδειγμα ο ΟΤΕ.

Η κυβέρνηση, που ως αντιπολίτευση πριν από τρία χρόνια είχε καταγγείλει την πώληση του ΟΤΕ ως ένα από τα με­γαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα από τη μεταπολίτευση και μετά και διαβε­βαίωνε ότι μόλις το ΠΑΣΟΚ έλθει στην εξουσία θα επανακρατικοποιήσει τον Οργανισμό (α, ναι, θα ξαναγόραζε και την Ολυμπιακή – και ο Γιώργος είχε κάνει ραντεβού με τον Βγενόπουλο, αν το έχετε ξεχάσει…), τώρα δηλώνει ευτυχισμένη που θα πουλήσει με συ­νοπτικές διαδικασίες όχι μόνο το προ­βλεπόμενο 10%, αλλά και το υπόλοι­πο 6% που μένει στο κράτος.

Μόνο έτσι θα έχει να παρουσιάσει μία πρώτη αποκρατικοποίηση πριν από τη σύνοδο της Ε.Ε. τον Ιούνιο. Όμως, οι Γερανοί της Deutsche Telekom , που βρίσκονται από τις αρχές της εβδο­μάδας στην Αθήνα, θέτουν ανοικτά πλέον θέμα αλλαγής του κανονισμού λειτουργίας του ΟΤΕ και μείωσης του προσωπικού πριν αγοράσουν. Ένα ζή­τημα που μόνο το «Π» έχει θίξει.

Ας δούμε το θέμα συνολικά: Το ποσό που αναμένεται να εισπράξει το Δημό­σιο από την πώληση του 10% (για το οποίο το τίμημα είναι προσυμφωνη­μένο), είναι κάπου 400 εκατομμύρια. Η συμφωνία του 2008 προβλέπει ότι, εφόσον το Δημόσιο πωλήσει το 10% έως το τέλος του έτους, τότε η D.T. θα πρέπει να πληρώσει το λεγόμενο υπερτίμημα του 15% σε σχέση με τη μέση χρηματιστηριακή τιμή των είκοσι συνεδριάσεων πριν από την ενημέρω­ση της εταιρείας.

Αυτή ήταν 7,12 ευρώ, ενώ με το υπερτίμημα φτάνει τα 8,2 ευρώ για τις 49 εκατομμύρια μετοχές του 10%. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι ακόμη και αυτή η τιμή βρίσκεται σε επίπεδα τα οποία δίνουν λαβές σε όποιον θέλει να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση για την πλήρη πώληση το οργανισμού. Γιατί; Απλώς διότι από την πώληση του 10% η κυβέρνηση Παπανδρέου θα ει­σπράξει περίπου το 35% των χρημά­των που είχαν εισπραχθεί το 2008 για την πώληση του 8% του ΟΤΕ – και χω­ρίς να εκχωρήσει τη διοίκηση.

Δυστυχώς, όμως, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, αφού και το ποσό θα είναι μικρότερο, αλλά και οι παρα­χωρήσεις μεγαλύτερες. Η γερμανική πλευρά έχει ενημερώσει αρμοδίως την Αθήνα ότι, έχοντας ήδη επενδύσει 4,3 δισ. (με το 10%), επιθυμεί εκ των προτέρων κάποια ανταλλάγματα, με σημαντικότερο (όπως αναφέρουν οι πληροφορίες που ήδη έχει καταγρά­ψει το «Π» και δεν διαψεύστηκαν) την αλλαγή του γενικού κανονισμού προ­σωπικού με άρση της μονιμότητας των υπαλλήλων ή ένα χαλαρότερο ρυθμι­στικό πλαίσιο.

Νεότερες πληροφορίες αναφέ­ρουν ότι το Μαξίμου δεν έχει περιθώ­ριο να μην ικανοποιήσει το αίτημα της Deutsche Telekom για πιο χαλαρές ερ­γασιακές σχέσεις, το οποίο μεταφρά­ζεται, εκτός από την εθελουσία, ακό­μη και σε απολύσεις.

Κάπως έτσι το πρόβλημα της ΔΕΗ, που μετατέθηκε για εύθετο χρόνο, ώστε να μη συγκρουστεί η κυβέρνηση με τους συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ, με­ταφέρθηκε στον ΟΤΕ, στον οποίο ξε­κινούν καταλήψεις και πανελλαδικές κινητοποιήσεις. Μέχρι να ρυθμιστούν αυτά, βέβαια, η μετοχή θα πέσει και οι Γερμανοί θα αγοράσουν ακόμη φθηνότερα…

Το δυστύχημα για την κυβέρνηση είναι ότι αντίστοιχα μέτωπα ξεκινούν και σε πολλές άλλες «εύκολες» ιδιω­τικοποιήσεις. Πρώτο δείγμα οι αντι­δράσεις των λιμενεργατών στην πλή­ρη πώληση ΟΛΠ και ΟΛΘ, ενώ τα αρ­μόδια κυβερνητικά στελέχη έλεγαν πάλι ότι τα λιμάνια θα μείνουν ελληνι­κά (σ.σ.: τα ίδια στελέχη, ως αντιπολί­τευση, έλεγαν βέβαια ότι θα διώξουν τους Κινέζους)…

Το πρόβλημα είναι ότι με τις τακτι­κές αυτές οι επενδυτές αποσύρουν το ενδιαφέρον τους είτε φροντίζουν να ζητούν εκ των προτέρων από την κυβέρνηση όσες απολύσεις θεωρούν απαραίτητες για να δουλέψουν τις εταιρείες όπως τους βολεύει!

Ποιες άλλες αποκρατικοποιήσεις σχεδιάζει η κυβέρνηση για το 2011:

Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο: Πώληση μετοχών έως 34% (το Δημόσιο κατέχει 34%).

ΕΥΑΘ: Πώληση μετοχών έως 40% (το Δημόσιο κατέχει 74%).

Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος: Επέκταση της παραχώρησης (το Δημόσιο κατέχει 55%).

ΟΠΑΠ: Επέκταση παραχώρησης (το Δημόσιο κατέχει 34%).

ΕΑΣ (πρώην ΕΒΟ – ΠΥΡΚΑΛ): Πώληση μετοχών έως 66% (το Δημόσιο κατέχει 100%).

Κρατικά Λαχεία: Πώληση 49%-66% (από το 100%).

ΔΕΠΑ: Διάθεση μετοχών έως 32% (το Δημόσιο κατέχει 65%).

ΤΡΑΙΝΟΣΕ: Διάθεση μετοχών έως 49% (από 100%).

ΛΑΡΚΟ: Διάθεση έως και του 55% των μετοχών του Δημοσίου.

ΟΔΙΕ (Ιπποδρομίες): Πώληση μετοχών έως 100%.

Καζίνο Πάρνηθας: Πώληση μετοχών έως 49% (το Δημόσιο κατέχει 49%).

Άδειες τηλεφωνίας: Πώληση δικαιωμάτων.