Το Amaq, που υποστηρίζει ότι οι πλη­ροφορίες του προέρχονται από το Ισλαμικό Χαλιφάτο, αναφέρει ό­τι «ένας στρατιώτης του Ισλαμικού Κράτους διεξήγαγε την επιχείρηση, ανταποκρι­νόμενος στο κάλεσμα για στοχοποίηση υπηκό­ων των χωρών του διεθνούς στρατιωτικού συ­νασπισμού».

 

Του Βασίλη Γιαννακόπουλου,

γεωστρατηγικού αναλυτή και συγγραφέα του βιβλίου «Ισλαμικό Κράτος – Οι ρίζες, η δημιουργία και η απειλή του Χαλιφάτου» www.geostrategy.gr, [email protected]

Το Amaq, που υποστηρίζει ότι οι πλη­ροφορίες του προέρχονται από το Ισλαμικό Χαλιφάτο, αναφέρει ό­τι «ένας στρατιώτης του Ισλαμικού Κράτους διεξήγαγε την επιχείρηση, ανταποκρι­νόμενος στο κάλεσμα για στοχοποίηση υπηκό­ων των χωρών του διεθνούς στρατιωτικού συ­νασπισμού».

Η γλώσσα που χρησιμοποιείται από το Amaq είναι σχεδόν η ίδια με τα προηγούμενα δημοσι­εύματα για ανάληψη ευθύνης, έπειτα από τρο­μοκρατικές ενέργειες στην Ευρώπη, τις Ηνω­μένες Πολιτείες και αλλού. Το Ισλαμικό Κράτος συστηματικά αφενός χαρακτηρίζει τους δρά­στες ή τις μικρές τρομοκρατικές ομάδες του ως «στρατιώτες του», αφετέρου υποστηρίζει ότι οι τρομοκράτες επιτέθηκαν ανταποκρινό­μενοι στα κελεύσματα της ηγεσίας της οργά­νωσης για αντίποινα εναντίον των χωρών που συμμετέχουν στον διεθνή στρατιωτικό συνα­σπισμό κατά των τζιχαντιστών στο Ιράκ, τη Συ­ρία και αλλού.

Αξίζει να τονίσουμε ότι οι τζιχαντιστές προ­τρέπουν τη χρήση οχημάτων για τη διεξαγω­γή τρομοκρατικών επιθέσεων. Για παράδειγμα, το τρίτο τεύχος του τζιχαντιστικού περιοδικού του «Rumiyah» («Ρώμη», καταδεικνύοντας την πρόθεση των τζιχαντιστών να καταλάβουν τη συμβολική πρωτεύουσα του χριστιανικού κό­σμου) περιείχε ένα άρθρο με τίτλο «Just Terror Tactics», όπου μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής: «Τα οχήματα είναι σαν τα μαχαίρια, κα­θότι είναι εξαιρετικά εύκολο να τα αποκτήσεις. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα μαχαίρια που, αν βρεθούν στην κατοχή ενός ατόμου, προκα­λούν καχυποψία, τα οχήματα δεν προκαλούν υποψίες λόγω της ευρείας χρήσης τους σε όλο τον κόσμο. Γι’ αυτόν τον προφανή λόγο, η χρήση ενός οχήματος είναι μια από τις πιο ολοκλη­ρωμένες μεθόδους επίθεσης, καθώς δίνει την ευκαιρία να διεξάγουν τρομοκρατική επίθεση όσοι διαθέτουν την ικανότητα οδήγησης ενός οχήματος».

Γενικά, η καθοδήγηση και οι προτεινόμενες τεχνικές του Ισλαμικού Κράτους προς τους επίδοξους τζιχαντιστές έχουν καταστεί τόσο κοινές σε όλη την Ευρώπη, ιδιαίτερα στη Γαλλία και τη Γερμανία, που οι αρχές χαρακτηρίζουν αυτές τις τρομοκρατικές επιθέσεις ως «ελεγχό­μενες εκ του μακρόθεν».

Προς το παρόν, οι λεπτομέρειες σχετικά με τον οδηγό – τρομοκράτη του Βερολίνου δεν έ­χουν δει το φως της δημοσιότητας. Μένει να δούμε αν πρόκειται για ένα άτομο (μοναχικό λύκο) ή ομάδα ατόμων «ελεγχόμενη εκ του μα­κρόθεν» και τι είδους σχέση είχε με το Ισλαμικό Χαλιφάτο.

Τζιχαντιστές στη Γερμανία

Να σημειώσουμε ότι οι γερμανικές αρχές δι­έθεταν πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες, κατά τη διάρκεια της διετίας 2013-2014, περισ­σότεροι από 30 μουσουλμάνοι Γερμανοί πολί­τες εντάχθηκαν στους «Στρατιώτες της Συρίας» (Junud al-Sham), μια τσετσενική τζιχαντιστική οργάνωση που δραστηριοποιείται σε περιοχές της Βόρειας Συρίας. Στην πλειονότητά τους κατάγονταν από το Βερολίνο, τη Βόννη και τη Φρανκφούρτη, και ήταν μέλη της γερμανικής σαλαφιστικής ομάδας «Κοινότητα του Αβρα­άμ» (Millatu Ibrahim), με επικεφαλής τον Αιγυπτο-Αυστριακό Mohamed Mahmoud. Η «Κοι­νότητα του Αβραάμ» ιδρύθηκε στο Βερολίνο στα τέλη του 2011, όταν ο ηγέτης της άφησε τη Βιέννη και μετέβη στο Βερολίνο, όπου ήρθε σε επαφή με ομοϊδεάτες Γερμανούς τζιχαντιστές, με πιο γνωστό τον πρώην ράπερ Ντένις Κούσπερτ (ή και Αμπού Τάλχα Αλ Αλμάνι).

Τον Μάιο του 2012, η ομάδα έλαβε μέρος σε βίαιες διαδηλώσεις στο Σόλινγκεν και στη Βόν­νη, ενώ στη συνέχεια τέθηκε εκτός νόμου από τη γερμανική κυβέρνηση. Πολλά μέλη της διέ­φυγαν στην Αίγυπτο και από εκεί στην Ντέρνα της Λιβύης, όπου εκπαιδεύτηκαν από τοπικές οργανώσεις πριν ταξιδέψουν στην Τουρκία (τέ­λη του 2012 έως τις αρχές του 2013).

Ο Μαχμούντ συνελήφθη από τις τουρκικές αρχές τον Μάρτιο του 2013, παρέμεινε στη φυ­λακή μέχρι τον Αύγουστο του 2014 και αμέσως μετά την αποφυλάκισή του εντάχθηκε στο Ι­σλαμικό Κράτος

Μετά την ανακήρυξη του Ισλαμικού Κράτους (29 Ιουνίου 2014), οι περισσότεροι από αυτούς εγκατέλειψαν τους «Στρατιώτες της Συρίας» και εντάχθηκαν στη δύναμη του Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι. Παρ’ όλα αυτά, οι δεσμοί τους με την τσετσενική τζιχαντιστική οργάνωση πα­ρέμειναν ισχυροί, καθότι σ’ αυτήν όφειλαν την εκπαίδευσή τους και με αυτήν αποκόμισαν τις πρώτες εμπειρίες μάχης. Επιπλέον δημιουργή­θηκαν στενοί δεσμοί μεταξύ των μαχητών της οργάνωσης, κυρίως Γερμανών, Τούρκων, Καυ­κάσιων και άλλων εθνικοτήτων, οι οποίοι προ­σεχώς αναμένεται να διεξαγάγουν τρομοκρα­τικές ενέργειες τόσο στη Γερμανία όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Οι παραπάνω πληροφορίες συγκεντρώθη­καν κατά την εκδίκαση μιας σειράς υποθέσε­ων τρομοκρατίας στη Γερμανία και μιας παρό­μοιας υπόθεσης στην Τουρκία, όπου ήρθαν στο φως σημαντικά στοιχεία σχετικά με τη δομή, τη δύναμη, καθώς και την εθνική και εθνοτική σύσταση της οργάνωσης «Στρατιώτες της Συρίας».