Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα αποκατάστασης θυμάτων βασανιστηρίων (26 Ιουνίου), οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δίνουν στη δημοσιότητα δύο συγκλονιστικές μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν υποστεί βασανισμό και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους.
 
Ο Γιουτζίν και ο Καλίλ είναι δύο από τους 430 ανθρώπους από 40 χώρες που έλαβαν φροντίδα από το πρόγραμμα αποκατάστασης θυμάτων βασανιστηρίων που υλοποιούν στην Αθήνα από το 2014 οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα σε συνεργασία με το Κέντρο Ημέρας ΒΑΒΕΛ και το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες.
 
Ο Καλίλ συνελήφθη και φυλακίστηκε από τον συριακό στρατό ενώ ταξίδευε από τον Λίβανο στη Δαμασκό. «Είναι αδύνατον να περιγράψω τα βασανιστήρια. Όσο κι αν προσπαθήσω, ποτέ δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε ακριβώς». Μετά από έναν χρόνο και οκτώ μήνες αποφυλακίστηκε. Οι Αρχές του είπαν ότι είχε το ίδιο όνομα με κάποιον άλλο που αναζητούσαν.
 

Ο Γιουτζίν είναι γκέι. Στη Νιγηρία κακοποιήθηκε εξαιτίας του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Ήταν αδύνατο για εκείνον να παραμείνει στην ίδια του την πατρίδα. «Εδώ στην Ελλάδα, είναι η πρώτη φορά που είμαι περήφανος όταν λέω στους ανθρώπους ποιος είμαι. Για πρώτη φορά νιώθω ζωντανός», αναφέρει ο ίδιος στην αφήγησή του.
 

Εξειδικευμένη φροντίδα στην Αθήνα για θύματα βασανιστηρίων

Αναγνωρίζοντας τα μεγάλα ποσοστά θυμάτων βασανιστηρίων μεταξύ των μεταναστών και προσφύγων και τη ζωτική ανάγκη τους για αποκατάσταση, το 2014, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα άνοιξαν κλινική για θύματα βασανιστηρίων στην Αθήνα, σε συνεργασία με τις οργανώσεις Κέντρο Ημέρας ΒΑΒΕΛ και Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες.

«Τα βασανιστήρια εξαλείφουν την ανθρώπινη φύση, κυριεύουν ολόκληρη την ανθρώπινη ύπαρξη» εξηγεί η ψυχολόγος Ελευθερία Ζέρβα. «Πέρα από το βαρύ πλήγμα στην ψυχική υγεία των θυμάτων, επηρεάζεται η ίδια τους η αυτοεκτίμηση και η ικανότητα να λειτουργούν μέσα στην κοινωνία.»

Αυτή η εξειδικευμένη κλινική στην περιοχή της Κυψέλης, υιοθετεί μια ολιστική προσέγγιση όσον αφορά την αποκατάσταση των θυμάτων βασανιστηρίων, προσφέροντας ιατρική φροντίδα, φυσικοθεραπεία, φροντίδα ψυχικής υγείας, καθώς και υπηρεσίες κοινωνικής στήριξης και πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου.

Ανεπαρκής προσδιορισμός και βοήθεια των θυμάτων βασανιστηρίων

«Όταν βγήκα από τη φυλακή, φοβόμουν τα πάντα» λέει ένας Σύρος που έχει υποστεί βασανιστήρια και έχει μείνει ανάπηρος από τα ηλεκτροσόκ. «Φοβόμουν να δώσω το χέρι μου σε κάποιον μήπως με χτυπήσει… Μέχρι τώρα δεν μπορώ να κοιμηθώ, βλέπω εφιάλτες. Μέσα μου έχω βασανιστεί όσο και στο σώμα μου.»