Είναι γνωστό ως «Το ηφαίστειο του Monte Busca», και το μικρότερο στην Ιταλία – ένας μικρός σωρός από βράχους πάνω σε έναν λόφο που καίει ασταμάτητα, προσελκύοντας τουρίστες εδώ και δεκαετίες, με τους περισσότερους να κάνουν αναρρίχηση στην πλαγιά κοντά στο χωριό Tredozio, στην επαρχία Forli για να το θαυμάσουν.

Αν και εμπίπτει στον ορισμό του «ηφαιστείου», δεν έχει κρατήρα και δεν πρόκειται να βγει λάβα από το εσωτερικό του.

Οι ντόπιοι χρησιμοποιούν τον όρο “ηφαίστειο” περισσότερο ως αστείο και όχι ως γεωλογική περιγραφή, ενώ θεωρείται το μικρότερο στην Ιταλία, αδελφάκι της Αίτνας. Η φλόγα καίει μέρα-νύχτα ως αποτέλεσμα των φυσικών αερίων (κυρίως υδρογόνο) που βγαίνουν από την οπή και έρχονται σε επαφή με το οξυγόνο της ατμόσφαιρας.

Τα αέρια υδρογόνου από κάτω από την επιφάνεια καίγονται όταν έρχονται σε επαφή με το οξυγόνο, προκαλώντας τη φλόγα στο βουνό να καίγεται μέρα και νύχτα.

Κατά τη δεκαετία του 1930 και κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η ιταλική κυβέρνηση είχε σχέδια να χρησιμοποιήσει το εν λόγω φυσικό αέριο, ωστόσο ποτέ δεν έγινε αυτό και έμεινε το “ηφαίστειο” να είναι απλώς ένα τουριστικό αξιοθέατο.

Πηγή: perierga.gr