Ο αποκλεισμός της Ντόρας Μπακογιάννη από τα ψηφοδέλτια, που έγινε βεβιασμένα και άκαιρα τραβώντας τα φώτα της επικαιρότητας από άλλα ζητήματα, δεν είναι μια μονοσήμαντη κίνηση σύμφωνα με καλά γνωρίζοντες τα εσωτερικά της Ν.Δ. Η Μπακογιάννη ελέγχει ακόμη μεγάλο αριθμό βουλευτών και στελεχών του παραδοσιακού μητσοτακικού κλίματος, οι οποίοι δεν ενθουσιάζονται από την ανανέωση που διαφημίζει ο Μητσοτάκης. 

 

Οι πληροφορίες λένε ότι η συμφωνία έχει κλείσει προ μηνός και ότι η Ντόρα, που σιωπά εκκωφαντικά ως προς το θέμα, ενημερώθηκε από τον Κυριάκο την περασμένη εβδομάδα, στην πτήση προς Βρυξέλλες, ότι προτίθεται να ανακοινώσει στη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» τον αποκλεισμό συγγενών του από οποιαδήποτε υπουργική θέση ή άλλο πολιτειακό αξίωμα όσο είναι ο ίδιος πρωθυπουργός. 

 

Ο σχεδιασμός ήταν να συζητηθεί στο συνέδριο το μεθεπόμενο Σαββατοκύριακο, ώστε να υψωθεί εκεί η παντιέρα κατά της οικογενειοκρατίας. Ωστόσο, όπως λένε συνεργάτες του, αποφασίστηκε να επισπευσθεί η ανακοίνωση διότι υπήρχε ο κίνδυνος διαρροής. Μάλιστα, για να διασκεδάσουν τυχόν σενάρια για αντίδραση της Ντόρας, αναφέρονται σε συνέντευξη που έδωσε η ίδια πριν από ένα μήνα στο «Βήμα», όπου δήλωσε ότι δεν την ενδιαφέρουν τα οφίτσια και της αρκεί ο κοινοβουλευτικός ρόλος, αρκεί να δει τον Κυριάκο πρωθυπουργό.

 

Πάντως τα σενάρια που κυκλοφορούν είναι πολλά και αφορούν την τύχη όχι μόνο της Ντόρας, αλλά και του Κώστα Μπακογιάννη, του γιου της. Πολλοί επιμένουν ότι η Ντόρα θυσιάστηκε προκειμένου να προχωρήσει στην πολιτική του καριέρα ο Κώστας θέτοντας υποψηφιότητα στον Δήμο Αθηναίων.

Υπάρχουν όμως κι αυτοί που είτε αποδέχονται τη διαβεβαίωση πως δεν σκοπεύει να μετακινηθεί από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας είτε εκτιμούν ότι, αν ο Μπακογιάννης αποφασίσει να εκτεθεί ως υποψήφιος στην Αθήνα, δεν πρόκειται να ζητήσει ή να αποδεχτεί χρίσμα από τη Ν.Δ. και θα επιδιώξει να κατεβεί ως υπερκομματικός υποψήφιος, κάνοντας πιο πολυσυλλεκτική την υποψηφιότητά του. 

 

Όσον αφορά την Ντόρα, συνεχίζονται οι πληροφορίες ότι ο αποκλεισμός της δεν εκτείνεται και σε τυχόν θέση εκπροσώπησης της χώρας στο εξωτερικό και ότι μπορεί να ικανοποιήσει τη φιλοδοξία της να μεταπηδήσει στην Κομισιόν αν το 2019 γίνουν εκλογές και στην κυβέρνηση βρεθεί η Ν.Δ. 

Βέβαια το θέμα αυτό είναι ανοιχτό στη συγκυρία και να θυμίσουμε ότι αυτήν τη θέση διεκδικούσε και το 2014, αλλά ο Αντώνης Σαμαράς προώθησε τον σύμμαχό του στην εκλογή του Δημήτρη Αβραμόπουλο. Το γύρισμα της τύχης όμως φαίνεται στο γεγονός ότι και ο Σαμαράς δεν θα έλεγε όχι σε μια θέση αντιπροέδρου της Επιτροπής, στην οποία κατά καιρούς έχουν βολευτεί πρώην πρωθυπουργοί, όπως ο Λετονός Βάλντις Ντομπρόβσκις και ο Φινλανδός Γίρκι Κατάινεν.

 

Έτσι κι αλλιώς ο Μητσοτάκης, λένε εσωκομματικοί του αντίπαλοι, δεν επιθυμεί η επόμενη Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. να έχει πολλούς πρώην πρωθυπουργούς και μεγαλοϋπουργούς που θα επιχειρήσουν να τον χειραγωγήσουν αν αναλάβει την πρωθυπουργία ή να δημιουργήσουν στη Βουλή εστίες αντιστάσεων. Ιδανικά, θα ήθελε εκτός ψηφοδελτίων τον Κώστα Καραμανλή, τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά και τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Συνεργάτες του ωστόσο αναγνωρίζουν ότι το κόστος μιας τέτοιας σύγκρουσης θα ήταν δυσβάσταχτο, γι’ αυτό δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κινήσεις παρά τη θέλησή τους. 

 

Ο Καραμανλής, που βολιδοσκοπήθηκε σχετικά με ενδεχόμενη πρόταση για μεταπήδησή του στην Προεδρία της Δημοκρατίας, φέρεται να απάντησε ξερά ότι τον ενδιαφέρει μόνο μέσω συνταγματικής αλλαγής και εκλογής απευθείας από τον λαό και όχι μέσω της Βουλής. Οι πληροφορίες λένε ότι θα εμμείνει στη θέση του στην Α’ Θεσσαλονίκης.

Ο Σαμαράς επίσης θέλει να παραμείνει βουλευτής στη Μεσσηνία.

Ο Μεϊμαράκης ομοίως προβάλλει αντιστάσεις στην προοπτική εξόδου του από την πολιτική μέσω του ψηφοδελτίου Επικρατείας, αν και συνεργάτες του Μητσοτάκη λένε ότι ενδεχομένως θα του προταθεί κάποιος κομματικός ρόλος που τον εκφράζει και θα μπορούσε να αποδώσει. 

 

Οι πιθανότητες πάντως ο Μητσοτάκης να εμπεδώσει την «κουλτούρα» ότι δεν τελειώνει η πολιτική δράση μέσα από μια θέση στο Κοινοβούλιο φαντάζουν ελάχιστες. Το σχέδιο που καταστρώνουν συνεργάτες του είναι να προταθεί σε παλαιά κοινοβουλευτικά στελέχη να βγουν από τις λίστες και να συνεχίσουν μέσα από κομματικά πόστα, αν και το καταστατικό της Ν.Δ. προστατεύει τους εν ενεργεία βουλευτές που δεν έχουν διαγραφεί από το κόμμα ώστε να είναι εκ νέου υποψήφιοι.

 

Πάντως η μάχη «κατά της οικογενειοκρατίας» αναμένεται να επεκταθεί και στους γόνους των νυν βουλευτών που θα ήθελαν, όπως ο Γιάννης Τραγάκης, να παραδώσουν στα παιδιά τους την έδρα τους. 

Περιπτώσεις όπως του Γεράσιμου Γιακουμάτου, του Πέτρου Τατούλη, της Φάνης Πάλη – Πετραλιά και άλλων νυν και πρώην βουλευτών που επιχειρούν να αποσυρθούν προωθώντας τα τέκνα τους θα κριθούν κατά περίπτωση, αν και η διάθεση του Μητσοτάκη είναι να μην περάσει κανένας γόνος, προκειμένου να σταματήσει η συζήτηση για «πολιτικά τζάκια». Πάντως δεν είναι τόσο εύκολο να κοπούν κάποιοι υποψήφιοι, λόγω και της στενής σχέσης υποψηφίων γόνων με την εκλογική βάση. 

 

Ο Μητσοτάκης έχει προειδοποιήσει ότι έχει πάνω από 2.000 (!!!) νέα ονόματα που εξετάζει προκειμένου να εμπλουτίσει τα ψηφοδέλτια. Η «φημολογία» αυτή προκαλεί τρόμο σε νυν βουλευτές και παραδοσιακούς πολιτευτές που νοιώθουν έντονη πίεση. 

Η ειρωνεία είναι ότι ο Κυριάκος αποτελεί το απόλυτο προϊόν της οικογενειοκρατίας, αφού εισήλθε στην πολιτική με έτοιμο εκλογικό πελατολόγιο στη Β΄ Αθήνας. Ο ίδιος δημόσια έχει πει ότι μπορεί να βοηθήθηκε αρχικά αλλά πάλεψε σκληρά, ότι εκλέγεται πάντα στις πρώτες θέσεις βοηθώντας το κόμμα με τους σταυρούς που συγκεντρώνει, ενώ ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ για την εκλογή αρχηγού χωρίς βοήθεια από τους μητσοτακικούς και την Ντόρα, τη στιγμή που οι οργανωτικές δυνατότητες του υπέργηρου πατέρα του ήταν οριακές προκειμένου να τον βοηθήσει. 

 

Μάλιστα θεωρεί ότι μόνο με την αξία του διεκδίκησε και πέτυχε έως τώρα, πάλεψε να βγει από τη σκιά του πατέρα του και της αδελφής του και, κυρίως, να αποτινάξει το βάρος του ονόματος Μητσοτάκης σε μεγάλη μερίδα των Ελλήνων ψηφοφόρων. 

Πάντως όσοι περιμένουν μια σύγκρουση μεγατόνων στο ιδεολογικό συνέδριο της Ν.Δ., που θα διεξαχθεί στις 16 και 17 Ιανουαρίου στην Αθήνα, μάλλον θα απογοητευτούν, αφού ο Σαμαράς ειδοποίησε ότι θα λείπει, ο Μεϊμαράκης προσανατολίζεται να μην τοποθετηθεί, ενώ ο Καραμανλής θα προτιμήσει την ασφάλεια της σιωπής του…