Η αλήθεια είναι ότι χρειαζόμαστε πολλά φάρμακα που δε μας καλύπτει ούτε η Novartis…  Τόσα πολλά που οι δόσεις θα είναι δόσεις αυτοκτονίας. Γενικότερα χρίζουμε ιατρικών εξετάσεων από οφθαλμίατρο μέχρι και ψυχιάτρους για σοβαρότατες περιπτώσεις.

Έγιναν δυο συλλαλητήρια και ανεξαρτήτως του αν συμφωνούσαμε ή όχι,  είχαν τεράστια επιτυχία από πλευράς κόσμου. Αυτό φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Δεν συζητιέται από κανονικούς ανθρώπους.  Αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν, έστω και προσχηματικά, να επικαλούμαστε μια στοιχειώδη εθνική συναίνεση όταν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε ολοφάνερα πράγματα που δεν χωρά υποκειμενισμός, ούτε το …«κατά την γνώμη μου».

Για δεκαετίες, η Αριστερά διαδήλωνε με 200- 300 άτομα και δεν ετέθη θέμα αμφισβήτησής της επειδή ήταν ελάχιστοι. Ούτε κανείς τόλμησε ποτέ να υποστηρίξει  ότι τα υπόλοιπα εκατομμύρια ήταν εναντίον της. Το περιεχόμενο της διαμαρτυρίας δεν μετρά; Αυτό δεν διεκδικούσε η Αριστερά; Να ακουστεί ο λόγος της; Η αριστερή κυβέρνηση, ωστόσο, δεν θέλει να λάβει το κόστος της αντίθεσής της με τον κόσμο, με το γενικότερο αίσθημα, κι  έτσι προτιμά να  σοβιετοποιήσει τη λογική. «Το συλλαλητήριο δεν είχε κόσμο». Όχι, δεν είναι θέμα ότι δεν ντρέπονται, είναι θέμα βαθύτατης αντιδημοκρατικότητας, σύμπτωμα ακαριαίας ολοκληρωτικής νοοτροπίας και αριστερού σπεκουλαρίσματος. Και ενώ δεν έχουν το θάρρος να εναντιωθούν ευθέως με τον κόσμο του συλλαλητηρίου επωμιζόμενοι το πολιτικό κόστος, έχουν το θράσος να παρουσιάζουν ένα κολοσσιαίο συλλαλητήριο σαν σκόρπια διαδήλωση. Χρειάζεται τοπογράφος για να διαπιστώσει κανείς ότι το συλλαλητήριο είχε τεράστια και πρωτοφανή συμμετοχή κόσμου; Πρέπει να καλέσει  τοπογράφους ο Μαρδάς για να το διαπιστώσουμε; Ο Μαρδάς που αναζητούσε την οικονομική ανάπτυξη της χώρας ανάμεσα  στους καθημαγμένους πρόσφυγες που συρρέουν στα νησιά μας;  Αυτή η πολιτική παραλογισμού του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται με αστειάκια και ανέκδοτα…  

Εδώ διαδηλώνουν και στα δυο συλλαλητήρια 700 χιλιάδες άνθρωποι (χαλαρά) και ξαφνικά είναι λίγοι και δεν λαμβάνονται υπόψη ενώ είμαστε υποχρεωμένοι να εκλάβουμε ως λαϊκή αγανάκτηση  τους 500 βαρεμένους  επαγγελματίες διαδηλωτές της Αριστεράς και των μπαχαλάκηδων.  Προτείνουμε να απαγορευτούν οι διαδηλώσεις που δεν συγκεντρώνουν το 50% + 1 των Ελλήνων για να μην αποσπάται η προσοχή του κου Κοτζιά και του ΣΥΡΙΖΑ που …διαπραγματεύονται.

Επιμένουμε σε αυτό γιατί μας θυμίζει έντονα σοβιετικό καθεστωτικό απολυταρχισμό.  Η καταστρατήγηση κάθε λογικής έννοιας δεν είναι γραφικό φαινόμενο, δηλώνει απολυταρχική  νοοτροπία.

Ο κος Κοτζιάς, μετά τη λήξη του τεράστιου συλλαλητηρίου ένιωσε την ανάγκη  να ευχαριστήσει τα εκατομμύρια των Ελλήνων που δεν συμμετείχαν σ’ αυτό.  Ο κος Κοτζιάς  προφανώς δεν στερείται λογικής. Αριστερός διαχειριστής της εξουσίας είναι και σώας τας φρένας έχει. Τις δικές μας «φρένες» θέλει να χαλιναγωγήσει με τις δηλώσεις του.

Ο κος Κοτζιάς έχει θητεύσει στο ΚΚΕ και γνωρίζει κάλλιστα το παιχνίδι της προπαγάνδας, το πώς διαστρέφουμε την πραγματικότητα, το πώς ανακινούμε άλλα αντί άλλων θέματα όταν δεν μας συμφέρει. Έτσι, άνετα  μπορεί να παρουσιάσει μια διαλυμένη αριστερή συγκέντρωση των 500 ατόμων ως σεισμό, ως την απαρχή της παγκόσμιας επανάστασης όπου δρομολογούνται εξελίξεις για την ανατροπή του σάπιου συστήματος,  και  να ξεπεράσει τον τεράστιο όγκο μιας μεγαλειώδους συγκέντρωσης απευθυνόμενος σε αυτούς που δεν συμμετείχαν!  Η λογική είναι: όσοι συμμετείχαν είναι εναντίον μας, όσοι δεν συμμετείχαν είναι μαζί μας. Εδώ ωστόσο είναι σα να δέχεσαι ευθέως ότι το συλλαλητήριο είχε αντικυβερνητικό χαρακτήρα.

Τι να απαντήσει κανείς;  Να μπει στο κόπο και να απαντήσει αμήχανα και αφελώς ότι δεν συμμετέχουν όλοι στις συγκεντρώσεις, ότι στις συγκεντρώσεις που έφεραν το ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία τραμπουκίζοντας στις πλατείες από κοινού μισοί  ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ και μισοί  Ναζί, δεν ήταν πάνω από δυο χιλιάδες άτομα; Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει;  

Η βασική τακτική των σοβιετικών καθεστώτων τα οποία υποθέτουμε ότι γνωρίζει καλά ο κος  Κοτζιάς, είναι η κατάργηση κάθε λογικής, έτσι ώστε κάθε εξωφρενική άποψη να λαμβάνει θεσμική υπόσταση.

Όταν ένα μη θεσμικό πρόσωπο σου πει μιαν ανοησία, απλώς το προσπερνάς. Όταν όμως μια ολόκληρη κυβέρνηση επιμένει ότι με κλειστές τράπεζες έρχεται η ανάπτυξη, αρχίζεις και προβληματίζεσαι.

Ο κος Κοτζιάς ευχαρίστησε τους μη συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο  δηλαδή κι εμάς που δεν λάβαμε μέρος αλλά δεν συμμεριζόμαστε  καθόλου τις απόψεις και τις ενέργειές του ούτε και δεχόμαστε τις ευχαριστίες του. Τελειώνοντας να τονίσω ότι οι μονομερείς του ευχαριστίες, από τη στιγμή που εκπροσωπεί την χώρα σε ένα εθνικό ζήτημα είναι το δίχως άλλο διχαστικές.

ΥΓ.:  Πάντως, αν ερμήνευσα σωστά το πνεύμα του Υπουργού Εξωτερικών, όσοι δεν πάνε στο Καραϊσκάκη να δουν τον Ολυμπιακό και κάθονται στο σπίτι τους επαγωγικά (σύμφωνα με τον πρωτοποριακό συλλογισμό του που συμβάλει επαναστατικά στον ορθό λόγο) δεν είναι Ολυμπιακοί…αλλά οπαδοί του Παναθηναϊκού.