Η κυρία Σεμίνα Διγενή – απελθούσα περσόνα της εγχώριας μεταπολιτευτικής τηλεόρασης – απέστειλε ανοιχτή επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με αφορμή τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις στη χώρα.

ΞΕΝΟΦΩΝ Α. ΜΠΡΟΥΝΤΖΑΚΗΣ

Συστημένη επιστολή

Η κυρία Σεμίνα Διγενή – απελθούσα περσόνα της εγχώριας μεταπολιτευτικής τηλεόρασης – απέστειλε ανοιχτή επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με αφορμή τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις στη χώρα. Το εντυπωσιακό αυτής της «ανοιχτής επιστολής» συνίσταται στο ότι δεν είναι ανοιχτή, δηλαδή δημόσια! Οι ιδιωτικές αναφορές αλλά και οι προκλητικά υπαινικτικές προσωπικές νύξεις υπερβαίνουν τη δημόσια αφορμή της επιστολής, αποτελώντας μνημείο αγένειας, κτηνώδους κανιβαλισμού και τεκμήριο απύθμενης θρασύτητας που δεν δικαιολογείται ακόμα και σε έναν έντονα lifestyle οξυζεναρισμένο εγκέφαλο…

Αν η απροκάλυπτη και επιθετική χυδαιότητα του να ανασύρεις στιγμές του ιδιωτικού βίου με δημόσια αφορμή δεν αποτελούσε μιαν ακόμα ταπεινωτική ιδιότητα της εγχώριας σκυλοπόπ κουλτούρας, η οποία περνά για ντομπροσύνη και μαγκιά, αυτή η «σεμίνιας» αισθητικής επιστολιμαία υπερπαραγωγή θα προκαλούσε απλά τη θυμηδία και τον γέλωτα.

Ωστόσο, ετούτες τις στιγμές έχει σημασία να θυμόμαστε την ανατριχιαστική εκείνη περίοδο της άκρατης σοσιαλιστικής τσιπουρο-ευωχίας, την οποία με νοσταλγία επικαλείται η ανοιχτών θυρών επιστολογράφος που πρωτοστατούσε στις τηλεοπτικές οθόνες στα μπαρουτοκαπνισμένα χαρακώματα της πιο χυδαίας εκδοχής των απανταχού μπουζουκομάγαζων της επικράτειας και του στιλιστικού ρατσισμού – αν θυμάμαι καλά, η κυρία Διγενή μας χάριζε το απαστράπτον ειρωνικό της μειδίαμα μέσα από ειδικό φακό αδυνατίσματος (αλλιώς δεν μας έκανε την τιμή)… Χαρακτηριστική εκπρόσωπος της πλέον παρακμιακής ελληνικής εκδοχής που πρότεινε ως μοντέλο ζωής τις τσιπουρομαχίες, τα κωλάδικα, τη γνωστή σκυλοκατάσταση με τους λαμπερούς της εκπροσώπους, η οποία συνέβαλε στο να εμπεδωθεί επαρκώς η τσιφτετελλάδα, προσπαθεί σήμερα να μας τρελάνει με το σοσιαλιστικό της όραμα που, και καλά, το πρόδωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που έμοιαζε και με τον Μάρλον Μπράντο (!), όπως μας πληροφορεί… Νοσταλγεί ανενδοίαστα τις μέρες της αχαλίνωτης ασυδοσίας στο αποκορύφωμα της νεοελληνικής ρεμούλας. Νοσταλγεί το αποκορύφωμα της μεταπολιτευτικής πολιτισμικής επανάστασης, όπως αυτή εκφράστηκε μέσω της μπουζουκοκουλτούρας, των Μερσεντές, των αγροτικών τέσσερα επί τέσσερα, των μυθικών αμοιβών!… Δηλαδή νοσταλγεί ακριβώς αυτά που μας έφεραν στη χρεοκοπία. Μια ακόμα αγανακτισμένη κατά του συστήματος!… Ω, τι δράμα! Μερικές φορές είναι προτιμότερο να τις σφραγίζουμε τις ανοιχτές επιστολές, γιατί μπορεί να μας επιστραφούν σαν ανοιχτές παλάμες. Όσο για τη σοσιαλιστική επανάσταση των ταβερνείων: Σεμίνα, ξεκουράσου, χαλάρωσε και άσε τον… Μάρλον Μπράντο ήσυχο!

Τέλος, παρότι η δημοφιλής πρώην παρουσιάστρια προσπαθεί να μας πείσει ότι παραμένει πιστή στα σοσιαλιστικά ιδεώδη, το μόνο που πετυχαίνει είναι να μας θυμίσει τους μυθώδεις – προκλητικούς μισθούς των τηλεστάρ και της ιθαγενούς λαμέ φυλής των τηλεοπτικών πλατό, που αποχαύνωσαν και εκχυδάισαν άγρια το κοινό γούστο, την κοινή αισθητική, την καθημερινότητά μας, το δικαίωμά μας να υπάρξουμε έξω από την περιβάλλουσα χυδαιότητα.

Δεν είναι ότι δεν σέβεται έναν θεσμό, δεν είναι ότι δεν σέβεται τον εαυτό της, είναι που μας επιβαρύνει με ό,τι μας περισσεύει: την απύθμενη υποκρισία…

ΥΓ.: «Κάποτε ήμουν πραγματικά ηλίθια. Αθώα, ευκολόπιστη. Κάποτε πίστευα με τη μία τους ανθρώπους, μ’ έπειθαν τα λόγια. Τώρα θυμώνω εύκολα, γιατί μάλλον ξύπνησα, βγήκα από τον λήθαργο, μαζί με όλους, ξαφνικά».

Θα μπορούσε να αποτελεί ατάκα επαρχιακής σταρ σε μελόδραμα τρίτης κατηγορίας.

Ωστόσο το μόνο που δεν μπορούμε να φανταστούμε είναι την κυρία Διγενή στον ρόλο της… αποπλανημένης κορασίδας!