Με το νέο πακέτο μέτρων η τρόικα εγκαθιστά το μακρύ τις χέρι στις τσέπες των μισθωτών και συνταξιούχων συνδέοντάς τες απευθείας με το «μηχανισμό διάσωσης».  Αφενός, σύμφωνα με τις τελευταίες διαρροές, το μεγαλύτερο κομμάτι του πακέτου εξόντωσης θα προέλθει από μισθούς, συντάξεις και δαπάνες του κράτους αφετέρου αν στο μέλλον παρατηρηθούν τρύπες – «χρηματοδοτικά κενά» – θα καλυφθούν αυτομάτως και πάλι από μισθωτούς, συνταξιούχους κ.λπ. «Ρήτρα απόκλισης» το είπαν αυτό

Με το νέο πακέτο μέτρων η τρόικα εγκαθιστά το μακρύ τις χέρι στις τσέπες των μισθωτών και συνταξιούχων συνδέοντάς τες απευθείας με το «μηχανισμό διάσωσης».  Αφενός, σύμφωνα με τις τελευταίες διαρροές, το μεγαλύτερο κομμάτι του πακέτου εξόντωσης θα προέλθει από μισθούς, συντάξεις και δαπάνες του κράτους αφετέρου αν στο μέλλον παρατηρηθούν τρύπες – «χρηματοδοτικά κενά» – θα καλυφθούν αυτομάτως και πάλι από μισθωτούς, συνταξιούχους κ.λπ. «Ρήτρα απόκλισης» το είπαν αυτό . Όπως και να λέγεται, η ουσία είναι πως ό,τι κινείται και ό,τι περπατάει σε μισθωτό και συνταξιούχο θα ζουλιέται μέχρι να βγάλει όσο «λίπος» έχει πάνω του ώστε με το που εντοπίζονται τα ως άνω κενά, να καλύπτονται πάραυτα.

Οι δόσεις του δανεισμού μπορεί να εισέρχονται (ή να μην εισέρχονται) στη χώρα, καλύπτονται κατά προτεραιότητα οι δανειστές (εν ολίγοις χρεωνόμαστε για να πληρώνουν τους εαυτούς τους) και μετά αυτά τα χρήματα φεύγουν απευθείας από την λεγόμενη  πραγματική οικονομία, στο εξής απευθείας από τις τσέπες των μισθωτών.

Έτσι κι αλλιώς οι διάφορες πατέντες φορολόγησης που έχουν εφευρεθεί τα τελευταία δυόμισι χρόνια από τους υπηρέτες των τροικανών αφεντάδων από τους μισθωτούς και συνταξιούχους είναι αποτελεσματικές κατά κανόνα από το δίδυμο μισθωτός – συνταξιούχος.

Ωστόσο, καθώς η ύφεση απειλεί την επιβίωση των νοικοκυριών μία επιλογή ανοίγεται γι’ αυτά: να καλύπτουν κατά προτεραιότητα τις βασικές ανάγκες τους (όπως κάνει άλλωστε και η τρόικα) και αν περισσεύει να πληρώνουν και τους φόρους. Έλα όμως που δεν περισσεύουν πια.

Οπότε, η τρόικα παρεμβαίνει απευθείας στη… μισθοδοσία και τη σύνταξη όσων εργαζομένων και συνταξιούχων έχουν απομείνει να συντηρούν τη χώρα και το διεθνές τοκογλυφικό σύστημα, κόβοντας στην ουσία από τις βασικές ανάγκες των ανθρώπων και έτσι δεν πολυχρειάζεται να περιμένει απ’ τους φόρους.