«Θρίαμβος», «μεγάλη επιτυχία» κ.λπ. Αν προσθέσουμε κοντά σε αυτές τις λέξεις και τη φράση «το ελληνικό σινεμά σκίζει στο εξωτερικό», έχουμε ολοκληρώσει όλα τα κλισέ.

«Θρίαμβος», «μεγάλη επιτυχία» κ.λπ. Αν προσθέσουμε κοντά σε αυτές τις λέξεις και τη φράση «το ελληνικό σινεμά σκίζει στο εξωτερικό», έχουμε ολοκληρώσει όλα τα κλισέ. Αν, δε, συμπληρώσουμε και το «αλλά οι Έλληνες σκηνοθέτες δυσκολεύονται να βρούνε χρήματα για τις ταινίες τους», τότε έχουμε συνοψίσει την κατάσταση του κινηματογράφου μας σε λίγες μόνο γραμμές. Όσο κλισέ, όμως, και να είναι τα παραπάνω, ισχύουν. Γιατί πραγματικά κάθε τρεις και λίγο το ελληνικό σινεμά μάς κάνει υπερήφανους, και, ναι, οι Έλληνες σκηνοθέτες αξίζουν τη δόξα και τον θρίαμβο. Η τελευταία επιβράβευση είναι φυσικά το «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά που έφυγε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας πριν από λίγες μέρες με δύο σημαντικότατα βραβεία: σκηνοθεσίας και ανδρικής ερμηνείας στον Θέμη Πάνου. Δηλαδή τεράστια επιτυχία. Και έτσι, για την Ιστορία, να θυμίσουμε ότι στο ίδιο φεστιβάλ βραβεύτηκαν το «Attenberg» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη το 2010 (γυναικείου ρόλου για την Αριάν Λαμπέντ) και οι «Άλπεις» του Γιώργου Λάνθιμου το 2011 (σεναρίου για τον Ευθύμη Φιλίππου).
 
Η ταινία του Αβρανά συζητήθηκε ήδη από την πρεμιέρα της στη Βενετία (θα τη δούμε στις ελληνικές αίθουσες στις 21 Νοεμβρίου). Και δίχασε. Όπως διχάζουν συνήθως οι ταινίες που δεν ακολουθούν έναν mainstream δρόμο, ούτε έχουν ένα ευκολοχώνευτο σενάριο. Το σοκαριστικό δράμα του Αβρανά έχει στην καρδιά του μια υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας. Κάτι τρέχει με την ελληνική οικογένεια και τους σκηνοθέτες μας… Τα τελευταία χρόνια οι κινηματογραφιστές έχουν βάλει στο μάτι του κυκλώνα την αγία ελληνική οικογένεια. «Κυνόδοντας» του Γιώργου Λάνθιμου, «Στρέλλα» του Πάνου Χ. Κούτρα, «Attenberg» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη και πολλές ακόμα στρίμωξαν για τα καλά την έννοια της οικογένειας, αμφισβήτησαν τα θεμέλιά της και έφεραν στο φως ιστορίες κρυφές, «αμαρτωλές», σκοτεινές.
 
Όπως και να ’χει, οι Έλληνες σκηνοθέτες κάνουν καλά τη δουλειά τους. Ο Γιώργος Λάνθιμος τρύπωσε στη λίστα με τους 20 ανερχόμενους σκηνοθέτες που αξίζει να γνωρίζει κανείς, ενώ τρεις ελληνικές ταινίες μπήκαν στην αρχική λίστα υποψηφιοτήτων για τα Βραβεία της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2013 («Η αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά» της Ελίνας Ψύκου, «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» του Έκτορα Λυγίζου και η συμπαραγωγή Κύπρου – Ελλάδας «Οικόπεδο 12» του Κυριάκου Τοφαρίδη). Η επιτυχία του ελληνικού σινεμά δεν ήταν τελικά μια μόδα που θα περνούσε γρήγορα, όπως φαντάζονταν πολλοί. Το αντίθετο. Ήρθε για να μείνει. Πρέπει επιτέλους η πολιτεία να πάρει στα σοβαρά την υπόθεση ελληνικό σινεμά και να στηρίξει έμπρακτα τους κινηματογραφιστές. Δεν φτάνουν μόνο οι συγχαρητήριες επιστολές και οι μεγαλοστομίες.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.