Τη δεκαετία του 1960, λίγο πριν από τις γερμανικές εκλογές, δεκάδες καλλιτέχνες δέχονταν με μεγάλη προθυμία να παρευρεθούν σε εκδηλώσεις του Βίλυ Μπραντ.

Τη δεκαετία του 1960, λίγο πριν από τις γερμανικές εκλογές, δεκάδες καλλιτέχνες δέχονταν με μεγάλη προθυμία να παρευρεθούν σε εκδηλώσεις του Βίλυ Μπραντ. Και αν κάποιος τόσο σημαντικός όσο ο Γκίντερ Γκρας αρνιόταν να παρευρεθεί στις συγκεντρώσεις, ο ίδιος ο Μπραντ επιδίωκε μια συνάντηση μαζί του και, όπως αποδεικνύεται και από τις επιστολές ανάμεσα στον νομπελίστα και τον πολιτικό, που πρόσφατα κυκλοφόρησαν στη Γερμανία, κατάφερνε να τον κάνει φίλο του. Στις γερμανικές εκλογές της περασμένης Κυριακής, κανένας συγγραφέας δεν δήλωσε φίλος με κανέναν υποψήφιο, δεν υπήρξαν φωτογραφίες καλλιτεχνών σε κομματικές εκδηλώσεις, κανένας δεν ξέρει έστω αν κάποιος υποψήφιος ενδιαφέρθηκε να προσκαλέσει προσωπικότητες του πολιτισμού. Η εφημερίδα «Die Zeit» ζήτησε πάντως από αρκετούς να της μιλήσουν για το τι επέλεξαν να ψηφίσουν. Όσοι απάντησαν, έσπευσαν να διευκρινίσουν πως σε καμιά περίπτωση δεν θέλουν να εκληφθεί η δική τους επιλογή σαν προτροπή προς τους αναγνώστες τους να ρίξουν την ψήφο τους σε ένα συγκεκριμένο κόμμα. Τόνισαν πως δεν είναι στρατευμένοι και πως όποια απόφαση πήραν, την πήραν με κριτήριο τις σημερινές συνθήκες και ενδεχομένως άλλη φορά να επιλέξουν κάτι διαφορετικό. Φρόντισαν να καταγράψουν και τις επιφυλάξεις που είχαν για την επιλογή τους. Έτσι μάθαμε πως ο Μάρτιν Βάλτσερ προτιμά τη Μέρκελ, όπως και ο Βολφ Μπίρμαν, ο Γιούργκεν Χάμπερμας τον Στάινμπρουκ, ο Ούλριχ Μπεκ επίσης τους σοσιαλδημοκράτες, η Σιμπίλε Μπεργκ τους Πράσινους, ο Ίγκο Σούλτζε τους «παλιούς του εχθρούς, τους αριστερούς» κ.λπ. Οι περισσότεροι πάντως από όσους απευθύνθηκε η εφημερίδα δεν απάντησαν καν. Ποτέ κανένας προεκλογικός αγώνας δεν άφησε τόσο αδιάφορους τους διανοούμενους. Πολλοί μάλιστα καλλιτέχνες προπαγάνδιζαν την αποχή από την κάλπη. «Τις δεκαετίες ’60 – ’70 ο αριθμός των κομματικών μελών διπλασιάστηκε, οι άνθρωποι συνέβαλαν σε αλλαγές, τώρα κουράστηκαν και κάνουν ποδηλατικούς γύρους στην Αλσατία» σχολίασε το φαινόμενο ο Σούλτσε. «Είναι που όλα μοιάζουν τόσο ίδια. Σαν να επικρατεί ένα μόνο δόγμα, όπως συνέβαινε παλιά στην Ανατολική Γερμανία, οπότε κανείς δεν κάνει τίποτα» δήλωσε ο συγγραφέας Μαξίμ Μπίλερ. «Έχουμε καταντήσει χώρα θεατών» κατήγγειλαν άλλοι. Αυτό το τελευταίο προσπάθησαν να αναστρέψουν 120 καλλιτέχνες και διανοούμενοι που υπέγραψαν τη μοναδική διακήρυξη «ανθρώπων του πολιτισμού» που κυκλοφόρησε προεκλογικά. Δεν έγραψαν υπέρ κάποιου κόμματος, απλώς έλεγαν: «Πηγαίνετε να ψηφίσετε». Από τις πιο γνωστές υπογραφές, εκείνη του Γκρας, που λίγους μήνες νωρίτερα τόνιζε πως η απολίτικη στάση πολλών και το «όλοι ίδιοι είναι» θα οδηγούσε στα ίδια λάθη που έγιναν στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.