Μεγάλη συζήτηση γίνεται το τελευταίο διάστημα για την ανάγκη προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Ωστόσο, η αφορμή που πυροδότησε το παγκόσμιο ενδιαφέρον, μόνο απαισιοδοξία προκαλεί για την έκβαση του δημοσίου διαλόγου.

Μεγάλη συζήτηση γίνεται το τελευταίο διάστημα για την ανάγκη προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Ωστόσο, η αφορμή που πυροδότησε το παγκόσμιο ενδιαφέρον, μόνο απαισιοδοξία προκαλεί για την έκβαση του δημοσίου διαλόγου.

Οι οργισμένες σελέμπριτς του Χόλυγουντ που ζητούσαν προστασία, μετά από τη δημοσίευση χιλιάδων προσωπικών φωτογραφιών, έγιναν θέμα σε όλα τα διεθνή και ελληνικά μέσα ενημέρωσης, ανοίγοντας τον διάλογο για ένα από τα σημαντικότερα θέματα, που εξελίσσεται συνεχώς, συνήθως εις βάρος των πολιτών, όσο η τεχνολογία κάνει άλματα.

Όμως ο διάλογος είναι καταδικασμένος εξ αρχής, διότι περιστρέφεται γύρω από τη lifestyle πλευρά του ζητήματος. Απόδειξη αυτού είναι ότι τα περισσότερα media, προσχηματικά ασχολούνται με την προστασία των προσωπικών δεδομένων, έχοντας ως πραγματικό στόχο την αλλεπάλληλη δημοσιοποίηση των γυμνών φωτογραφιών, ως συνοδευτικές στα εκάστοτε κείμενα.

Οι φωτογραφίες δε, είναι από μόνες τους θλιβερές, γιατί δείχνουν ανθρώπους στα όρια του ναρκισσισμού, οι οποίοι έβγαζαν τα γεννητικά τους όργανα 10.000 φωτογραφίες με μια έκφραση απόλυτου θαυμασμού, λες και είναι η ζωφόρος του Παρθενώνα.

Στο μεταξύ, τα στοιχεία εκατομμυρίων ανθρώπων βρίσκονται, χρόνια τώρα, αποθηκευμένα σε βάσεις δεδομένων τραπεζών, εισπρακτικών εταιριών, παρόχων κινητής τηλεφωνίας και κυβερνήσεων, χωρίς να υπάρχει η ανάλογη κινητοποίηση ούτε από τα μέσα ενημέρωσης, ούτε από τους ίδιους τους πολίτες. 

Στην πλειοψηφία της κοινής γνώμης που είναι υπνωτισμένη και καθοδηγούμενη από την υποκουλτούρα του lifestyle, μόνο μια τέτοια αφορμή, δηλαδή μερικά γυναικεία στήθη και οπίσθια μπορεί να προκαλέσει μια αντίδραση και ένα διάλογο.
 
Το θέμα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων είναι πολύ σοβαρό για να επιτραπεί σε lifestyle αφορμές να το αλώσουν, αποπροσανατολίζοντας ακόμη μία φορά από το πραγματικό ζήτημα, την έκταση του οποίου δεν μπορούμε να συλλάβουμε, ακόμη και μετά από τρανταχτές αποκαλύψεις, όπως αυτές που έκανε ο Έντουαρντ Σνόουντεν.
 
Τα οργουελικής φαντασίας τεχνολογικά επιτεύγματα έχουν επιτρέψει σε όσους έχουν την ανάλογη επιρροή ή χρήματα, να γίνουν κάτοχοι πληροφοριών τόσο ευαίσθητων που αυτόματα τους καθιστούν κυρίαρχους. Αποτέλεσμα αυτού είναι η κούρσα για την κατάκτηση νέων ευαίσθητων πληροφοριών και δεδομένων, να μοιάζει αυτή τη στιγμή αέναη.

Μπροστά σε αυτή τη λαίλαπα «μεγάλων αδελφών» που παραμονεύουν παντού, μόνο με σωστή ενημέρωση και πραγματική ευαισθητοποίηση, μπορεί να προκύψει ένας ουσιαστικός διάλογος και προβληματισμός.