Άνοιγμα του Περισσού στους ψηφοφόρους άλλων κομμάτων που ανήκουν στα εργατικά – λαϊκά στρώματα

Θεωρεί επομένως ότι υπάρχει μια «χρυσή ευκαιρία» να διευρύνει – από θέση ισχύος και όχι από ανάγκη επιβίωσης – το εκλογικό του ακροατήριο εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, τα «αισθήματα» για τον οποίο… δεν κρύβει. Άλλωστε η συσπείρωσή του αυτή τη στιγμή είναι μεγάλη και τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων το φέρνουν σταθερά πάνω από το 8% κι επομένως στην τρίτη θέση. Εν όψει και του ντιμπέιτ η Αλέκα Παπαρήγα έκανε όσο πιο σαφές μπορούσε το πού απευθύνεται το πρωί της Κυριακής σε δηλώσεις της από τον Περισσό, αποκλειστικά με αυτό το περιεχόμενο. Υπογραμμίζοντας την καθαρότητα των θέσεών του και τη σταθερότητα των επιλογών του – εν ολίγοις την αδιαμφισβήτητη αξιοπιστία του… «Αυτό που μετράει», είπε η Αλέκα, «είναι στις 4 Οκτώβρη να εμφανιστεί ένα ρεύμα που δεν υποκύπτει στα εκβιαστικά διλήμματα, που έχει σταθερές θέσεις και δεν θα τις αλλάξει μετεκλογικά», ένα ρεύμα «που έχει μια πολιτική καθαρή, συγκεκριμένη, που προσαρμόζεται στο καινούργιο, αλλά δεν αλλάζει ρότα». Στο κάτω κάτω, κατέληξε, αυτοί που μας ψηφίζουν επειδή συμφωνούν κι αυτοί που μας ψηφίζουν παρ’ όλο που σε ορισμένα ζητήματα διαφωνούν, ξέρουν ποιοι είμαστε εκ των προτέρων, «δεν είμαστε απρόβλεπτος παράγοντας των εξελίξεων». Υπ’ αυτό το πρίσμα απηύθυνε κάλεσμα προς κάθε ψηφοφόρο που δεν έκανε το άλμα σε προηγούμενες εκλογές να κάνει τώρα το τολμηρό βήμα προς το ΚΚΕ. Ειδικότερα:

«Τα εργατικά – λαϊκά στρώματα που ψήφιζαν έως τώρα Ν.Δ.». «Αυτή η παράδοση», σύμφωνα με την Αλέκα, «δεν ταιριάζει, πρέπει να κοπεί».

Τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, όπως είπε, «τους καλούμε  να σκεφτούν ένα πράγμα: Το τυρί είναι ωραίο, αλλά, όταν είναι μέσα στη φάκα, τότε τα πράγματα είναι πάρα πολύ επικίνδυνα».

Αίσθηση προκάλεσε η εκτενής αναφορά στους «αριστερούς ριζοσπάστες».

«Ιδιαίτερα», είπε, «καλούμε αριστερούς, προοδευτικούς, ριζοσπάστες, που στα χρόνια της δεκαετίας του ’70 και του ’80 βρεθήκαμε σε κοινούς αγώνες. Οι δρόμοι μας με ορισμένους από αυτούς χώρισαν για διάφορους λόγους» καθώς «διάλεξαν να δοκιμάσουν και άλλους δρόμους», σύγχρονους, εκσυγχρονιστικούς, ανανεωτικούς.

«Ξέρουμε καλά ότι πολλοί από αυτούς αισθάνονται ότι η δοκιμασία αυτή μετατράπηκε σε δική τους δοκιμασία». «Ξέρουμε», είπε, «ότι έχουν διαφορές μαζί μας, σε θέματα σοσιαλισμού ή και άλλες, που ενδεχομένως σήμερα δεν είναι ζητήματα της πρώτης γραμμής».

Επίσης μιλώντας στη νεολαία του κόμματος στο Θησείο το Σάββατο, απευθύνθηκε συγκεκριμένα σε εκείνο το κομμάτι της νεολαίας που ανήκει στην εργατική τάξη, στους νέους που είναι παιδιά «μισθοσυντήρητων», «χαμηλόμισθων», «εργατών», παιδιά της λαϊκής οικογένειας.

Τέλος, αξίζουν παρατήρησης δύο ακόμη σημεία:

Πρώτον, επιχειρεί να απευθυνθεί σε «πατριωτικό» κοινό του Καρατζαφέρη («ψευτοπατριώτες» χαρακτήρισε τον ΛΑΟΣ στην ομιλία στο Θησείο), με συνεχείς τοποθετήσεις για τα εθνικά θέματα. Το έκανε και στο ντιμπέιτ με το ερώτημα που έθεσε προς τον Παπανδρέου για το Ελσίνκι.

Δεύτερον, η αναφορά στα θέματα του περιβάλλοντος γίνεται πάντα από τη σκοπιά του λαϊκού παράγοντα, τον οποίο αφήνει ακάλυπτο η αβαθής και «κοσμοπολίτικη» ρητορική των Οικολόγων Πράσινων.

Η κάλπη θα δείξει αν αυτή η στρατηγική μπορεί να φέρει καρπούς…