Η θυσία της Τζούλιας

Το ρεζουμέ από την πρόσφατη «περιπέτεια» της Τζούλιας Αλεξανδράτου είναι ότι ο Σάκης Ρουβάς τη γλίτωσε φτηνά. Γιατί, αν δεν είχε απογαλακτισθεί από τον πρώην μάνατζέρ του Ηλία Ψινάκη, πιθανώς να βρισκόταν τώρα στο κρεβάτι του πλαστικού χειρουργού για λίφτινγκ προσώπου, βλεφαροπλαστική, λιποαναρρόφηση. Δεν μπορεί, όλο και κάτι θα χρειάζεται κι αυτός. Που κι αν δεν χρειαζόταν πάλι θα την έκανε την εγχείρηση. Είναι παράδοση: Οι «πελάτες» του Ψινάκη, που πρώτος έδωσε το παράδειγμα «πουλώντας» το λίφτινγκ του στα ΜΜΕ, υποκλίνονται στο νυστέρι του πλαστικού. Βρίσκοντας σε αυτό το τέλειο άλλοθι για να υπάρχουν. Έτσι, αν ο κύπριος παίκτης ριάλιτι Σταύρος Κωνσταντίνου διόρθωσε τη μύτη του, η μοντέλα και φιλόδοξη αοιδός-σόουγουμαν Τζούλια φούσκωσε το στήθος της. Κοινοποιώντας το κοσμοϊστορικό γεγονός σε τηλεοπτικά κανάλια και περιοδικά. Σε άλλη μια απέλπιδα προσπάθεια να την προσέξουμε. Άργησε όμως η νεαρά. Ίσως μερικά χρόνια πριν, τότε που είχε κάνει ο Ψινάκης το δικό του λίφτινγκ-σόου, να της είχαμε δώσει σημασία. Στα 2009, όπου πλαστική ίσον ρουτίνα, μόνο τη λυπόμαστε που υποβάλλει τον οργανισμό της σε τέτοια ταλαιπωρία –είναι εμφανές ότι το τελευταίο που χρειαζόταν ήταν εγχείρηση στο στήθος– μόνο και μόνο για να νιώσει κάποια. Παραμένοντας όμως «καμία (…) παλιορεζίλω, και ομάδα κουρελέ»…