Η συμμαχία Σαμαρά και Αβραμόπουλου εκτιμάται ότι θα φέρει ντόμινο εξελίξεων και, εκτός από την ανατροπή των έως προχθές εσωκομματικών συσχετισμών, δημιουργεί και αλλαγή ψυχολογίας.

Ο αέρας του ισχυρού είναι με τον Σαμαρά και αυτό αναγκάζει πολλούς ν’ αναθεωρήσουν τη στάση τους και να ανακαλέσουν τη στήριξή τους στην Ντόρα. Η στάση Αβραμόπουλου απελευθερώνει και άλλα στελέχη της Ν.Δ. για να συνταχθούν με τον Σαμαρά.

Τέλος, ο Αβραμόπουλος δεν είχε πολλές επιλογές. Εάν ήθελε να είναι συνεπής με όσα έλεγε τόσα χρόνια, για τα πολιτικά τζάκια, την οικογενειοκρατία, έπρεπε να δείξει με έμφαση ότι τα εννοεί. Όταν με την Μπακογιάννη συντάχθηκαν όλα σχεδόν τα πολιτικά τζάκια της Ν.Δ., η απόφασή του ήταν μονόδρομος.

Επίσης δίνει και το καλύτερο επιχείρημα προς τον Σαμαρά ώστε να πείσει τα μέλη της Ν.Δ. και τους ψηφοφόρους της να τον ψηφίσουν, εάν θέλουν να πλήξουν την οικογενειοκρατία και το… κληρονομικό δίκαιο.

Έχουμε όμως πολύ δρόμο ακόμη. Δεκαεπτά μέρες είναι πάρα πολλές…