◆ Τα «βαρελότα» που έσκασαν έξω από πολυκατοικίες και γραφεία αστυνομι κών, δημοσιογράφων και νομικών της Θεσσαλονίκης, από το μεσημέρι της Δευτέρας έως τα ξημερώματα της Τρί της, «υπέγραψαν» με προκήρυξή τους οι «Πρεσβευτές του Ερέβους»!

◆ Χμμ! Το είχα μυριστεί ότι τίποτε ζηλό φθονοι… διπλωμάτες (!) θα βρίσκονταν πίσω από αυτή την ιστορία.

◆ Άκου αντιεξουσιαστές… πρεσβευτές! Γυρίσαμε στην εποχή του… Πιουριφόι…

◆ «…Οι σχεδόν ανεπαίσθητες, λυσσα σμένες όμως, μορφές μας επιλέγουν να κραυγάσουν κάθε φορά που θέλουν να εκφοβίσουν τους καιρούς. Οι ιαχές του πολέμου ηχούν στα αυτιά όσων δεν εθελοτυφλούν αλλά μετέχουν σε αυτόν. Από τη μία οι περιηγητές του χάους, όσοι πρεσβεύουν το έρεβος, οι φέροντες τη φωτιά παράλληλα με τη γαλήνη της μάχης, και από την άλλη το υπάρχον και οι εκφραστές του…». Από ποιο βιντεογκέιμ τα «σηκώσατε» αυτά, βρε μπαγάσηδες; Πότε βγαίνει στις αίθουσες; Προτιμώ, πάντως, τον… Wolverine!

◆ Αυτό το «μοντελάκι» με τους ίδιους και τους ίδιους «ταξικούς εχθρούς» και τους «υπερασπιστές τους» φοριέται πολύ καιρό τώρα. Δεν βρίσκεται δηλαδή και καμιά καινούργια «άθλια φάρα» να σπά σει η μονοτονία; Δεν μπορεί, δηλαδή, μόνο το «σινάφι» μας, οι δικηγόροι, οι αστυνομικοί, άντε και οι εφέτες, δηλαδή πέντε  έξι επαγγελματικές κατηγορίες όλες κι όλες, να είναι οι μόνοι «δημιουρ γοί», «υλοποιητές» και «συντηρητές» του συστήματος. Κάτι θα βρεθεί, αν το ψάξετε…

◆ Να, έλεγα π.χ. κάτι off shore εταιρείες, κάτι «επιθετικά» αμοιβαία κεφάλαια, τί ποτε επενδυτικά funds, μερικά «τοξικά» ομόλογα δεύτερης γενιάς.

◆ Αλλά ξέχασα. Για σας ο «εχθρός» έχει «ονοματεπώνυμο» και «διεύθυνση». Προφανώς, ό,τι δεν έχει, δεν είναι «εχθρός». Και αυτά δεν έχουν. Μας ρου φούν όλων το αί μα, αφ’ υψηλού.