Οι Μπουμπούκες του απομεσήμερου

Αδιακρισία, σημαίνει να χώνεις τη μουσούδα σου εκεί που δεν τη σπέρνουν, σε ιδιωτικά περιβάλλοντα που δεν επιθυμούν να διαβουκολήσουν την ιδιωτικότητά τους, κι ύστερα να κάνεις κοινό κτήμα ό,τι συνέβη στην προστατευόμενη ιδιωτική ζωή ανθρώπων για τους οποίους «ο κόσμος θέλει να ξέρει»

Ο Σαββόπουλος θα το ’λεγε τραγουδιστά: «Δυο, δυο, πέρασαν πέρασαν, να τα, δυο κορίτσια, / όλο ντρέπονται, ντρέπονται, όλο τα κορίτσια…». Βέβαια, τα κορίτσια του τηλεοπτικού απομεσήμερου έχουν συνηθίσει πια, και συνεχίζουν απτόητα το παιχνίδι της αδιακρισίας, ένα παιχνίδι που ήξεραν καλά από το χωριό τους, πριν δηλαδή ανοιχτούν στον πολιτισμό, πριν τελειώσουν όποιες σπουδές τελείωσαν και πριν, στο κυνήγι του επαγγελματικού προσανατολισμού, καταλήξουν σε κάποια από τις φωτογενείς ζώνες των τηλεοπτικών καναλιών. Τα ’χει αυτά η ζωή, σύμφωνοι. Η αδιακρισία είναι το μέτρο μιας από τις πτυχές της. Αδιακρισία σημαίνει να χώνεις τη μουσούδα σου εκεί όπου δεν τη σπέρνουν, σε ιδιωτικά περιβάλλοντα που (υποτίθεται ή και όχι, δεν έχει σημασία) δεν επιθυμούν να διαβουκολήσουν την ιδιωτικότητά τους, κι ύστερα να κάνεις κοινό κτήμα ό,τι συνέβη στην προστατευόμενη ιδιωτική ζωή ανθρώπων για τους οποίους «ο κόσμος θέλει να ξέρει». Γιατί θέλει να ξέρει; Διότι οι άνθρωποι αυτοί είναι νέοι, όμορφοι, πλούσιοι, διάσημοι, αλλιώτικοι τέλος πάντων από εμάς. Και στο χωριό, στη ρούγα, αδιάκριτα βλέμματα και αδιάκριτα στόματα κοινοποιούσαν τις πομπές των γειτόνων. Ε, τώρα που όλοι έχουμε γίνει από δυο χωριά χωριάτες στις πόλεις, η ρούγα έχει μεταφερθεί στην τηλεόραση. Κι εκεί, λοιπόν, διαπρέπουν στο κουτσομπολιό και στην αδιακρισία κορίτσια με καλές σπουδές. Η Φαίη Σκορδά, π.χ., που διαπρέπει στο «Πολύ μπλα μπλα» του Alter, πλάι σε άλλες μεγάλες προσωπικότητες της αδιάκριτης τηλεόρασης, περιφέρει με πολλή χαρά τις σπουδές της στην Ιταλία (σπούδασε, λέει, κριτικός της τέχνης στην Μπολόνια, όπου και απέκτησε μεταπτυχιακό στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης!). Με ακόμα μεγαλύτερη περηφάνια διατρανώνει το ότι είχε δάσκαλο, λέει, τον Ουμπέρτο Έκο – πιο χάι από τη Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου, που είχε δάσκαλο τον Μίλαν Κούντερα και, ομοίως, η πολυσχιδής καριέρα της εκτινάχθηκε στην τηλεόραση. Μπράβο της Φαίης, που κατάφερε τις μεγάλες διδασκαλίες των επιφανών δασκάλων της να τις μεταστοιχειώσει σε τόσο βαθιές εκπομπές, τόσο βαθιές που ήδη έχουν κάνει σχολή στην περιοχή της κουλτούρας του κουτσομπολιού. Μεγίστη προσωπικότητα αυτής της κουλτούρας και η Κατερίνα Καραβάτου,  η ξανθιά του τηλεοπτικού «Κους κους», που σπούδασε ηθοποιός. Κάνουν την ίδια δουλειά, αλλά την κάνουν διαφορετικά. Εκείνη ξέρει πια την τεχνική, είναι αρκετά επαγγελματίας και γίνεται πολύ κυνική όταν πρέπει να τα βγάζει πέρα με τα θέματά της. Ετούτη είναι περισσότερο θερμή, πιο εκδηλωτική – και όταν έχει μπλεξίματα επικαλείται τις προκάτ συντηρητικές ιδέες της. Κι οι δυο τα καταφέρνουν εξίσου. Ακόμα καλύτερα κι από την Ευγενία Μανωλίδου, την «Μπουμπούκα» της «Στιγμής της αλήθειας», που –τι ατυχία!– η υπερέκθεσή της, όπως και η υπερέκθεση του «Μπουμπούκου» της, μας τη στέρησαν φέτος από το τηλεοπτικό προσκήνιο. Κρίμα, διότι κι αυτή η κυρία έχει λαμπρές σπουδές. Σπούδασε μουσική και, όπως λέει ο αγαπημένος της Άδωνης Γεωργιάδης (ο οποίος ευθύνεται για την προσφώνηση «Μπουμπούκα»), γράφει «κλασική αρχαία ελληνική μουσική». Τελικά, τα κορίτσια του απομεσήμερου δεν ντρέπονται για τη θλίψη που ανακαλούν ούτε για τη θλίψη που προκαλούν.

ΑΧΙΝΟΙ

1. Άντε πάλι. Αυτή τη φορά, το νέο θύμα της φαιάς δήθεν εθνικής ιδεολογίας, με τη βοήθεια της ευήθειας πολλών ΜΜΕ, είναι πανεπιστημιακός, ειδική γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας. Η Θάλεια Δραγώνα βάλλεται με δύο τρόπους. Αφενός, με πληθώρα ανώνυμων χυδαιογραφημάτων στο Διαδίκτυο, τα οποία την εμφανίζουν περίπου σαν εντεταλμένη στην υπηρεσία του αφελληνισμού της Ελλάδος. Αφετέρου, με συστηματικές επιθέσεις από την κοινοβουλευτική άκρα Δεξιά (φυσικά, πατριώτης Μπουμπούκος included). Αυτή τη φορά η χυδαία και ηλίθια ταυτόχρονα επίθεση πρέπει να σταματήσει, οι πολίτες αυτής της χώρας δεν πρέπει να επιτρέψουμε να δημιουργηθεί μια δεύτερη Μαρία Ρεπούση, ένα νέο θύμα δηλαδή της βαρβαρότητας, του μίσους και της ασχετοσύνης του ΛΑΟΣ και των ιδεολογικά συγγενών τους.

2. «Η επίθεση εναντίον της κ. Δραγώνα πρέπει να απομονωθεί ως ένα ακόμη δείγμα στο κυνήγι των μαγισσών που ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος διεξάγει κατά των αντιπάλων του, εκμεταλλευόμενος την άγνοια των πολλών και τον φανατισμό των λίγων. Συμπαραστεκόμαστε στη Θάλεια Δραγώνα, καλώντας την κυβέρνηση να δώσει την αρμόζουσα απάντηση. Και τούτο στο όνομα των πολιτικών αρχών και αξιών, που η τοποθέτηση της κ. Δραγώνα σε μια τόσο καίρια θέση εκφράζει, ειδικά σήμερα». Απόσπασμα από κείμενο πανεπιστημιακών με το οποίο, ευτυχώς αμέσως, αντέδρασαν στην κίνηση που ζητά, σήμερα, στην Ελλάδα, καμένα βιβλία. Συνυπογράφουμε.

Λία Παραλία