Λύνοντας το σταυρόλεξο

«Λες και γράφτηκε ο ρόλος για εκείνον» είναι μία φράση που χρησιμοποιεί συχνά το κοινό για να επαινέσει την ερμηνεία ενός ηθοποιού. Το μεγαλύτερο όμως επίτευγμα είναι να μη σου «ταιριάζει γάντι» ένας ρόλος κι όμως να γίνεσαι η ενσάρκωσή του. Αυτό συμβαίνει με τον Δημήτρη Καταλειφό στην παράσταση «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;», που παίζεται στο Απλό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα. Ο Τζορτζ, ο ήρωας που υποδύεται, έχει άλλη ηλικία και άλλο ερωτισμό από αυτόν που αποπνέει ο Καταλειφός. Και μία οργή, μία ταχύτητα, μία ειρωνεία που δεν ταιριάζουν στον υποδόριο τρόπο με τον οποίο ο συγκεκριμένος ηθοποιός ερμηνεύει συνήθως τους ρόλους του. Όμως, ο Καταλειφός παίζει τον Τζορτζ χωρίς να τον φέρνει στα μέτρα του, αλλά αλλάζοντας ο ίδιος μέτρα και διαστάσεις. Η μεταμφίεση είναι συχνή στο θέατρο. Η μεταμόρφωση όμως είναι το ζητούμενο. Ο Καταλειφός δεν αλλάζει μάσκα, αλλάζει πρόσωπο. Ο ήρωας του «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;» είναι μία από τις σημαντικότερες στιγμές του στο θεατρικό σανίδι, στο οποίο ούτως ή άλλως έχει δείξει την αξία του. Γιατί μεγάλες ερμηνείες είναι εκείνες που νικούν μια κόντρα, που υπερβαίνουν έναν σκόπελο. Εφέτος ο Δημήτρης Καταλειφός λύνει έναν δυσεπίλυτο ερμηνευτικό γρίφο με την ευκολία ενός σταυρόλεξου για αρχαρίους.