Έχοντας επικεντρωθεί στην οικονομική χρεοκοπία της χώρας, μας διαφεύγει μια άλλη ουσιαστική και βαθύτερη: Η πολιτική χρεοκοπία. Η επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας είναι πάνω απ’ όλα ασφυκτικός έλεγχος και πολιτική καθοδήγηση της εκλεγμένης κυβέρ­νησης. Αυτό, με απλά λόγια, σημαίνει ότι η χώρα κυβερνάται -και επισήμως -απ'(τους) έξω.

Η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας έχει συντελεστεί διότι η Ελλάδα, όπως λει­τουργεί η οικονομία της, μπαίνει μέσα 2 δισ.ευρώ τον μήνα. Το πρόβλημα αυτό, προφανώς, αντιμετωπίζεται με τη μείωση των εξόδων και την αύξηση των εσόδων. Αυτή είναι μια σαφής, λο-γιστικήόμως, προσέγγιση…

Αύξηση των εσόδων προκύπτει από τις περικοπές στη μισθοδοσία των δημοσί­ων υπαλλήλων. Προκύπτει επίσης από τις αυξήσεις στους έμμεσους φόρους, όπως στα καύσιμα. Το πρόβλημα ωστό­σο δεν λύνεται. Η συμπίεση των εισο­δημάτων στο Δημόσιο, ακόμη και αν ήταν διπλάσια ή και τριπλάσια απ’αυτή που προωθεί η κυβέρνηση, δεν ξεχρεώ­νει τη χώρα. Αυτού του τύπου τα έσοδα άλλωστε προορίζονται για να ξεπλη­ρωθούν παλαιότερα δάνεια. Υπ’ αυτήν την έννοια, αφού δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποια αύξηση της παραγω­γικότητας, η Ελλάδα είναι μια χώρα που υπάρχει και λειτουργεί για να πληρώνει διαρκώς αυξανόμενα πανωτόκια…

Η Ελλάδα, ως (χρεοκοπημένο) μέλος της ευρωζώνης, είναι προφανές ότι κυβερ­νάται από τη… γερμανική Κεντρική Τράπεζα.Το (αμερικάνικο) Διεθνές Νο­μισματικό Ταμείο και η Κίνα είναι δύο ακόμη ενδιαφερόμενοι για την εξαγο­ρά του ελληνικού χρέους. Δηλαδή για την εξαγορά του πολιτικού προσανατο­λισμού της. Οψόμεθαλοιπόν…