Τελικά η Διαμαντοπούλου το έχει πάρει απόφαση να προκαλέσει κρίσεις στις σχέσεις της κυβέρνησης με τον πανεπιστημιακό χώρο, σε μια εποχή μάλιστα που η κυβέρνηση θέλει να μειώσει στο ελάχιστο δυνατόν τις εντάσεις. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς το γεγονός ότι έστειλε στα… καλά του καθουμένου μια επιστολή  τελεσίγραφο προς τους πρυτάνεις για άμεση εφαρμογή των υποδείξεων του υπουργείου για το πανεπιστημιακό άσυλο.

Με επιχείρημα λοιπόν τη… στήριξη της κοινωνίας (!), η Αννούλα στην επιστολή της κάλεσε τις πρυτανικές αρχές των ιδρυμάτων όλης της χώρας να ορίσουν επακριβώς τους χώρους που προβλέπονται για έρευνα και εκπαίδευση, κατ’ επέκταση τους χώρους όπου θα ισχύει το άσυλο, ώστε να εφαρμοστεί αποτελεσματικά η νομοθεσία και να προασπιστεί η ελεύθερη έκφραση όλων των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Εξυπακούεται πως με τη χαρτογράφηση των χώρων διδασκαλίας οι πρυτάνεις στην ουσία εξαναγκάζονται να καταγράψουν και τους χώρους που τελούν υπό κατάληψη και να εκδιώξουν τους… καταληψίες. Αυτό που μάλλον σκόπιμα αποκρύπτεται στην επιστολή είναι πως οι… θαμώνες των αντεξουσιαστικών στεκιών στα πανεπιστήμια είναι και αυτοί φοιτητές, ενώ τα περισσότερα στέκια λειτουργούν πολλά χρόνια χωρίς να ενοχλούνται οι πρυτάνεις.

Παράλληλα η Διαμαντοπούλου ζητάει την άμεση επικοινωνία των πανεπιστημίων με τους αρμόδιους για την τήρηση της νομοθεσίας. Με λίγα λόγια προσπαθεί να φέρει πιο κοντά πανεπιστημιακούς, αστυνομία και εισαγγε λικές αρχές, ώστε οι δυνάμεις καταστολής να είναι έτοιμες να επέμβουν ανά πάσα στιγμή όταν εκδηλωθεί κάποια πράξη βίας μέσα στο πανεπιστήμιο.

Εκτός από την… υποχρεωτική συνεργασία με την αστυνομία, οι πρυτανικές αρχές έχουν την επιπλέον υποχρέωση να λάβουν πρόσθετα μέτρα «περιφρού ρησης» των χώρων του πανεπιστημίου. Τι σημαίνει αυτό; Ανάθεση φύλαξης σε εταιρείες σεκιούριτι, σύσταση «πανεπιστημιακής αστυνομίας» στα πρότυπα ιδρυμάτων του εξωτερικού και άλλα τέτοια όμορφα.

Δεν πάει καιρός (και συγκεκριμένα αμέσως μετά την 6η Δεκεμβρίου) άλλωστε από τότε που ο πρόεδρος της Νομικής Αθήνας έκανε μια πανομοιότυπη πρόταση.

Όμως, για να επιτευχθούν όλα τα παραπάνω, πρέπει να εφαρμοστεί πάραυτα ο νόμος  πλαίσιο που ψηφίστηκε επί εποχής Μαριέττας και μέχρι στιγμής είτε μένει ανενεργός είτε εφαρμόζονται μερικές διατάξεις του σε κάποια ιδρύματα.

Η επίμαχη επιστολή εστάλη σε μια περίοδο νηνεμίας τόσο για τους πανεπιστημιακούς όσο και για τους φοιτητές. Ήδη οι πρώτες γκρίνιες ακούγονται από τη μεριά των πρυτάνεων, που εμφανίζο νται εκνευρισμένοι από τις υποδείξεις της Διαμαντοπούλου σε ένα λεπτό ζήτημα, του οποίου η επίλυση χρειάζεται διακριτικούς και, κυρίως, συμφωνημένους χειρισμούς.