Την ώρα που ο πρωθυπουργός αναζητούσε έμπρακτη στήριξη από τους ισχυρούς συμμάχους και εταίρους στο Βερολίνο, το Παρίσι και την Ουάσιγκτον, κάποιες ειδήσεις που κυκλοφόρησαν στο εσωτερικό αξίζουν την προσοχή μας:
• ΟΠαπανδρέου πρότεινε δημοσίως στη Μέρκελ την αξιοποίηση των ελληνικών νησιών για παραγωγή «πράσινης» ενέργειας.
• Στο υπουργείο Ενέργειας αναζωογονήθηκαν οι συνομιλίες με εταιρείες που έχουν συμβόλαια έρευνας για πετρέλαιο στην περιοχή γύρω από τη Θάσο, αλλά και ευρύτερα, ενώ παράλληλα δημιουργήθηκε ενιαίος φορέας διαχείρισης των μεγάλων λιμανιών της χώρας.
Στις δηλώσεις μετά τις συναντήσεις του πρωθυπουργού με Μέρκελ, Σαρκοζί και Ομπάμα ακούσαμε χορταστικά λόγια υποστήριξης και συμπάθειας. Καθώς στην παγκόσμια πολιτική-διπλωματική ιστορία κανείς δεν έσωσε κανέναν τζάμπα, εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Ποιο είναι το αντάλλαγμα που ζητούν οι ισχυροί για να μας υποστηρίξουν;
Προς το παρόν, εκτός από τον πρωθυπουργό και τους στενούς του συνεργάτες, κανείς δεν γνωρίζει την απάντηση. Θα αρχίσουμε ίσως να αποκτούμε μια σαφέστερη εικόνα για το αντίτιμο της «διάσωσης» μας όταν θα εμφανιστούν οι συμφωνίες που σήμερα βρίσκονται υπό κυοφορίαή διαβούλευση.
Κάποια στιγμή, λοιπόν, θα πληροφορηθούμε τι χρήμα και από ποιον θα επενδυθεί σε ποια κατεύθυνση, τι παράπλευρο ενδεχομένως περιλαμβάνει η επένδυση, τι όφελος προκύπτει-αν προκύπτει-για το ελληνικό Δημόσιο…Το ίδιο ισχύει και για τα… πράσινα ελληνικά νησιά με τις γερμανικές ανεμογεννήτριες ή για το ποιος τελικά θα ψάξει και κυρίως θα εκμεταλλευτεί τα όποια πετρελαϊκά κοιτάσματα στη Θάσο ή οπουδήποτε αλλού…