Την κλήτευση του τέως πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή αποφάσισε ομόφωνα η Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής που διερευνά ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες πέντε υπουργών της Νέας Δημοκρατίας σε σχέση με το σκάνδαλο της Μ ονής Βατοπεδίου και της λίμνης Βιστωνίδας.
Οι εφημερίδες
Με την κλίση του στην εξεταστική επιτροπή για το Βατοπέδιο, ήρθε ξανά στην επικαιρότητα ο σιωπηλός άνδρας της Ραφήνας, μαζί με παρελκό-μενα σενάρια επιστημονικής… φρίκης για επάνοδό του στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, και οι εμπνευσμένοι υποστηρικτές του έστειλαν, ευκαιρίας δοθείσης, τα… χαιρετίσματά τους στην εξουσία! Μάλιστα, υπήρξαμε μάρτυρες της εφιαλτικής του (…αντανακλαστικά τραυματικής μνήμης…) εμφάνισης στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, εν μέσω έξαλλων αλαλαγμών των «αυθόρμητων πολιτών» οι οποίοι του απέτειναν ελάχιστο φόρο τιμής για τις «ευεργετικές» πρωθυπουργικές του υπηρεσίες στο Έθνος, την πατρίδα, τους πολίτες, για τις «εμπνευσμένες» του επιδόσεις στην οικονομία και στη χρεοκοπία της χώρας, τη διαφάνεια, την καταπολέμηση της διαφθοράς, την…, την… Προς χάριν τού διαπρεπούς αυτού πολιτικού αναστήματος, η επιτροπή επιστράτευσε όλη τη νομική και πολιτική της μαεστρία προκειμένου να μη θιγεί το «αδιαμφισβήτητο» πολιτικό του κύρος.
Κωνσταντίνος Καραμανλής ο Νεότερος κατάφερε στη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας να έχει όλες τις τύχες και τις ευτυχείς συγκυρίες με το μέρος του: ένα ΠΑΣΟΚ που του παραχωρούσε με ανακούφιση την εξουσία, εξουθενωμένο από την ευτέλεια και τη διαφθορά του, πολίτες έτοιμους να πειστούν με το πρώτο μασκαριλίκι τού οποιουδήποτε πολιτικάντη που θα υποσχόταν στον λόγο της τιμής του «καλύτερες μέρες», «πάταξη της διαφθοράς» και «μια καινούργια αρχή». Συνήθως, αρκεί μια δακρύβρεχτη φτηνοπαραγωγή πέντε λεπτών στο κεντρικό μπαλκόνι της πλατείας και της τηλεόρασης, για μια ολόκληρη τετραετία στην εξουσία. Και ο Καραμανλής ο Νεότερος κέρδισε δυο! Πρόκειται για λαό απελπισμένο; Πρόκειται για χρεοκοπία του ΠΑΣΟΚ και του πολιτικού συστήματος εν γένει; Πρόκειται για (εθνική) απόπειρα αυτοκτονίας; Για μαζοχισμό; Κι όμως, για κακή τύχη της πατρίδας, ο ευτραφής κάτοικος της Ραφήνας, με το επικοινωνιακό κοστουμάκι του λαϊκού παιδιού (που του ερχόταν κουτί), κέρδισε και τον δεύτερο γύρο, για να ξεκοκαλίσει η πεινασμένη από εξουσία παράταξή του ό,τι δεν πρόλαβε την πρώτη τετραετία, όπως ο αρχηγός της ξεκοκάλιζε τα παϊδάκια στα ταβερ-νεία ανά την επικράτεια εκφωνώντας ενίοτε και πύρινα μανιφέστα κατά της διαφθοράς!
Στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου Καραμανλή του Δευτέρου, η χώρα και οι πολίτες της βίωσαν (ανεξαρτήτως της κομματικής τους τοποθέτησης ή συμπάθειας) τη μεγαλύτερη απογοήτευση που ένιωσαν ποτέ για ηγέτη. Πέρα από την παροιμιώδη και κραυγαλέα του ανικανότητα, είχε και το απύθμενο θράσος να θεωρήσει ότι η διακυβέρνηση μιας χώρας αντιμετωπίζεται με διαγγέλματα! Επίσης, παροιμιώδης υπήρξε και η «απροθυμία» που επέδειξε να αντιμετωπίσει τις κατά συρροή αθλιότητες που ο Τύπος αποκαλεί ευγενικά «σκάνδαλα» και οι οποίες ήταν καραμπινάτες περιπτώσεις κακουργηματικών ενεργειών του κοινού ποινικού δικαίου.
Και τι προσδοκά πια κι αυτός ο πολιτικο-δημοσιογραφικός κόσμος από τη λύση της σιωπής αυτής της θλιβερής ασημαντότητας, αυτής της ηχηρής μετριότητας, του σιωπηλού και πρώην λαλίστατου Καραμανλή που εξευτέλισε τις (μεγάλες) προσδοκίες που γέννησε, που έσυρε τη χώρα στο μη περαιτέρω; Να πει τι; Να ομολογήσει τι; Να ψελλίσει τι; Το πιο κωμικοτραγικό αυτής της ιστορίας είναι οι προσπάθειες των αναλυτών της πολιτικής μας ζωής να ερμηνεύσουν τη σιωπή του!.. Ο άνθρωπος πάντα ήταν στη σιωπή, στη σιωπή του ανίκανου που καλύπτει η ρητορική και φαύλη κενότητα ενός ηγετίσκου που θεώρησε ότι θα κυβερνήσει παίζοντας παντομίμα, κουνώντας τα χεράκια του και κλείνοντας το ματάκι του. Αρκετά πληρώσαμε την ακατάσχετη και κενή περιεχομένου φλυαρία τού «καταλληλότερου», τον πόλεμο που κήρυξε κατά των μεγάλων συμφερόντων και της διαφθοράς! Αυτή η σιωπή του Καραμανλή είναι πραγματικά χρυσός για την πατρίδα, τους πολίτες της και τη δημοκρατία μας! Τουλάχιστον ας μην ξαναμιλήσει! Σίγουρα δεν θα μας κάνει σοφότερους, και κυρίως δεν θα μας λείψει καθόλου!