Ποιητής, διπλωμάτης, πολίτης του κόσμου, ο Γιώργος Βέης είναι ένας πολίτηςτης οικουμένης. Ταξιδεμένος από τους πιο λαμπρούς τόπους ως τα πλέον εξωτικά, σχεδόν μυθικά τοπία, έχει τη σπάνια τύχη του ανδρός που «πολλών δ’ ανθρώπων ίδεν άστεα καί νόον έγνω». Ζώντας ως ποιητής,με τον νόστο της γλώσσας στις αποσκευές του, προσθέτει σε κάθε ταξίδι έναν ακόμα «ξένο» στον εαυτό του που γίνεται φιλοξενούμενός του, μέσα από τη λυτρωτική διαδικασία της γενέθλιας γραφής.
Ποιητής, διπλωμάτης, πολίτης του κόσμου, ο Γιώργος Βέης είναι ένας πολίτηςτης οικουμένης. Ταξιδεμένος από τους πιο λαμπρούς τόπους ως τα πλέον εξωτικά, σχεδόν μυθικά τοπία, έχει τη σπάνια τύχη του ανδρός που «πολλών δ’ ανθρώπων ίδεν άστεα καί νόον έγνω». Ζώντας ως ποιητής,με τον νόστο της γλώσσας στις αποσκευές του, προσθέτει σε κάθε ταξίδι έναν ακόμα «ξένο» στον εαυτό του που γίνεται φιλοξενούμενός του, μέσα από τη λυτρωτική διαδικασία της γενέθλιας γραφής. Ένα ακόμα βιβλίο του, στο οποίο αναδεικνύεται η ποιητική των τόπων και των τοπίων του κόσμου μέσα από πόλεις, οδούς, περιπλανήσεις, ανθρώπους, συγκινήσεις, χειρονομίες, πάθη – σ’ ένα ενορχηστρωμένο κρεσέντο γεωγραφικών παραλλήλων και εντυπώσεων. Ακολουθώντας έναν ιδιότυπο τρόπο να μας αφηγείται τις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις, ο Βέης μοιάζει να μας σκέφτεται την ώρα που χάνεται χαζεύοντας σε δρόμους με άγνωστα ονόματα, τη στιγμή που χώνεται στο καφενείο μιας συνοικίας ή στην αίθουσα ενός παγκοσμίως γνωστού μουσείου. Μοιάζει να μας θέλει αυτόπτες μάρτυρες, καθώς συναντά τον Μπόρχες στην είσοδο της αργεντίνικης πρεσβείας στη Νέα Υόρκη. Σε αυτές τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις μιας περιπλανώμενης ζωής, η γεωγραφία γίνεται πατρίδα, οι συντριπτικές εναλλαγές τω ν τοπίων και τω ν ανθρώπων γίνονται καθημερινότητα, όπως τα βλέμματα και οι εκφράσεις των αισθημάτων γίνονται χαρακτήρες. Η αντίληψη ενός πολύχρωμου και πολύβουου κόσμου μεταφέρεται μέσα από προσωπικές εντυπώσεις θάμβους, απέχθειας, συνειρμών, ση μειώσεων, παραπομπών. Ο συγγραφέας υπομνηματίζει τη γεωγραφία μέσα από το παράλληλο ταξίδι του στον επίσης ολοζώντανο κόσμο των αναγνωσμάτων του, έτσι που να ταιριάζει ένα απόσπασμα του Βάλτερ Μπένγιαμιν σ’ έναν χαοτικό δρόμο της Μπανγκόκ. Πρόκειται για ένα ταξιδιωτικό ανάγνωσμα που διευρύνει τα μήκη και τα πλάτη των εσωτερικών μας οριζόντων.
Ξενοφών Μπρουντζάκης xenofonb@gmail.com