Η ευτραφής κυρία με την κυτταρίτιδα, την οξυζενέ κόμη και το νύχι κάγκελο έχει κάνει τη βουτιά της – δίχως φυσικά να βρέξει τρίχα, το κομμωτήριο τώρα με την κρίση είναι μια πολυτέλεια την οποία τη σέβεσαι πλέον.
Η κυρία κατά τα άλλα δεν είναι κάτι περισσότερο από μια συνηθισμένη μικροαστή της διπλανής και παραδιπλανής πόρτας. Μια απελπιστικά κοινότοπη κυράτσα, από αυτές που, αν τις αφήσεις ελεύθερες σ’ ένα σούπερ-μάρκετ για τα αναγκαία, θα σηκώσουν και τους τοίχους του κτηρίου. Αυτή η απεχθής φιγούρα, η ντίβα της απίστευτης μετριότητας στα πάντα, η μονίμως δυσαρεστημένη, με το ξινό ύφος, χειμώνα καλοκαίρι, σαν να μυρίζει την εσωτερικότητά της, συνεχίζει να καπνίζει στην πλαζ αρειμανίως. Στο πλάι στην αμμουδιά, μια ιδιότυπη φυτεία από φυτεμένα αποτσίγαρα. Γόπες πνιγμένες στην άμμο.
Και δεν είναι η μόνη, οι περισσότεροι από τους συμπαθείς λουόμενους, όλοι αυτοί που τους φταίει ο διπλανός τους, το σύστημα, η άδικη κοινωνία, το ΔΝΤ, η κρίση και η κακή τους μοίρα, σβήνουν το ντέρτι τους στην άμμο, φυτεύουν το παλιοτσίγαρό τους στις παραλίες, ακόμα κι αν παντού υπάρχουν κάδοι για να ξεφορτωθούν εύκολα και άμεσα τις βρομιές τους. Τους φταίει το σύστημα, η άδικη πολιτική κι ο καπιταλισμός, που δεν κουνάνε τα βαρύτιμα οπίσθιά τους να πετάξουν το σβησμένο τους αποτσίγαρο στον δίπλα κάδο που ΥΠΑΡΧΕΙ. Στο λιτό και απέριττο και ιδιόκτητο σπιτάκι τους, που φυσικά είναι πιο πολύτιμο από τις παραλίες, αν το τασάκι βρίσκεται στα δυο μέτρα πετούν τη στάχτη στο καλογυαλισμένο τους παρκέ;
Ωστόσο, αν βρεθείτε – που το απεύχομαι, άλλα δύσκολα θα το αποφύγετε – μπροστά στο σύνηθες φαινόμενο της πλατινέ καπνίζουσας και καπνισμένης υπάρξεως, μην τολμήσετε και διαμαρτυρηθείτε, όσο ευγενικά και αν το θέσετε το θέμα, γιατί το μπουλντόκ, ο μαλλιαρός κοντόκωλος τσαμπουκάς, ο σύζυγος της πλατινέ φαντασίας της παραλίας, θα παρεξηγηθεί. «Θα πεις, ρε μαλάκα, στη γυναίκα μου εσύ πού θα σβήνει το τσιγάρο της; Και ποιος είσαι συ, ρε μαλάκα»; Ο σύζυγος, κλασική περίπτωση επαρχιώτη φορολογούμενου, πολίτη ελευθερόφρονα και συνειδητοποιημένου στα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, ανδρός σοφού που έχει
γνώμη επί παντός του επιστητού, με το δίκιο του ο άνθρωπος θα παρεξηγηθεί, καθότι η σύζυγός του αποτελεί υπόδειγμα, την έχει τιμή του και καμάρι του – οι άλλες όλες είναι – ας πούμε – επιλήψιμης φήμης, κι αυτό είναι γνωστό. Να πάει στη μάνα του να κάνει παρατηρήσεις ο κρυόκωλος σπαστικός που τον ενοχλούν δυο – τρεις γόπες στην άμμο. Και πού να τη βάλει τη γόπα η κυρία του; Μου λέτε; Και στο κάτω – κάτω, δική του είναι η παραλία; Ο σοβαρός Έλλην και αρρενωπός άνδρας έχει τα ακαταμάχητα επιχειρήματά του. Είναι πλασμένος από δικαιώματα και δημοκρατία· δεν δέχεται να θέτει υπό αμφισβήτηση τον πολιτισμό του ο κάθε χλιμίτζουρας με τις παραξενιές του.
Η αλήθεια είναι ότι στις περισσότερες παραλίες υπάρχουν κάδοι για τα απορρίμματα σε λογικές αποστάσεις, έτσι ώστε να μπορεί ο καθένας να εξυπηρετείται, και το σημαντικότερο να αποφεύγεται η ρύπανση των τόσο πολύτιμων – αν μας μείνουν τελικά – παραλιών της χώρας. Θα ήταν χρήσιμο φέτος στις παραλίες να αναπτυχθεί ένα νέο υπερκομματικό κίνημα αγανακτισμένων λουομένων ενάντια σε όποιον ρυπαίνει τις ακτές. Ας ξεκινήσουμε την επανάσταση, που είναι και της μόδας στις μέρες μας, πετώντας τα αποτσίγαρα στους κάδους σβηστά και με προσοχή. Θα είναι ένα θετικό βήμα, που θα μας βοηθήσει καθοριστικά στο να πάρουμε την επόμενη δόση δανεικών που μας περιμένει τον Σεπτέμβριο.