Υπάρχουν ενδιαφέρουσες ποικιλίες ηλιθίων, που δίνουν τα ρέστα τους προκειμένου να μην περάσουν απαρατήρητοι. Η πιο θλιβερή περίπτωση είναι αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους ξύπνιους μέσα από την κομματική τους ταυτότητα.

Υπάρχουν ενδιαφέρουσες ποικιλίες ηλιθίων, που δίνουν τα ρέστα τους προκειμένου να μην περάσουν απαρατήρητοι. Η πιο θλιβερή περίπτωση είναι αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους ξύπνιους μέσα από την κομματική τους ταυτότητα. Αυτό και μόνο συνιστά την υπέρτατη ηλιθιότητα και αποκτά «διεθνιστικές» διαστάσεις κρετινισμού. Πρόκειται για γκασμάδες κανονικούς, ανθρώπους συμπλεγματικούς με ελάχιστη αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμό, που σχηματίζουν μια πλαστή ταυτότητα στις διάφορες πρόθυμες κομματικές παρατάξεις που στρατολογούν θύματα. Εις αντιστάθμισμα ο κομματικός μηχανισμός μετατρέπει τον εγνωσμένης ηλιθιότητας πιστό της σε μέγα αναλυτή, σε άνθρωπο που για όλα έχει εύκαιρη μια απάντηση «επιστημονική», σοσιαλιστικού συνήθως περιεχομένου. Από το αν υπάρχει Θεός έως το χρέος της χώρας, ο ηλίθιος έχει τη λύση στο τσεπάκι του και καγχάζει αγέρωχος. Βασικό χαρακτηριστικό τού ηλίθιου είναι ότι δεν δέχεται και προφανώς δεν ακούει την άλλη άποψη, γιατί ως δογματικός ξέρει την εξ αποκαλύψεως κομματική αλήθεια. Ένα ακόμα προσόν του ηλιθίου είναι ότι δεν κουράζεται ποτέ. Αμετακίνητος σαν τούβλο, κανονικός κρετίνος, δεν έχει αμφιβολίες. Πιστεύει ότι είναι εκλεκτός από ταξική επιφοίτηση. Ολοκληρωτικός, φασίστας ως το μεδούλι, αγωνίζεται να επιβάλει τη δικτατορία της ηλιθιότητάς του.