Ποιος μπορούσε να φανταστεί, τον Οκτώβριο του 2009, ότι, ύστερα από δύο χρόνια διακυ­βέρνησης από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, η ελληνική κοινωνία, βιώνοντας μια πρωτοφανή για τις τελευ­ταίες δεκαετίες καταστροφή και στο χείλος μιας πτώχευσης, θα είχε για κεντρικά αιτήματα εκείνα που έφεραν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία πριν από ακρι­βώς 40 χρόνια;

♦ Λαϊκή κυριαρχία.

♦ Εθνική ανεξαρτησία.

♦ Κοινωνική απελευθέρωση.

♦ Η Ελλάδα στους Έλληνες.

Ποιος θα φανταζόταν ότι οι υπεύ­θυνοι αυτής της καταστροφής, ο ίδιος ο πρωθυπουργός και οι επιτελάρχες του, οι υπουργοί των κατ’ εξοχήν «κοι­νωνικών» υπουργείων, που ανέλαβαν με τη μεγαλύτερη θέρμη να εφαρ­μόσουν τις φονικές για την κοινωνία εντολές της τρόικας, θα επιδίωκαν, ύστερα από τόση κατακραυγή, όχι μό­νο να διατηρήσουν την εξουσία τους, αλλά και να ηγηθούν του ΠΑΣΟΚ θέ­λοντας να γίνουν – ή… να ξαναγίνουν – πρωθυπουργοί;

1 Ο Γιώργος Παπανδρέου, ο πρω­θυπουργός που παρέδωσε τη χώρα στην τρόικα με τους χειρότερους όρους, που δεν διαπραγματεύθηκε ποτέ τίποτε, που παρακολουθούσε σαν θεατής και αποδεχόταν ό,τι του έφερναν μπροστά του η τρόικα και ο Παπακωνσταντίνου, ο αμέτοχος πρω­θυπουργός, θέλει να παραμείνει στη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ – άγνωστο για πόσο.

2 Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος σε έναν βαθμό σχεδίασε – από την περασμένη άνοιξη – και τελικά ανέλα­βε το ξεπούλημα της χώρας, ο οποίος είχε την «πατρότητα» της σύνδεσης του χαρατσιού για τα ακίνητα με το δι­καίωμα των ανθρώπων στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος κατά παράβαση ακόμη και της ευρωπαϊκής νομοθεσί­ας, θέλει να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ διαδε­χόμενος τον Παπανδρέου.

3 Ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο άνθρω­πος που ξεθεμελίωσε σε πρώτη φάση το ασφαλιστικό, που τσεκουρώνει την Υγεία αδειάζοντας από Ια­νουάριο ακόμη και τα νοσοκομεία από γιατρούς, εμφανίζεται ως μελλο­ντικός ηγέτης και του ΠΑΣΟΚ και της χώρας έχοντας διακηρύξει με κάθε τρόπο την πίστη και την υποταγή του στους δανειστές.

4 Η Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία ως υπουργός Παιδείας καταργεί το άσυλο, παραδίδει τα πανεπιστήμια στους ιδιώτες, στερεί από παιδιά της περιφέρειας την πρόσβαση στο σχο­λείο και αδυνατεί ακόμη και σήμερα, λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, να παραδώσει τα βιβλία στους μαθη­τές, είναι κι αυτή στη χορεία των επί­δοξων διαδόχων του Παπανδρέου. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο οποί­ος ως υπουργός Ανάπτυξης έχει σχεδόν μοναδικό έργο να υλοποιήσει τις εκτός ευρωπαϊκής νομιμότητας Ει­δικές Οικονομικές Ζώνες για χάρη της Γερμανίας, βγήκε στο μεϊντάνι και επι­σήμως διεκδικώντας κι αυτός την κομ­ματική ηγεσία.

«Η δική μας διετής διακυβέρνηση οδήγησε σε αδιέξοδα, κοινωνικά, οι­κονομικά, εθνικά. Οδήγησε σε φτώ­χεια και κοινωνική αποσύνθεση, πρω­τοφανή οικονομική ύφεση που φτάνει το 5% και πλέον, σε εθνική ταπείνω­ση, εθνική αναξιοπρέπεια και κρατική αποδιοργάνωση».

Αυτή η ομολογία του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, η οποία συμπεριλαμβάνει όλους όσοι συμμετείχαν στη διετή διακυβέρνηση, όλους όσοι έπαιξαν πρωταγωνιστικούς ρόλους, είναι η πληρέστερη, η πιο περιεκτική αποτί­μηση μιας διακυβέρνησης που υπήρ­ξε καταστροφική, χωρίς καμιά δόση υπερβολής.

Και συμπεριλαμβάνει όχι μόνο τον Παπανδρέου και όσους σήμερα αυτοπαρουσιάζονται ως διάδοχοί του, αλλά και όσους στήριζαν με μεγάλη προθυ­μία τα μνημόνια και τα εξοντωτικά ορι­ζόντια μέτρα κατά των εργαζομένων, προτιμώντας σήμερα να κρύβονται στη σκιά, παραμένοντας όμως στους υπουργικούς θώκους τους. Είναι οι λε­γόμενες γνωστές – μέσα στο ΠΑΣΟΚ – «σκιές», που είτε αποτελούν τα κρυ­φά επιτελεία του αρχηγού είτε περιμέ­νουν κάποιοι να «καούν» για να διεκδικήσουν οι ίδιοι μια θέση κάτω από τον κομματικό πράσινο ήλιο.

Συμπεριλαμβάνει όλους όσοι συ­νέβαλαν στην αποδιοργάνωση και τη διάλυση του κράτους, όσοι υπήρξαν βασιλικότεροι της τρόικας, όσοι τε­χνηέντως απέφυγαν να εκτεθούν αλ­λά συνέβαλαν τα μέγιστα στη φτώχεια και την κοινωνική αποσύνθεση, στην πρωτοφανή οικονομική ύφεση, στην κατασυκοφάντηση της κοινωνίας, τη σκληρή καταστολή των διαδηλώσεων. Και συνέβαλαν γενικότερα στην εθνι­κή ταπείνωση και την εθνική αναξιο­πρέπεια.

Όλοι αυτοί αποτελούν τα εμπόδια για το ξεκαθάρισμα του πολιτικού το­πίου, την ανάδειξη νέων ηγεσιών από ανθρώπους νέους όχι μόνο στην ηλι­κία, αλλά και με στόχο και ικανότητα να συμβάλουν στην ανατροπή του κα­θεστώτος της υποτέλειας, της πτώχευ­σης και της εξαθλίωσης.

Συμπεριλαμβάνει όλους όσοι έχουν σβήσει από το λεξιλόγιό τους τη λέξη ΑΝΑΝΕΩΣΗ και προσπαθούν να απο­φύγουν να αναλάβουν τις τεράστιες ευθύνες που έχουν.

Αν στο ΠΑΣΟΚ έχουν μείνει ζωντα­νές δυνάμεις, πρέπει να απαιτήσουν στην ηγεσία να έλθουν νέες δυνάμεις, νέα πρόσωπα και νέες ιδέες από νεό­τερες γενιές. Χρειάζεται να προκαλέ­σουν ένα ισχυρότατο ριζοσπαστικό και ανανεωτικό σοκ στο κόμμα τους, ανά­λογο με αυτό που έχει υποστεί η ελλη­νική κοινωνία.

Στην πραγματικότητα, ο μόνος ικα­νός να τους στείλει στον σκουπιδοτε­νεκέ της Ιστορίας είναι ο ελληνικός λαός. Η οικειοθελής αποχώρησή τους απαιτεί γενναιότητα που κανείς, όπως φαίνεται, δεν διαθέτει…