Η ενδεχόμενη αλλαγή ηγεσίας στη Γάλλια δημιουργεί νέες προϋποθέσεις για την Ευρώπη της Μέρκελ και του Σαρκοζί, έτσι όπως πολύ καλά γνωρίσαμε;

Η ενδεχόμενη αλλαγή ηγεσίας στη Γάλλια δημιουργεί νέες προϋποθέσεις για την Ευρώπη της Μέρκελ και του Σαρκοζί, έτσι όπως πολύ καλά γνωρίσαμε; Το δίχως άλλο, ναι. Έχω δε τη βεβαιότητα ότι οι περισσότεροι στη χώρα μας έχουν την ίδια γνώμη – αν βέβαια εξαιρέσεις… τους καθολικά διαμαρτυρόμενους Έλληνες αριστερούς, οι οποίοι αποτελούν παγκόσμια ξεφτέρια πολιτικής ανάλυσης, που ισοπεδώνουν με τον ιδεολογικό τους οδοστρωτήρα ό,τι ξεπερνά τα ελάχιστα κομματικά τους σύνορα…

«Πάντα ήμουν σοσιαλιστής. Εντάχθηκα από νωρίς στη σοσιαλδημοκρατική τάση, τη μόνη που συνδυάζει την ισότητα με την ελευθερία. Γνωρίζω ότι, για να υπάρξει κατανομή του πλούτου, πρέπει πρώτα εκείνος να παραχθεί. Αλλά είμαι βαθύτατα πεπεισμένος ότι η αγορά δεν πρέπει να παραμείνει ανεξέλεγκτη.

Σήμερα η αυτοκρατορία του χρήματος τίθεται ξανά στο εδώλιο. Το χρήμα κυριαρχεί. Ήταν εργαλείο, έγινε αφεντικό.

Ενώ το χρήμα έπρεπε να υπηρετεί την πραγματική οικονομία, ανάγεται σε μέτρο των πάντων, σε κριτήριο της ανθρώπινης ζωής. Έχετε χρήματα; Έχετε τα πάντα. Το χρήμα είναι ο νόμος και οι προφήτες. Δεν τρέφω την ψευδαίσθηση ότι μπορώ να θέσω τέρμα στην εξουσία του. Αλλά μπορώ να προτείνω ισχυρά αντίβαρα: να επικρατήσουν η παραγωγική οικονομία και όχι το χρηματοοικονομικό σύστημα, οι επιχειρήσεις και όχι οι τράπεζες, οι επενδυτές και όχι οι εισοδηματίες, η εργασία και όχι το κεφάλαιο, η πολιτική και όχι η αγορές, το γενικό συμφέρον και όχι το γρήγορο κέρδος, η αξιοκρατία και όχι τα εκ γενετής προνόμια, η κοινωνική ανέλιξη και όχι η κληρονομιά, η αξιοπρέπεια και όχι η απληστία, η δικαιοσύνη και όχι η ανισότητα, η Δημοκρατία και όχι τα επιμέρους συμφέροντα»!

Φρανσουά Ολάντ

«Να αλλάξουμε το πεπρωμένο»,

Εκδόσεις: Πόλις