Ο Έλιοτ έγινε ευρύτερα γνωστός στο ελληνικό κοι­νό από την επιρροή που άσκησε η ποίησή του στον Γιώργο Σεφέρη. «Υπάρχουν κριτικοί στον τόπο μας που λένε πως στα λίγα ποιήματα που έχω γράψει, διακρίνουν την επίδραση του Έλιοτ, πράγμα που δεν με παραξενεύει πολύ γιατί δεν πιστεύω να υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη» («Γράμμα σ’ έναν ξένο φίλο», 1948).

Εισαγωγή,Μετάφραση, Σχόλια: Χάρης Βλαβιανός 

Εκδόσεις: Πατάκης 

Σελ.: 169 

Ο Έλιοτ έγινε ευρύτερα γνωστός στο ελληνικό κοι­νό από την επιρροή που άσκησε η ποίησή του στον Γιώργο Σεφέρη. «Υπάρχουν κριτικοί στον τόπο μας που λένε πως στα λίγα ποιήματα που έχω γράψει, διακρίνουν την επίδραση του Έλιοτ, πράγμα που δεν με παραξενεύει πολύ γιατί δεν πιστεύω να υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη» («Γράμμα σ’ έναν ξένο φίλο», 1948). πόσο όμως γνωστό μπορεί να γίνει ένα σημαντικό ποιητικό έργο σαν τα «Τέσσερα κουαρτέτα»; Αυτό που μας συνδέει με την ποίηση είναι το καινούργιο, ό,τι δηλαδή προστίθε­ται από ανάγνωση σε ανάγνωση. Για αυτό, η ποί­ηση σχετίζεται με τον χρόνο και την αίσθησή του μέσα από τις λέξεις – γιατί η ποίηση είναι λέξεις και οι λέξεις, σημασίες που επεκτείνονται στην ίδια τη ζωή σαν μια ολοκληρωτική αίσθηση. Ο Χάρης Βλα­βιανός, ποιητής και μεταφραστής αλλά και εκδότης της «ποιητικής», ενός ξεχωριστού περιοδικού για την ποίηση, μας δίνει τη δική του μεταφραστική και – κατά συνέπεια – αναγνωστική εκδοχή για το τελευταίο ποιητικό έργο του Έλιοτ, που από τον ίδιο τον ποιητή θεωρήθηκε το σημαντικότερό του. Η μετάφραση υποστηρίζεται από εκτενή εισαγωγή και λεπτομερή σχολιασμό που βοηθούν σημαντικά στην κατανόηση του ποιητικού έργου. Το βιβλίο μοιάζει να ανασαίνει και να γίνεται φιλικό και στον απλό αναγνώστη της ποίησης, του οποίου οι απαι­τήσεις περιορίζονται στην απόλαυση του ποιήμα­τος. Σημαντικό είναι το τόλμημα του Βλαβιανού να παραθέσει το αγγλικό πρωτότυπο πλάι στην ελληνική μεταφραστική εκδοχή. Τα κουαρτέτα είναι έργο ωριμότητας στο οποίο αντιμετωπίζεται στοχαστικά το σκοτεινό φάσμα του θανάτου.

Ξενοφών Μπρουντζάκης