Την Ελληνική Δημοκρατία, όπως αυτή εγκαθιδρύθηκε και εξελίχτηκε από τη μεταχουντική περίοδο ώς τις μέρες μας, εξετάζει με τον ιδιότυπο τρόπο σκέψης του ο Έλληνας στοχαστής Κώστας Ζουράρις.

Εκδόσεις: Αρμός 

Σελ.: 404 

Την Ελληνική Δημοκρατία, όπως αυτή εγκαθιδρύθηκε και εξελίχτηκε από τη μεταχουντική περίοδο ώς τις μέρες μας, εξετάζει με τον ιδιότυπο τρόπο σκέψης του ο Έλληνας στοχαστής Κώστας Ζουράρις. Μέσα από μια προκλητικά αξιοπρόσεκτη οπτική, η οποία βασίζεται στην πολιτική της πολιτισμικής διαχείρισης του ελληνισμού, ο Ζουράρις κάνει οξύτατες πολιτικές – φιλολογικές – ιστορικές παρατηρήσεις ερμηνεύοντας την ακμή και παρακμή των τελευταίων δεκαετιών διακυβέρνησης από ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, το οποίο εκφραζόταν κατά κύριο λόγο από τα δυο μεγάλα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας. Σταθερό σημείο αναφοράς για την κατανόηση τού εξαμβλώματος της μεταπολιτευτικής κοινωνίας αποτελούν τα πρώτα χρόνια της μετα-κατοχικής, μεταπολιτευτικής περιόδου 1946 -1949. Η νέα μεταπολίτευση του ’74 οργανώθηκε κατά τα γνωστά πρότυπα διακυβέρνησης του κράτους. Ο κυρίαρχος δικομματισμός κρατούσε την κοινωνία δέσμια πελατειακών σχέσεων, οι οποίες είχαν στέρεα θεμέλια στην ακλόνητη κομματοκρατία, τη βασική πληγή του ελληνισμού – η οποία υπερέχει συντριπτικά τουεθνικού συμφέροντος… Ο ανατρεπτικός λόγος του Ζουράρι, δίχως να παραβλέπει την τρέχουσα αλλά και την παρελθούσα ιστορική πραγματικότητα, διαλέγεται με τον κάθε πολίτη ατομικά και με την κοινωνία συλλογικά, μέσα από την ξεχασμένη ψυχή του ελληνισμού, που δεν είναι άλλη από τα γραπτά διαχρονικά τεκμήρια του πολιτισμού μας.Έτσι, στην αναζήτηση φωτός και διεξόδου από την Ιλιάδα ώς το Άξιον Εστί, ο Ζουράρις μεταγράφει πολιτικά την ποίηση φέρνοντάς μας αντιμέτωπους με την ταυτότητά μας, που κρατά λυτρωτικές αποστάσεις από την παρακμιακή δημοκρατία των συντεχνιακών και συνδικαλιστικών μικρόκοσμων,αλλά κι απ’ τον τριτοκοσμικό κοινοβουλευτισμό των πλουτοκρατών και τραπεζιτών του δικομματισμού και της κομματοκρατίας.

Ξενοφών Μπρουντζάκης