Ένας μικρός τόπος, αλλά θαυμαστός, είναι ο χώρος στον οποίο μεγαλώνει ένα επίσης μικρό και θαυμαστής ομορφιάς νεαρό αγόρι, που το αποπλανά η ίδια του η όψη – τόσο όμορφο είναι! Αυτό αποτελεί και το κλειδί της αφήγησης, που θα φέρει αντιμέτωπο τον όμορφο αλαφροΐσκιωτο Γιάννο με την τερατομορφία της καθημερινής ζωής.

Εκδόσεις: Καστανιώτης 

Σελ.: 296 

Ένας μικρός τόπος, αλλά θαυμαστός, είναι ο χώρος στον οποίο μεγαλώνει ένα επίσης μικρό και θαυμαστής ομορφιάς νεαρό αγόρι, που το αποπλανά η ίδια του η όψη – τόσο όμορφο είναι! Αυτό αποτελεί και το κλειδί της αφήγησης, που θα φέρει αντιμέτωπο τον όμορφο αλαφροΐσκιωτο Γιάννο με την τερατομορφία της καθημερινής ζωής. Ο συγγραφέας, ηθελημένα ή αθέλητα – λί­γη ση μασία έχει -, παραλληλίζει τον τόπο με το πρόσωπο, του οποίου η ομορφιά αναπαρίσταται μέσα από όψεις απόλυτης αθωότητας. Έτσι κι ο Γιάννος με τα σπαστά μακριά του μαλλιά, είναι όμορφος όπως ακριβώς τα χιόνια που μένουν άλιωτα την άνοιξη στα βουνά, στις κορυφές των οποίων οι αέρηδες σφυρίζουν σαν φίδια. Ο κόσμος του μυθιστορήματος κινείται μέσα από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του ήρωα, που ελαφροσκέπτεται – σαν σε όνειρο – απαλλάσσο­ντάς τον από τις επώδυνες πραγματικότητες της εποχής μέσα στην οποία υπάρχει. Ο Μήτσου σε αυτό το μυθιστόρημα πετυχαίνει πολλά, αποφεύ­γοντας κυρίως επιδέξια τις παγίδες μιας υπερφορτωμένης λογοτεχνικά ιστορικής περιόδου, χάρη στη λογοτεχνική του ικανότητα. Η αθώα αλλά ταυτόχρονα και πανίσχυρη ιδέα της ομορ­φιάς, ανατρεπτική και τρομακτική συγχρόνως, έρχεται σε αντιπαράθεση με την αναίρεσή της: την ασχήμια, τη βλακεία, την ανείπωτη σκληρό­τητα – ιστορική, πολιτική, κοινωνική και εν τέλει πολιτισμική. Και από τις δυο πλευρές στην ουσία η σύγκρουση γίνεται με όρους σκληρότητας. Ο «Κίτρινος στρατιώτης» ξεκινά τη θητεία του στα μέτωπα της Μέσης Ανατολής, τραυματίζεται στην Ιταλία κι ανάπηρος πλην παρασημοφορη­μένος επιστρέφει στο χωριό του, όπου όλα έχουν αλλάξει. Η νέα συνθήκη τον φέρνει αντιμέτωπο με την τρέλα! 

Ξενοφών Μπρουντζάκης