Γράφει η Σίσσυ Παπαδάκη

Γράφει η Σίσσυ Παπαδάκη

Το δωμάτιο ασφυκτικά γεμάτο από όλους τους γείτονες που είχαν μαζευτεί γύρω από την ασπρόμαυρη τηλεόραση, αλλά ο ορίζοντάς μας μόλις είχε διευρυνθεί κατά 320.000 χιλιόμετρα. Όση η απόσταση έως τη Σελήνη, όπου βημάτιζε εκείνη τη μέρα του 1969 ο Νιλ Άρμστρονγκ. Δύο χρόνια μετά το ταξίδι του, ο αστροναύτης, που πέθανε πρόσφατα, τελείωνε την ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, διηγούμενος μια ιστορία: Ένας άνδρας παρουσιάστηκε μπροστά σε έναν σοφό κρατώντας στο χέρι ένα πουλάκι. «Είναι νεκρό ή ζωντανό;» τον ρώτησε. Αν ο σοφός απαντούσε «νεκρό», ο άνδρας θα άφηνε το πουλάκι να πετάξει για να τον διαψεύσει. Στην αντίθετη απάντηση, θα το συνέτριβε. Ο σοφός δίστασε λίγο και είπε: «Κύριε, η απάντηση είναι στα χέρια σας». Αυτό που ήθελε να πει ο Άρμστρογκ, όπως εξήγησε, ήταν πως αυτό που μετράει περισσότερο είναι οι αποφάσεις τις οποίες παίρνουμε οι ίδιοι κι όχι αυτές που εναποθέτουμε σε «σοφούς». Σαράντα χρόνια μετά, όλοι έχουμε από μια τηλεόραση, που την παρακολουθούμε μονάχοι. Κανένας ορίζοντας δεν διευρύνεται, ο φόβος μας αυξάνεται και ψάχνουμε κάποιον «σοφό» για να τον απαλύνει. Άραγε, άλλος πολιτισμός ήταν αυτός που μας οδηγούσε στο φεγγάρι;