Ναι, είναι αλήθεια ότι οι κυβερνώντες μετέτρεψαν το ταξίδι του Γάλλου προέδρου σε επικοινωνιακό πανηγύρι…

Για να μην επαναλαμβανόμαστε, μόνο μερικές επισημάνσεις ως προς την επίσκεψη του Φρανσουά Ολάντ στην Αθήνα. Ναι, είναι αλήθεια ότι οι κυβερνώντες μετέτρεψαν το ταξίδι του Γάλλου προέδρου σε επικοινωνιακό πανηγύρι (τους τα χάλασε λίγο η απεργία των δημοσιογράφων, όσων δηλαδή την τήρησαν, αλλά τα κατάφεραν παρά ταύτα). Από την πλευρά του, όμως, ο Ολάντ κάθε άλλο παρά σε… επικοινωνιακή φιέστα συμμετείχε. Στην ατζέντα του περιλαμβάνονταν συγκεκριμένα, ιεραρχημένα, εθνικά συμφέροντα, τα οποία και προώθησε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη χώρα μας, όπως θα έπρεπε να έχει – ίσως λέμε – κάνει και η Αθήνα, η οποία για ακόμη μια φορά εμφανίστηκε να κατευθύνεται στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Όπου την πάει ο άνεμος. Ό,τι έρθει κι ό,τι φύγει. Ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε. Ή μάλλον ό,τι δεν πιούμε, καθώς ο Γάλλος πρόεδρος μπορεί να αρνήθηκε πως ήρθε να πουλήσει εξοπλισμούς, αλλά παραδέχτηκε στεγνά ότι οι γαλλικές επιχειρήσεις ενδιαφέρονται μεταξύ άλλων για το… νερό. Και κάτι ακόμη: η κυβέρνηση χάρηκε, λέει, που ο Ολάντ αναγνώρισε δημοσίως τις σκληρές θυσίες του ελληνικού λαού, αλλά και την… παραδοσιακή φιλία που ενώνει τις δύο χώρες. Στο πλαίσιο μάλιστα αυτής της «παράδοσης» ο Γάλλος πρόεδρος ευχαρίστησε την Αθήνα για τα ταχύτατα αντανακλαστικά που επέδειξε η τελευταία προσφέροντας «πρώτη» την πολιτική της στήριξη στο Παρίσι για την επιχείρηση στο Μάλι. Μεγάλη «τιμή» αυτή η πρωτιά, δεν λέμε, αλλά τι ακριβώς εξυπηρετούν τέτοιου είδους «κομπλιμέντα» σε μια περίοδο που οργανώσεις στις γειτονικές χώρες του Μάλι προχωρούν στη μια απαγωγή μετά την άλλη ως «αντίποινα» στις γαλλικές στρατιωτικές επιχειρήσεις και ήδη κρατούν έναν συμπολίτη μας στα χέρια τους;

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.