Οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών είχαν την επαγγελματική δυνατότητα και τη δέουσα υπηρεσιακή ευσυνειδησία, προκειμένου να ελέγξουν το φορολογικό προφίλ των προσώπων που περιλαμβάνονταν στη «λίστα Λαγκάρντ».

Οι… απρόθυμοι
Ήταν η εποχή που η ομάδα για τον φορολογικό έλεγχο του μεγάλου πλούτου, στην προσπάθειά της να φέρει έσοδα στα στεγνά ταμεία του κράτους, έφτασε στο σημείο να πιέζει φορτικά για να πάρει στα χέρια της την επίμαχη λίστα, πλην όμως με πενιχρά αποτελέσματα.
Στην προσπάθεια μάλιστα αυτή, έφτασε μέχρι το γραφείο του εκπροσώπου του ΔΝΤ Κρις Πιγκάλ, στον 4ο όροφο του υπουργείου, ώστε να ρίξει το ειδικό του βάρος για την αξιοποίηση των στοιχείων, αλλά εκείνος, όπως υποστήριξε ο Αθανασίου, τους απέφευγε με διπλωματικό τρόπο και μάλλον τους αποθάρρυνε στην προσπάθειά τους, ψελλίζοντας ακαταλαβίστικα ότι «αυτά είναι δουλειά της ελληνικής κυβέρνησης».
Γιατί τόση απροθυμία από την πολιτική ηγεσία; Στο ερώτημα αυτό δεν έχει απαντήσει μέχρι στιγμής η Προκαταρκτική Επιτροπή της Βουλής, η οποία έλαβε παράταση μέχρι τις 29 του μήνα για να καταλήξει σε πόρισμα. Η πλευρά της πλειοψηφίας, που αποφάσισε, όπως όλα βοούν, με πολιτικά κριτήρια την περιχαράκωση της υπόθεσης αποκλειστικά στο πρόσωπο του Παπακωνσταντίνου, έχει ήδη πειστεί για την ενοχή του, αλλά, όπως εξομολογούνται βουλευτές, δεν μπορούν να τεκμηριώσουν στην παρούσα φάση τίποτε παραπάνω από πλημμέλημα, ενώ αυτοί θέλουν να αποδειχθεί δόλος, ώστε να έχει ανάλογη ποινική αντιμετώπιση.
Οι συνολικά 34 συνεργάτες του τέως υπουργού, που εξετάστηκαν με διαδικασία – εξπρές σε μια μόλις ημέρα, αρνήθηκαν ότι κάποιος από αυτούς, όπως έχει ισχυριστεί ο άλλοτε πολιτικός τους προϊστάμενος, κλήθηκε να παραλάβει το αρχικό CD, το οποίο περιέργως χάθηκε. Ας ελπίσουμε ο κ. Παπακωνσταντίνου να τηρήσει την υπόσχεσή του ότι θα αποκαλύψει, θεσμικά, όπως είπε, το όνομα του υπαλλήλου στη Βουλή.
Και η άλλοτε στενή συνεργάτιδα του Ι. Διώτη, Γαλάτεια Μανέ, κατέθεσε αυτό που συμπληρωματικά είπε και στη Δικαιοσύνη, ότι δηλαδή κάποια στιγμή κλήθηκε να αντιγράψει μια μονάδα ψηφιακής μνήμης (memory stick), αλλά ουδέποτε της ζητήθηκε να διαγράψει κάποιο USB.
Ο τέως επικεφαλής του ΣΔΟΕ εμφανίζεται να έχει παραλάβει ένα stick από τον Παπακωνσταντίνου, ο οποίος μετέγραψε το CD που στη συνέχεια έχασε και, αφού το μετέγραψε και αυτός, λέει τώρα ότι κατέστρεψε το προηγούμενο. Βγαίνει νόημα από όλα αυτά;
Είναι αναγκαίο κάποια βάσιμη εξήγηση να δώσουν γι’ αυτόν τον κύκλο της απώλειας οι δύο από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, αλλά και ο Βενιζέλος για τη σκανδαλιστική οκνηρία του στην αξιοποίηση των επίμαχων στοιχείων.
Αν πιστέψουμε τον Αθανασίου, πάντως, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρότερα από όσο δείχνουν. Διαπιστώσαμε – λέει σε μια από τις πολλές άνωθεν αναφορές του (στις 18.2.2012) – «μεγάλη αδράνεια από την πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία του υπουργείου. Και μετά βασάνων συγκροτήθηκαν συνεργεία για να ελέγξουν φυσικά πρόσωπα που δεν δήλωναν αγορές μεγάλων περιουσιακών στοιχείων. Στους υποψήφιους, περιλαμβάνονταν εφοπλιστές, πολιτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι ανώτερων βαθμίδων, παράγοντες του ποδοσφαίρου, των ΜΜΕ, κ. ά., στους οποίους ποτέ δεν έχει διενεργηθεί έλεγχος πόθεν έσχες από γενέσεως του ελληνικού κράτους».
Τα λεφτά
Είναι προφανές ότι «λεφτά υπάρχουν». Όμως χρειάζεται και πολιτική απόφαση να τα εντοπίσεις, αντί να ξεζουμίζεις με μένος που εκπλήσσει συνεχώς τους ίδιους…
Καταθέτοντας χθες η Αικατερίνη Φραντζεσκάκη, υπεύθυνη της Ομάδας Ελέγχου του μεγάλου πλούτου, κινήθηκε στην παραπάνω γραμμή, εκθέτοντας δυσάρεστα όσους απέφυγαν να αξιοποιήσουν τη λίστα και αφήνοντας σοβαρές αιχμές ακόμα και σε βάρος του σημερινού υφυπουργού, αρμόδιου για τα έσοδα, Γ. Μαυραγάνη.
«Η λίστα θα βοηθούσε στους ελέγχους. Θα είχαμε εντοπίσει πολύ πιο γρήγορα εκείνες τις περιπτώσεις που έπρεπε να ελεγχθούν και κατά συνέπεια θα εισέρρεαν πιο εύκολα έσοδα στα δημόσια ταμεία» είπε όσο πιο απλά γινόταν.
Και εξήγησε ότι πολλά από τα πρόσωπα που περιλαμβάνονται στη λίστα και τα οποία γνώριζε από το 2010 ο Παπακωνσταντίνου (σ.σ.: και ο Βενιζέλος στη συνέχεια;) είναι τα ίδια με αυτά που περιλαμβάνει ο κατάλογος των 1.750 «πλουσίων» που κατάρτισε η ομάδα της πριν από λίγους μήνες. Πρόσθεσε μάλιστα αιχμηρά ότι, μολονότι το υπουργείο είχε την αρμοδιότητα τόσο για τον εντοπισμό των παραβάσεων όσο και για την είσπραξη των προστίμων, με απόφαση Μαυραγάνη η είσπραξη ανατέθηκε… ανεξήγητα στις διαπεριφερειακές υπηρεσίες οι οποίες είναι υποστελεχωμένες, πράγμα που, όπως η ίδια είπε, φάνηκε εκ του αποτελέσματος.
Η αναζήτηση της αλήθειας αποδεικνύεται, όσο περνά ο καιρός, μια άκρως δυσχερής υπόθεση. Κι αυτό γιατί σταθερή απόφαση των κυβερνητικών συγκατοίκων είναι να μην ξεφύγει τίποτε εκτός προβλεπτού.
Ουσιώδεις μάρτυρες, όπως κατήγγειλε με αγανάκτηση προχθές ο ΣΥΡΙΖΑ (Γ. Ραγκούσης, Μ. Χρυσοχοΐδης, Φ. Σαχινίδης, Π. Οικονόμου, Π. Νικολούδης, ο σοφέρ της πρεσβείας που ήρθε… με έξοδα του πρέσβη, Κ. Πιγκάλ, Δ. Κανελλόπουλος, διευθυντής του γραφείου του πρωθυπουργού, ο οποίος εμφάνισε το USB – κλώνο του Διώτη στο ΣΔΟΕ, Χ. Παμπούκης, Δ. Δρούτσα, κ.ά.) αποφασίστηκε να μην κληθούν ποτέ από την πλειοψηφία. Και ο πρόεδρος διαρκώς επισπεύδει.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι εκπρόσωποι του παρακμιακού συστήματος ετοιμάζονται για μια ακόμα φορά να βάλουν βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλο!
Στο δικό μας, όπως καταλαβαίνετε…